9/7/1965: Ιουλιανά. Ο εκλεγμένος πρωθυπουργός, Γεώργιος Παπανδρέου, έρχεται σε σφοδρή σύγκρουση με το βασιλιά Κωνσταντίνο. Ο δρόμος για τη δικτατορία των συνταγματαρχών έχει ήδη ανοίξει…
***
— Αυτή τη φορά παρακαλάω να πέφτω έξω. Το παιχνίδι που παίζεται έχει προϊστορία και μεθοδικό σχεδιασμό. Αν γίνει δικτατορία, αν αλυσοδεθούμε, αυτό δεν είναι γεγονός τυχαίο και συμπτωματικό. Πέρασαν οι προπολεμικές γραφικές δικτατορίες και τα κωμικοτραγικά κινήματα των θερμοκέφαλων στρατιωτικών που έμοιαζαν με ήρωες της οπερέτας. Οι καιροί του Πάγκαλου, του Κονδύλη και του Μεταξά, έμειναν πίσω σαν γελοία παραδείγματα πολιτικής ανωριμότητας, αχαλίνωτων φιλοδοξιών και αμέτρητης ηλιθιότητας, των τότε σωτήρων. Αν γίνει σήμερα δικτατορία, ηλίθιοι βέβαια θα είναι αυτοί που θα παρουσιάζονται σε ρόλους πρωταγωνιστών στο προσκήνιό της. Πίσω τους όμως θα είναι άλλοι. Πανίσχυροι και κοσμοκράτορες. Αυτοί θα κινούν τα νήματα, στις ντόπιες μαριονέτες, που θα παριστάνουν τους σωτήρες του έθνους.
— Θέλεις να πεις;
— Θέλω να πω πως η φθορά των θεσμών της δημοκρατίας δε γίνεται σε μια μέρα. Κανείς πλέον δεν εμφανίζεται σε μια στιγμή με αλυσίδες και κενούς λόγους για να αλυσοδέσει ένα λαό. Όταν η δημοκρατία λειτουργεί άψογα, τέτοιες απόπειρες είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. Για την επιτυχία τέτοιων εγχειρημάτων, για να πέσει σαν ώριμο φρούτο ένας λαός στην παγίδα, πρέπει να υπάρχει προετοιμασία, μακροχρόνια και μεθοδευμένη, βάσει σχεδίου. Δυο ολόκληρα χρόνια ροκανίζουν και ξεφτιλίζουν τη Δημοκρατία. Τρανταχτές παραβιάσεις και περιφρόνηση του συντάγματος γίνονται συνέχεια, σε κάθε περίπτωση. Αυτό το όργιο εκτροπών γίνεται με πρωταγωνιστή τον αγράμματο και ανόητο βασιλιά Κωνσταντίνο, που τον κατευθύνει η μάνα του και οι ξένοι, μέσω των εδώ υποτακτικών τους. Το Ιουλιανό Πραξικόπημα του Βασιλιά, το 1965, άνοιξε την αυλαία των εκτροπών. Η αποστασία, οι αλλεπάλληλες βασιλικές κυβερνήσεις του αίσχους, οι εξαγορές συνειδήσεων κάποιων αργυρώνητων βουλευτάδων, οδήγησαν τον τόπο σε επικίνδυνο αδιέξοδο. Ακούς πλέον στους δρόμους τους απλούς ανθρώπους να λένε αγανακτισμένοι: «Δεν θα έρθει επιτέλους κάποιος λοχίας, για να μας σώσει;».
Γιώργος Καπράνος, «Τα χρόνια της απόγνωσης», εκδόσεις Ιωλκός, 2010, σελ. 241.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.