«Εφ’ ενός λυγμού» | @the_bookprint

Το μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Γυπαράκη, «Εφ’ ενός λυγμού» (εκδόσεις Ιωλκός, 2021), παρουσιάζεται στο @the_bookprint (Instagram).

***

Εφ’ ενός λυγμού

Μια διαδρομή από την Πετρούπολη Αττικής τη δεκαετία του ’70 ως τις μέρες μας.

Για έναν Κρητικό κι ένα παιδί που μεγάλωνε γεμάτο απορίες. Κι όσο ο πατέρας αγωνιζόταν να επιβιώσει με αξιοπρέπεια τόσο το παιδί ερχόταν σ’ επαφή με την πραγματικότητα. Μια σκληρή πραγματικότητα, έμπλεη, όμως, από κοντυλιές του πεντοζάλη. Κι όσο το παιδί έβλεπε τον κόσμο των μεγάλων, άλλο τόσο έψαχνε την ομορφιά στα πάντα. Κι ανακάλυψε τις γυναίκες. Το ωραιότερο ποίημα του σύμπαντος. Και τις λάτρεψε. Σε κάποιες λίγες είδε την ταχύτητα του φωτός. Πού να προλάβει όμως; Κι έτσι έπιασε μια λύρα από χορδές ενός μολυβιού κι αποφάσισε να ζωγραφίσει τα δάκρυα των γυναικών που συνάντησε. Εφ’ ενός λυγμού.

Μια ιστορία για έναν Κρητικό κι ένα παιδί που ήθελε να ξεπεράσει την ταχύτητα του φωτός.

 

***

Για τον συγγραφέα

Ο Κωνσταντίνος Γυπαράκης γεννήθηκε το 1963 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην Πετρούπολη Αττικής. Σπούδασε ελαιοχρωματισμούς με τον πατέρα του κι αργότερα μπήκε στη Νομική Σχολή να βρει πάτημα για την απελευθέρωση των χρωμάτων από τα δοχεία και τα εμφιαλωμένα γενικώς.

 

***

«…Έχει έναν ωμό ρεαλισμό το μυθιστόρημα, και μια γλώσσα κοφτή και σκληρή κάποιες φορές. Πηδάει από ανάμνηση σε ανάμνηση, χωρίς όμως να αφήνει κενά ή απορίες. Κινείται ομαλά πάνω σε έναν, άτυπα,”χρονικό” άξονα. Ρέει όμως τόσο εύκολα και ευχάριστα, που έχεις ήδη διαβάσει το μισό, πριν καλά το καταλάβεις. Μεταφέρεσαι στις γειτονιές της Αθήνας, τότε. Να μπαίνεις σε σπίτια με τα εργαλεία ελαιοχρωματισμού στο χέρι. Να βιώνεις στο πετσί σου όλα τα κακώς κείμενα και τις αντιλήψεις των ανθρώπων…»

Πηγή: @pastafloramag (Instagram).

 

***

«…Μία ιστορία για έναν κρητικό και ένα παιδί γεμάτο απορίες, όχι και τόσο αθώες. Απορίες που ο πατέρας καλείται να του απαντήσει μέσα από αποφθέγματα και ρητά φιλοσόφων. Ένας πατέρας που προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα με αξιοπρέπεια και ένα παιδί που παρατηρούσε ταυτόχρονα την πραγματικότητα των ενηλίκων, ψάχνοντας να βρει κάτι όμορφο. Φτάνει στο σημείο που ανακαλύπτει το γυναικείο φύλο και στα μάτια του είναι κάτι εξωπραγματικό.

Όσο το διάβαζα τόσο ένιωθα πως ο συγγραφέας κάνει μια κατάθεση ψυχής…»

Πηγή: @booksclaires_corner (Instagram).