Βιβλία των εκδόσεων Ιωλκός –ποίηση, πεζογραφία– παρουσιάζονται στο @anna.s_books στο Instagram.
Λίγα λόγια για τα βιβλία:
Σκόνη στο πρόσωπο
Ιατρού, Νίκος
Τρεις άντρες και οι δύο γυναίκες θα διασταυρωθούν στις υγρές και σκοτεινές διαδρομές μιας σπηλιάς και θα αναμετρηθούν με τις αντοχές τους, τις ενοχές τους και τις απώλειές τους.
Μια κατολίσθηση θα τους εγκλωβίσει στο σκοτάδι και στο φόβο του θανάτου. Όταν θα ξαναβγούν στο φως θα είναι διαφορετικά όμοιοι.
Ένα βιβλίο, όπου η αγωνία της πλοκής μετατοπίζεται στην αγωνία της ύπαρξης. Με γυμνή, ψυχρή και, κατά τόπους, ασθματική γλώσσα, χτίζεται αφενός η εξέλιξη των χαρακτήρων και αφετέρου αντανακλάται το δαιδαλώδες σπήλαιο στον υπαρξιακό λαβύρινθο των πρωταγωνιστών.
Η γλυσίνα
Κορομηλά, Λένα
Ιστορίες υπαίθριας μνήμης κι αστικού παρόντος. Κείμενα ενηλικίωσης κι αυτοπροσδιορισμού. Μετανάστευση, ερωτική αφύπνιση, κοινωνική απομόνωση. Φαντάσματα του χθες κι απωθήσεις του σήμερα. Δεκαπέντε διηγήματα απαρτίζουν τη συλλογή, που έλκεται απ’ το αλλόκοτο, την αρχειοθέτηση των αναμνήσεων, αλλά κι απ’ τις μεταμορφώσεις της φθαρτότητας.
Η διαδρομή μιας ηρωίδας, μιας αφηγηματικής φωνής, μετωπικά ή λοξά αποτυπωμένης, με ανάλαφρη ή πνιγηρή διάθεση, στο πέρασμα του χρόνου.
Σε ανακηρύσσω νικήτρια
Παπάνας, Νίκος
Αποκλειστικό θέμα της συλλογής ο έρωτας: έρχεται απρόσμενα και ανακηρύσσεται νικηφόρος. Ωστόσο, δεν καταφέρνει την επιθυμητή ολοκλήρωση – χάσκει λειψός. Απομένουν τ’ ανείπωτα λόγια, οι κρυστάλλινες μοναξιές, η αφροσύνη δυο ψυχών.
Η συλλογή ξεχωρίζει για την ενότητα και τη δραματική ένταση: τα ποιήματα αλληλοσυμπληρώνονται, σαν να αφηγούνται μιαν ερωτική ιστορία. Αυτήν την ιστορία και τους σταθμούς της αφηγείται κι ολοκληρώνει η πρώτη ενότητα. Στη συνέχεια, η δεύτερη ενότητα επαναλαμβάνει κι ολοκληρώνει πάλι τον ίδιο κύκλο αφήγησης με αλληλοσυνδεόμενα χαϊκού. Η τριβή των λέξεων γεννά σπινθήρες λυρισμού και απροσδόκητες παραστατικές εικόνες.
Η καρδιά του ελέφαντα
Τερζής, Δημήτρης
Οδοντωτή μνήμη
Νικήτα, Ευρυδίκη
Δύο αλληλοσυνδεόμενες ιστορίες εξάρτησης. Δύο παράλληλες –όχι χρονικά– αλλά συναισθηματικά ιστορίες ζωής. Ίσως και αγάπης, εάν η αγάπη φτάνει ως εκεί που βλέπει κανείς τα λάθη του στο πρόσωπο του άλλου ή βλέπει στο πρόσωπο αυτό τη σωτηρία από αυτά τα λάθη.
Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, κάποτε γονιών, πατέρας θύμα του πατέρα, μητέρα θύμα εκείνου. Ένα ζευγάρι νεαρών, άντρας θύμα του εαυτού, κοπέλα θύμα της μητέρας της. Ο καιρός κυλά μέσα σε τεχνητές χαρές, δάκρυα δειλίας, αλλά κι αχτίδες ελπίδας, γιατί κάποτε, κάποιος χόρεψε πάνω στην μπαλαρίνα με τα κερασένια χείλη του λούνα παρκ, κάποια κολύμπησε ξέγνοιαστα σ’ ένα κυκλαδίτικο νησί, κάποιος άλλος ζωγράφιζε τα χωράφια του χωριού του και κάποια άλλη αποκοιμιόταν μυρίζοντας την πίπα του πατέρα της στο σαλόνι.
Στ’ αλήθεια, γινόμαστε αυτό που μας κάνουν οι γονείς μας;
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.