Άρθουρ Κόναν Ντόιλ

7/7/1930: Έφυγε από τη ζωή ο Βρετανός συγγραφέας Άρθουρ Κόναν Ντόιλ.

 

«Είναι εδώ και καιρό αξίωμά μου ότι τα μικρά πράγματα είναι απείρως τα πιο σημαντικά».

 

 

 

***

 
Άρθουρ Κόναν Ντόιλ

Γεννήθηκε στις 22 Μαΐου 1859 στο Εδιμβούργο της Σκωτίας. Ο πατέρας του δούλευε ως κυβερνητικός υπάλληλος, ενώ ασχολούνταν ταυτόχρονα με τη ζωγραφική και την εικονογράφηση βιβλίων. Εξαιτίας των αυξημένων υποχρεώσεών του στο γραφείο, διχάστηκε ανάμεσα στην ευθύνη απέναντι στην οικογένειά του και στην αγάπη του για τη ζωγραφική. Συνεπώς, αντιμετώπισε την κατάθλιψη και αργότερα τον αλκοολισμό, την επιληψία και την απομόνωση από την οικογένειά του. Η μητέρα του ήταν μορφωμένη, αγαπούσε τα βιβλία και συνήθιζε να αφηγείται στα παιδιά της ιπποτικές ιστορίες, οι οποίες, όπως αποκάλυψε ο ίδιος αργότερα στη βιογραφία του, τον στιγμάτισαν ως παιδί.

Σε ηλικία εννέα ετών οι γονείς του αποφάσισαν να πάει εσωτερικός στο Χόντερ, ένα σχολείο Ιησουιτών στο Λανκασάιρ. Εξαιτίας του αυστηρού συστήματος του αγγλικού σχολείου, αλλά και της θρησκοληψίας που το χαρακτήριζε, δεχόταν συχνά σωματική τιμωρία. Ύστερα από δύο χρόνια συνέχισε τη φοίτησή του στο ιησουιτικό σχολείο, Στόουνχερστ, της Αγγλίας.

«Καπετάνιος του Πολικού Αστέρα»

Το 1874, μετά την αποφοίτησή του με άριστα από το ιησουιτικό σχολείο, πήγε στην Αυστρία, όπου μελέτησε μαθηματικά και χημεία, όπως και έργα του Ιούλιου Βερν και του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Έπειτα ακολούθησε την Ιατρική, σπουδάζοντας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, όπου γνώρισε τον καθηγητή Δρ. Τζόζεφ Μπελ, από τον οποίον εμπνεύστηκε τον ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς. Καθώς σπούδαζε, ο Ντόιλ έγραφε μικρές ιστορίες. Στο τρίτο έτος των σπουδών του, συμμετείχε στο πλήρωμα του φαλαινοθηρικού «Ελπίδα» ως γιατρός, με το οποίο ταξίδεψε στον Αρκτικό Ωκεανό. Μάλιστα από την εμπειρία του αυτή εμπνεύστηκε τον «Καπετάνιο του Πολικού Αστέρα».

Το 1881 πήρε το πτυχίο της Ιατρικής και την άδεια άσκησης της χειρουργικής. Το 1882 ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον πρώην συμφοιτητή του Δρ. Τζορτζ Μπαντ σ’ ένα ιατρείο στο Πλύμουθ, όπου εγκαταστάθηκε προσωρινά, καθώς η συνύπαρξή τους αντιμετώπισε δυσκολίες. Έτσι ο Ντόιλ σύντομα αποχώρησε με σκοπό να δημιουργήσει το προσωπικό του ιατρείο. Το 1890, όντας πια παντρεμένος με την πρώτη του σύζυγο, ειδικεύτηκε στην οφθαλμολογία στη Βιέννη, ενώ το 1891 μετακόμισε με την οικογένειά του στο Λονδίνο, όπου άνοιξε οφθαλμολογικό ιατρείο.

«Σπουδή στο Κόκκινο»

Δεδομένου ότι, τον πρώτο καιρό της ιατρικής του καριέρας, δεν τον επισκέπτονταν αρκετοί ασθενείς, αφιερώθηκε στη συγγραφή. Έτσι το 1886 ξεκίνησε να γράφει το έργο «Σπουδή στο Κόκκινο», στο οποίο έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση ο ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς και ο Δρ. Ουότσον. Η τύχη του χαμογέλασε, όταν το έργο του δημοσιεύτηκε στο Εορταστικό Ετήσιο λεύκωμα του οίκου Μπίτον το 1887. Με τη δημιουργία του φανταστικού ντετέκτιβ έγινε γρήγορα διάσημος και εμπορικός συγγραφέας. Ωστόσο μέσα από τα ιστορικά μυθιστορήματα, τα θεατρικά έργα και τα ποιήματα, αποσκοπούσε να αναγνωριστεί ως σοβαρός συγγραφέας.

Τελικά οι σύντομες αστυνομικές ιστορίες του άρχισαν να δημοσιεύονται στο περιοδικό «Στραντ», με αποτέλεσμα να αυξάνεται η δημοτικότητά του στην Αγγλία.  Παράλληλα έγραφε ένα ιστορικό μυθιστόρημα με τίτλο, «Λευκή συντροφιά», το οποίο εξέδωσε το 1891. Στην αυτοβιογραφία του κατέγραψε την απογοήτευσή του για την έλλειψη πελατών στο οφθαλμολογικό του ιατρείο, με αποτέλεσμα να διακόψει την ιατρική του σταδιοδρομία για χάρη της λογοτεχνικής.

Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ

Τον Φεβρουάριο του 1900 έλαβε μέρος στον πόλεμο των Μπόερς στη Νότια Αφρική ως στρατιωτικός γιατρός. Με αφορμή αυτή του την εμπειρία, έγραψε το χρονικό του πολέμου με τίτλο «Ο Μεγάλος Πόλεμος των Μπόερς», το οποίο περιλάμβανε σχόλια για την οργάνωση του βρετανικού στρατού. Ο βασιλιάς Εδουάρδος Ζ’ τον τίμησε για τις υπηρεσίες που προσέφερε, παρασημοφορώντας τον το 1902, χρίζοντάς τον ιππότη, με αποτέλεσμα να ονομαστεί Σερ. Ακόμη ορίστηκε υποδιοικητής στο Σάρεϊ. Στις αρχές του 20ου αιώνα έθεσε δύο φορές υποψηφιότητα για τη Βουλή της Σκωτίας. Όμως, αν και συγκέντρωσε ικανοποιητικό αριθμό ψήφων, δεν εξέλεγη.

Τον Φεβρουάριο του 1929 ο Ντόιλ διαγνώστηκε με στεφανιαία νόσο. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 7 Ιουλίου 1930, σε ηλικία 71 ετών. Τα τελευταία του λόγια τα απηύθυνε προς την γυναίκα του, ψιθυρίζοντας της: «Είσαι υπέροχη…»

Πάνω στον τάφο του είναι χαραγμένες οι λέξεις: αληθινό ατσάλι, ευθύ σπαθί, το όνομά του, ιππότης, πατριώτης, γιατρός και άνθρωπος των Γραμμάτων.

Πηγή: MaxMag

Κλείσιμο
Κλείσιμο
Καλάθι (0)

Κανένα προϊόν στο καλάθι σας. Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.