Έφυγε από τη ζωή ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου

1/2/1940: Έφυγε από τη ζωή ο συγγραφέας κι ακαδημαϊκός Ζαχαρίας Παπαντωνίου.

 

«Αγεράκι τα φτερά σου λίγο κόψε… / Φόβον έχω το γιαλό μην ανασάνη, / Τι εδώ πα στο φεγγαρόλουστο λιμάνι / Μια βαρκούλα αποκοιμήθηκεν απόψε…»

 

«Ποιητικό Ημερολόγιο 2006», επιμ.: Γιάννης Κορίδης, εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 177.

 

***

 

Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου γεννήθηκε στο Καρπενήσι το 1877. Είναι γιος του δασκάλου Λάμπρου Παπαντωνίου. Το 1890 εγκαθίσταται στην Αθήνα όπου παρακολουθεί σπουδές Ιατρικής. Δεν τις ολοκληρώνει και παράλληλα παίρνει μαθήματα Ζωγραφικής.

Δράση

Η δράση του Ζαχαρία Παπαντωνίου εκτείνεται σε τέσσερα πεδία: τη δημοσιογραφία, τη συγγραφή, τη ζωγραφική και την πολιτική. Όσον αφορά τη δημοσιογραφία, ήδη από το 1893 αρθρογραφεί στην εφημερίδα Ακρόπολις. Στη συνέχεια δημοσιεύει άρθρα του στα έντυπα: «Ο Χρόνος», «Ημερολόγιον Σκώκου», «Νέα Ζωή», «Γράμματα», «Ποικίλη Στοά» και «Σκριπ». Στην τελευταία μάλιστα διετέλεσε αρχισυντάκτης κατά τα έτη 1900-1905. 

Κατά τα έτη 1908-1911 έζησε στο Παρίσι όπου αρθρογράφησε για λογαριασμό γαλλικών εφημερίδων. Ο Παπαντωνίου γράφει μια σειρά από δοκίμια και κριτικές ενώ μάχεται για την υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας. Στο πλαίσιο αυτής του της προσπάθειας υπήρξε ενεργό μέλος του συλλόγου «Η Εθνική Γλώσσα». Μετά την επάνοδό του από το Παρίσι, σταδιακά εγκαταλείπει τη δημοσιογραφία για να στραφεί στην πολιτική, τη συγγραφή και τη ζωγραφική.

 

Συγγραφικά δείγματα

Τα πρώτα συγγραφικά δείγματα του Παπαντωνίου εντοπίζονται κατά το 1898, έτος έκδοσης της πρώτης ποιητικής του συλλογής με τον τίτλο «Πολεμικά τραγούδια». Το 1918 τυπώνει τα «Ψηλά βουνά», έργο το οποίο προορίζεται για αναγνωστικό δημοτικού, ενώ το 1920 εκδίδει την ποιητική συλλογή «Τα χελιδόνια» και το 1923 τους «Πεζούς ρυθμούς».

Στο διάστημα μεταξύ 1929-1937 τυπώνονται τρεις ποιητικές του συλλογές (Θεία Δώρα, Βυζαντινός Όρθρος, Θυσία), το θεατρικό του έργο «Ο όρκος του πεθαμένου» (1929) και το «Άγιον Όρος» (1934) στο οποίο περιγράφει τις εντυπώσεις του από το ταξίδι του αυτό. Όσον αφορά τη ζωγραφική, αξίζει να σημειωθεί η έκθεση μιας σειράς έργων του Παπαντωνίου μετά την επιστροφή του από το Παρίσι.

 

Πολιτική δράση

Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου αναλαμβάνει σημαντική δράση και στην πολιτική ζωή, αφού διετέλεσε νομάρχης Ζακύνθου, Σπάρτης, Καλαμάτας και Κυκλάδων. Το 1923 διορίζεται καθηγητής στο Αμαλίειο ορφανοτροφείο και στη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ έναν χρόνο αργότερα διορίζεται διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης.

Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου πεθαίνει από καρδιακή συγκοπή την πρώτη Φλεβάρη του 1940.

 

Πηγή: Τμήμα Θεάτρου, Σχολή Καλών Τεχνών Α.Π.Θ.