«Αιρετική επιθυμία», του Νίκου Μπελιά στην Popaganda

Το ποίημα «Αιρετική επιθυμία», του Νίκου Μπελιά, από την ποιητική του συλλογή «Η ψυχή ιδρώνει» (εκδόσεις Ιωλκός, 2017) παρουσιάζεται στο POPAGANDA.

*

Αιρετική επιθυμία

Κομμάτια μέρας
να φωτίσετε το πρόσωπό μου.
Κομμάτια βροχής
να δροσίσετε τα χείλη μου.
Κομμάτια γαλάζιου αρκτικού
να μου τ’ απλώσετε σεντόνι.
Κομμάτια ήλιου
να ζεστάνετε το κορμί μου·
να φαίνομαι ζωντανός.

«Αιρετική επιθυμία», του Νίκου Μπελιά.

***

Η ψυχή ιδρώνει

Η συλλογή περιγράφει σ’ ένα περιβάλλον οικονομικής κρίσης, κρίσης αξιών κι υπαρξιακών αδιεξόδων, στιγμές και σκέψεις συναισθηματικής εμπλοκής που αφορούν στις επιθυμίες, στις απογοητεύσεις, στην απώλεια του έρωτα, στην οδύνη, στη σύγχυση, αλλά και στη συνεχή προσπάθεια για επιβίωση.

Φορτία σιωπηλά ή θορυβώδη που αναπνέουν μέσα μας ή δίπλα μας, μάς κυκλώνουν, μας διασχίζουν και μας διαμορφώνουν.

 

***

Για τον συγγραφέα

Ο Νίκος Μπελιάς γεννήθηκε στη Μεγαλόπολη Αρκαδίας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Τμήμα Δημοσιογραφίας στο École des Hautes Études Sociales στο Παρίσι. Σήμερα ζει κι εργάζεται στην Αθήνα. Τον Οκτώβριο του 2014 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ιωλκός η πρώτη του ποιητική συλλογή Φύλλα έρωτος και ακολούθησε το 2017 Η ψυχή ιδρώνει. Έχει τιμηθεί και διακριθεί σε πολλούς ποιητικούς διαγωνισμούς. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και δημοσιευθεί στα γαλλικά. Το βιβλίο Στο κεντρί του έρωτα είναι η τρίτη ποιη­τική συλλογή του.

 

 

***

[…]

Ο Νίκος Μπελιάς ωστόσο, είναι και ένας ευαίσθητος, «αισθηματογράφος» (εκ του σεισμογράφος ή παλμογράφος), αυτός δηλαδή, που γράφει με το συναίσθημα και για το συναίσθημα. Η ευαισθησία της βελόνας του, αυτής που καταγράφει τις συναισθηματικές δονήσεις, η ικανότητα να πάλλεται διαφορετικά, ίσως βαθύτερα, ίσως εντονότερα, μα σίγουρα διαφορετικά, στα μέσα και έξω ερεθίσματα, είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που τον οδηγεί στην προσωπική, μοναδική, ξεχωριστή του δημιουργία. Και όπως και ο επιστήμων, ο καλλιτέχνης γενικά και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Μπελιάς, έχει την επιθυμία, που μεταφράζεται συχνά σε μία αίσθηση χρέους, να μιλήσει για αυτές τις δονήσεις, για αυτούς τους τρόπους καταγραφής του κόσμου.

Χρέος του λοιπόν, να ελέγξει τα αστέρια, όπως (θαυμάσια) περιγράφουν οι στίχοι του Σαχτούρη, με τους οποίους επέλεξε να «προλογίσει» τη συλλογή του ([…]πρέπει και πάλι να ελέγξω τ’ αστέρια / εγώ / κληρονόμος πουλιών / πρέπει / έστω και με σπασμένα φτερά / να πετάω.).

Εγώ τον εμπιστεύτηκα. Σειρά σου.

ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ

 Μέσα σε κηλίδες υπαρξιακής αγωνίας / καταρρέω. / Με άδειο ρεζερβουάρ και την κλεψύδρα ν’ αδειάζει, / έγκαιρα γρατζούνισα την πραγματικότητα / κι αποφάσισα να ζήσω. / Στη στιγμή, / από περιέργεια.

Copyright: www.fractalart.gr, Άλκης Παπαντωνίου