Ποίημα από τη συλλογή «Τρυφερά ανασαίνω» (εκδόσεις Ιωλκός, 2020), της Ματίνας Δαραβάνη, στο Μονόκλ.
[φωτογραφία: @sweetjaneeyre (Instagram)]
Ο μεγαλύτερός μου φόβος
Ο μεγαλύτερός μου φόβος δεν είναι να πεθάνω,
αλλά να ζήσω χωρίς εσένα.
Να κυλιέμαι στα μυρωδάτα σκαλοπάτια
που καρτερούν τα ξένα τριαντάφυλλα
στην καμπυλωτή αυλόπορτα της ανεμώνης
και να ψιθυρίζω στο αυτί τους
αχνόθαμπους γρίφους υποκόσμου.
«Τρυφερά ανασαίνω», Ματίνα Δαραβάνη.
***
Τρυφερά ανασαίνω
***
Για τη συγγραφέα
***
”Όχι, ο έρωτας δε σταματά ποτέ.
Όταν έρχεται ακάλεστα η αγάπη,
συνυπάρχει μ’ αυτήν.
Βουλιάζει στο στρώμα μαζί της.
Κουλουριάζεται κάτω απ την ανάσα της
και παραμονεύει έξω απ την πόρτα της,
μέχρι το φως στο παράθυρο να σβήσει”.
Τρυφερή και ταυτόχρονα ορμητική, όπως και ο υπέροχος τίτλος της, η ποιητική συλλογή της Ματίνας Δαραβάνη κουβαλάει στις σελίδες της όλο το πάθος και την ένταση του έρωτα. Τα ποιήματά της είναι σύντομα, δυναμικά και βαθιά γυναικεία. Ακόμα μια όμορφη ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Ιωλκός που μάς έχει συνηθίσει σε βιβλία όμορφα εξωτερικά και εσωτερικά.
Πηγή: @sweetjaneeyre (Instagram).
***
Η ποιήτρια σε μια άκρως ερωτική ατμόσφαιρα και με βαθιά εξομολογητική διάθεση εξιδανικεύει τον έρωτα, αυτό το θυελλώδες συναίσθημα που ταράζει συθέμελα και ολοκληρωτικά τη ζωή και την ύπαρξη μας. Ο φόβος, η αμφιβολία, η αγωνία εναλλάσσονται με συναισθήματα λαχτάρας, πάθους, ανάγκης και αστείρευτης επιθυμίας για αποκλειστικότητα. Γιατί στον έρωτα απαιτείς την αποκλειστικότητα. Ζεις μέσα από αυτήν. Κι όσο μεγαλειώδης φαντάζει, όσο θέλουμε να επιμένουμε στην αιωνιότητα του, όλοι γνωρίζουμε κατά βάθος πόσο άγριο συναίσθημα είναι. Σε γεμίζει έκσταση, ζωντάνια, ρομαντισμό και ελευθερία την ίδια στιγμή που σε τρομάζει, σε σκλαβώνει και σε παρασύρει σε έναν κόσμο εφήμερα ουτοπικό.
Πηγή: @anarchy_dreams (Instagram).