«Το Τρίτο Λάθος» | Nitro

Η Γεωργία Δρακάκη γράφει στο Nitro, μεταξύ άλλων, για το μυθιστόρημα «Το τρίτο λάθος» (εκδόσεις Ιωλκός, 2021), του Κωνσταντίνου Μανίκα.

«Επιτέλους, ελληνική λογοτεχνία που δεν είναι εύπεπτη σαν πουρές μασημένος, αλλά θέλει το μυαλό να βάλει χέρι να ζυμώσει».

Πηγή: Nitro

 

***

Σήμερα θα σας παρουσιάσω ένα πολύ ξεχωριστό βιβλίο. Ένα βιβλίο που ενώ μοιάζει λευκό, μην ξεγελαστείτε. Είναι στην πραγματικότητα γκρι. Είναι ένα τρόλεϊ με αφετηρία ένα νεοκλασικό της Αθήνας και άγνωστο προορισμό. Εκεί μέσα, ο Μιχάλης παλεύει να κρατηθεί από δυο χειρολαβές στριμώχνοντας τους κόπους μιας ζωής σε ένα άψυχο τσιμεντένιο κουτί. Η Ήβη αρνείται να κατέβει στην επόμενη προκαθορισμένη στάση, πλημμυρισμένη από ορθές θεωρίες που αντιμάχονται στο νεανικό μυαλό της στραπατσαρισμένες από καιρό δεξιότητες. Ο Μιχάλης, με μια μελαγχολική αξιοπρέπεια, αμφιβάλλει εάν επιβιβάστηκε στο σωστό τρόλεϊ, ωστόσο περιμένει στωικά να τελειώσουν τα καύσιμα και να λήξει η διαδρομή ενώ η Θάλεια αποφασίζει να πηδήξει από το στενό παράθυρο αρνούμενη να συμβιβαστεί με ένα μικρό κομμάτι ουρανού.

Ο οδηγός, ο κύριος Κλεόβουλος, έχει εγκαταστήσει μια άνετη, καφέ πολυθρόνα πίσω από το γιγάντιο τιμόνι και τους παρατηρεί όλους διακριτικά μέσα από τον καθρέφτη του οχήματος ενώ η Ειρήνη, η ελέγκτρια των εισιτηρίων χαζεύει τα τοπία που περνούν αγνοώντας εσκεμμένα αυτούς που δεν διαθέτουν εισιτήριο.

Πραγματικότητα | Παραμύθι

Το σκηνικό που σας περιέγραψα αποτελεί άραγε μια πραγματικότητα ή ένα ακόμα παραμύθι; Η ιστορία άρχισε να ξετυλίγεται μια νύχτα σαν κουβάρι που ξέφυγε από τα χέρια της γιαγιάς ή επαναλαμβάνεται καθημερινά σαν τη συνήθεια του απογευματινού τσαγιού; Βρασμός, ένταση, χλιαρότητα, απόσβεση, συντήρηση του ελάχιστου. Μας φτάνει αυτό το ελάχιστο για να ζήσουμε ή οφείλουμε να αποτελειώνουμε το τσάι μας ζεστό ρισκάροντας να καούμε; 
Τρεις τύποι, τρία στάδια, τρία θανάσιμα λάθη κατά τον Κίρκεγκορ και ποιος θα καταφέρει να μας προφυλάξει από την έμφυτη τάση του ανθρώπου να υποκύπτει σε αυτά; Εμείς και μόνο εμείς. Εμείς φτιάχνουμε τον Παράδεισο και την Κόλαση και μπαίνουμε μέσα. Όπως στο τρόλεϊ.

Πηγή: @anna.s_books (Instagram).