«Οι καλοί πεζοπόροι» στο Μόντρεαλ

Το βιβλίο «Οι καλοί πεζοπόροι» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), της Μαρίας Καλιόρη, ταξιδεύει στο Μόντρεαλ!

 

***

 

Για το βιβλίο

Οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με αναμνήσεις, γρίφους και μυστικά. Το παρελθόν ορθώνεται ως τοίχος, αλλά κι ως λύση στο παρόν. Οι καλοί πεζοπόροι καλούνται να διανύσουν αποστάσεις στο χώρο και στο χρόνο, να μετακινηθούν ψυχικά και σωματικά, για ν’αντιπαλέψουν το τετελεσμένο, το ανεπίστρεπτο της ζωής, μέσα σε στιγμές που το προσωπικό βίωμα συναντιέται με την πύκνωση της Ιστορίας.

 

***

 

Για τη συγγραφέα

Η Μαρία Καλιόρη γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις στην Ιταλία και στο Βέλγιο. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και ισπανικά. Διηγήματα, βιβλιοκριτικές και άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο. Το 20Ι3 συμμετείχε με διήγημά της στη συλλογική έκδοση Μαθαίνοντας ποδήλατο (εκδόσεις Κέδρος) και το 2022 στο συλλογικό μυθιστόρημα Ηφαίστειο (εκδόσεις Ιωλκός). Οι καλοί πεζοπόροι είναι το πρώτο βιβλίο της.

 

 

 

***

[…]

 

Πληγές

Η αποξένωση όλων αυτών των ανθρώπων που αναφέρονται στα διηγήματα, αγγίζουν συναισθηματικά τον αναγνώστη και οι πληγές αυτών των ηρώων αποτελούν τραύμα προς διαχείριση ή υπόνοια για αποσιώπηση.

Εξαιρετική η προσέγγιση της στο κρυμμένο τραύμα των ηρώων της και μέσω της μποέμ ιδιαιτερότητας στο διήγημα «Μικρή ιστορία ενός μπεοέμ» με πικρό χιούμορ.

Το πατρικό σπίτι και ο συμβολισμός του στη ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του ανθρώπου, ο θάνατος, η παιδική ηλικία, η εξορία αριστερού αγωνιστή, όπως εντυπώνεται μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, κυριαρχούν στα διηγήματα.

Οι καταστάσεις στα διηγήματα φαίνεται να «ελέγχονται» και να εισχωρούν τόσο όσο η ίδια επιλέγει. Η συγγραφέας επιστρέφοντας στο χωριό της, ιχνηλατεί τα βιώματα της ζωής της, τις προσωπικές απώλειες και κυρίως «ακούει» την εσωτερική φωνή της, που την οδηγούν προς την ωρίμανση.

«Τα τελευταία είκοσι χρόνια είχα μοιραστεί συνολικά δώδεκα μήνες με τους γονείς μου. Μου είχαν φύγει σαν αέρας και οι δύο προτού προλάβω να τους καταλάβω και να με καταλάβουν. Προτού προλάβω να καταλάβω εμένα την ίδια…» (σελ. 58)

 

Πηγή: Fractal