Υπογράφεται η Συνθήκη των Σεβρών

28/7/1920: Υπογράφεται η Συνθήκη των Σεβρών, καθιστώντας την Ελλάδα «χώρα των 5 θαλασσών και των 2 ηπείρων». Οι πανηγυρισμοί θα κρατήσουν ελάχιστα. Η συνθήκη απεδείχθη τόσο εύθραυστη όσο και οι πορσελάνες των Σεβρών…

***

Στο μεταξύ, τον Ιούλιο συνήλθε στο Σπα του Βελγίου η τέταρτη συνδιάσκεψη των πρωθυπουργών των Συμμάχων, που δέχθηκε τις προτάσεις Τζορτζ-Βενιζέλου για μη τροποποίηση του κειμένου της συνθήκης ειρήνης (κάτι που μια προηγούμενη συνάντηση στη Βουλώνη άφηνε ανοιχτό) και προσκάλεσε τη σουλτανική κυβέρνηση να την υπογράψει, απειλώντας με εκδίωξη και από την Κωνσταντινούπολη. Η Πύλη απάντησε θετικά στις 9/22 Ιουλίου και στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920, στη μεγάλη αίθουσα του δημαρχείου των Σεβρών, οι αντιπρόσωποι των Συμμάχων και των συνασπισμένων Δυνάμεων υπέγραψαν την τελευταία συνθήκη ειρήνης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τη συνθήκη με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η Συνθήκη των Σεβρών έγινε δεκτή στην Ελλάδα με εκδηλώσεις ενθουσιασμού. Η Μεγάλη Ιδέα φαινόταν να έχει γίνει απτή πραγματικότητα. Ζώντας το όνειρο της Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, λίγοι διείδαν ότι ο πόλεμος και ο αγώνας δεν είχαν τελειώσει. Αντίθετα, τώρα απαιτούνταν η ένταση της προσπάθειας του έθνους και η ομοψυχία του. Στην Τουρκία η αντίδραση ήταν γενική και ο Κεμάλ επιβαλλόταν οριστικά επί της «προδοτικής» σουλτανικής κυβέρνησης. Στη Δύση, καμία χώρα, ούτε καν αυτές που την υπέγραψαν, δεν πίστευαν σ’ αυτή τη συνθήκη. Ο Γάλλος πρόεδρος Πουανκαρέ θα πει αργότερα: Υπογράψαμε μετά λύπης πιεζόμενοι και εξαναγκαζόμενοι. Αμέσως άρχισε η κίνηση για την αναθεώρησή της, ενώ ο Βενιζέλος ζητούσε την αγγλική βοήθεια για να εξαπολύσει την τελική επίθεση για συντριβή του Κεμάλ.

Κώστας Χατζηαντωνίου, «Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας», εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 420-422