«Σκοτεινό ψυγείο» | @adiamonddiary

Η συλλογή διηγημάτων «Σκοτεινό ψυγείο» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), της Χριστίνας Καράμπελα, στο @adiamonddiary (Instagram).

 

 

***

Για το βιβλίο

Σκοτεινά, μαύρα, κατάμαυρα, μαύρα σαν το κατράμι παραμύθια, παραμύθια αλλιώς, όχι από το στόμα της γιαγιάς, αλλά από τη μήτρα της αρχαιολογίας του παρόντος μας, ενός παρόντος που βιώνεται ως τόπος άγονος και χρόνος σκληρός.

Ένα σύμπαν αλλόκοτων μικροϊστοριών, σκοτεινών και ταυτόχρονα λαμπερών, που όλες μαζί θυμίζουν έναστρο ουρανό. Τις συνδέει η πεποίθηση πως η συγγραφή είναι μαζί κατάρα και ευλογία, είναι μια πράξη που ενώνει, όχι γραμμικά αλλά οργανικά, το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, μια πράξη μαγική που συγχωνεύει τους ζωντανούς με τους πεθαμένους, το λαϊκό παραμύθι με τους αστικούς μύθους των μεγαλουπόλεων και τέλος τον έρωτα με το θάνατο.

 

***

Για τη συγγραφέα

Η Χριστίνα Καράμπελα είναι κοινωνιολόγος, μητέρα δύο παιδιών και εθελόντρια με ανθρωπιστική δράση. Το 1998 ίδρυσε την εταιρία κοινωνικών κι εμπορικών ερευνών qed, την οποία διευθύνει μέχρι σήμερα. Από το 2017 υπηρετεί την ActionAid ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της. Το Σκοτεινό ψυγείο είναι το τέταρτο βιβλίο της.

 

***

 

«Δεν ξέρω πόσο φως παράγει ένας πεθαμένος. Ήταν υπέρβαρος» (Θάνατως, σελ.76). Τη δεύτερη ενότητα (Ξυλόχωμα), σηματοδοτούν ο θάνατος και η απώλεια, όπου τα φαντάσματα ενός άβουλου πατέρα, μιας υπερδραστήριας χειριστικής μάνας που πάσχει από άνοια, ενός πρωτότοκου δίδυμου αδελφού και ενός άντρα που μεταμορφώνεται σε σκυλί στα μάτια της κόρης του, αντιμετωπίζονται με τρόπο ιδιότυπο, υπερρεαλιστικό και καινοφανή. Στο διήγημα Baobab, ένας σκύλος συμπεριφέρεται σαν αφεντικό προετοιμάζοντας το πέρασμα στην τρίτη ενότητα (Σκυλίσια ζωή), με τον άντρα στο ομώνυμο διήγημα να αναγνωρίζει στην τρύπα του σκύλου του την πεθαμένη του γυναίκα, διήγημα εξόχως σκληρό και σαρκαστικό.

Η συλλογή της Καράμπελα, στο σύνολό της, συγκροτεί ένα αριστοτεχνικά διαμορφωμένο λογοτέχνημα, από το οποίο δεν λείπουν οι αποστομωτικές εκφράσεις και περιγραφές. Μαύρα παραμύθια τα χαρακτηρίζει η συγγραφέας τους και δεν έχει άδικο. Μια μαύρη εικόνα του κόσμου και των παθών του παρουσιάζουν και τα διηγήματα που έπονται (Τα ρεμάλια, Δίψα κ.λπ.), ενώ το διήγημα Το Κορίτσι αντίγραφο φαίνεται να συνομιλεί υποδορίως με την Πιανίστρια της Ελφριντ Γέλινεκ (Elfriede Jelinek). Πραγματική γροθιά στο στομάχι και τα μοναδικά στη σύλληψη: Σκοτεινό ψυγείο, Κράσναγια Πάτρια, Παράδειγμα γεωμετρίας, Άλφα, Βήτα, Γάμα, Δέλτα και Ωμέγα, και Ο μικρός ξανθός πίθηκος, στην καταληκτική τέταρτη ενότητα.

 

Πηγή: ΕΦΣΥΝ

Κλείσιμο
Κλείσιμο
Καλάθι (0)

Κανένα προϊόν στο καλάθι σας. Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.