Φεύγει από τη ζωή η Σιμόν ντε Μποβουάρ

14/4/1986: Φεύγει από τη ζωή η Σιμόν ντε Μποβουάρ.

 

«Η λέξη έρωτας ή αγάπη δε σημαίνει το ίδιο και για τα δύο φύλα κι αυτό γίνεται αιτία για σοβαρές παρεξηγήσεις ανάμεσά τους».

 

«Ανθολόγιο Ιδεών» (επιμ.: Ι. Ευαγγέλου, Μ. Κώνστα), εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 131.

 

***

 

Γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου του 1908 στο Παρίσι, με το όνομα Simone Lucie-Ernestine-Marie-Bertrand de Beauvoir. Η αστική και ευκατάστατη οικογένειά της την ανέθρεψε αυστηρά ως Καθολική, σε βαθμό που ήταν βαθιά θρησκευόμενη σαν παιδί και σκεφτόταν να γίνει μοναχή. Μεγάλωσε με όλες τις αριστοκρατικές αξίες και έμαθε ανάγνωση πριν καν πάει σχολείο. Οι δικοί της φρόντιζαν να ασκείται στην πνευματική μόρφωση αγοράζοντάς της πολλά βιβλία, ποιητικές συλλογές ή σημειωματάρια. Και πραγματικά, μέχρι τις αρχές της εφηβείας της, η Μποβουάρ ήταν το υπόδειγμα του καλού παιδιού και της εξαιρετικής μαθήτριας.

Σιγά σιγά άρχισε, όμως, να αμφισβητεί ορισμένες αξίες τις οποίες είχε διδαχθεί, ενώ ο πρόωρος θάνατος  της φίλης της Ελίζαμπεθ Λακουέν, που πέθανε σε ηλικία 20 ετών, ωθούν τη Σιμόν να αυτοανακηρυχθεί άθεη και να στρέψει το ενδιαφέρον της προς τη φιλοσοφία, τα μαθηματικά, τη λογοτεχνία και την ύπαρξη. Παρά τις συστάσεις των γονιών της, αποφασίζει να σπουδάσει φιλοσοφία στη Σορβόννη το 1926, από όπου θα αποφοιτήσει το 1929 με άριστα πάνω στην εργασία της για τον μαθηματικό και φιλόσοφο Λάιμπνιτς.

 

Η αρχή της λογοτεχνικής της καριέρας

Το 1929 η Σιμόν εξασφαλίζει επίσης μια θέση διδασκαλίας στη φιλοσοφία –πράγμα που είχαν πετύχει ελάχιστες γυναίκες μέχρι τότε- και καθίσταται η πρώτη γυναίκα στη Γαλλία που διδάσκει σε λύκειο αρρένων, αλλά κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου απαλλάσσεται από τα καθήκοντά της από την κυβέρνηση του Βισύ. Τόσο η ίδια όσο και ο Σαρτρ – που είχε καταταγεί και επιστρέψει από αιχμαλωσία- συμμετέχουν στην αντίσταση όσο διήρκησε ο πόλεμος, ενώ μην έχοντας τη δυνατότητα να εργαστεί, η Μποβουάρ έκανε την αρχή στη λογοτεχνική της καριέρα.

Η φήμη και η δόξα που έφτασαν μετά από λίγο καιρό μέσα από το έργο της δεν την καθησύχασαν. Αντίθετα, η Μποβουάρ χρησιμοποίησε αυτά τα μέσα για να υποστηρίξει πολιτικές θέσεις και κινήματα, όπως τις προσπάθειες της Αλγερίας και της Ουγγαρίας για ανεξαρτησία στη δεκαετία του ’50, το φοιτητικό κίνημα στη Γαλλία της δεκαετίας του ’60 ή καταδικάζοντας τον πόλεμο που διεξήγαγαν οι ΗΠΑ στο Βιετνάμ. Τόσο εκείνη όσο και ο Σαρτρ είχαν αρχικά ενταχθεί στο κομμουνιστικό κόμμα της Γαλλίας, αλλά αργότερα αποχώρησαν και υποστήριξαν τον Μαοϊσμό. Η Μποβουάρ, λόγω του έργου της, έγινε η βροντερή φωνή και πρωτεργάτης του φεμινιστικού κινήματος στη δεκαετία του ’70.

Πέθανε στις 14 Απριλίου του 1986 από πνευμονία και μοιράζεται την τελευταία της κατοικία με τη σχέση της ζωής της, τον Σαρτρ, που είχε αποβιώσει 6 χρόνια πριν.

Πηγή: {στίξη}