Δεν έχετε προϊόντα στο καλάθι αγορών.
Δεν βρέθηκαν τίτλοι.
Μαριάνο, Πίνο
Ο Πίνο Μαριάνο (1947) γεννήθηκε στο Μινερβίνο από μητέρα Γκρίκα*, κοντά στην πόλη Λέτσε. Ολοκληρώνει τις σπουδές της δευτεροβάθμιας ανώτερης εκπαίδευσης στο Πάπιο Λύκειο της Ασκόνας με τους Βενεδικτίνους μοναχούς του Αβαείου του Einsiedeln. Ακολούθως, παρακολουθεί μαθήματα Γερμανικής Λογοτεχνίας του Staiger στη Ζυρίχη και του Mittner στη Βενετία. Λαμβάνει το Πτυχίο των Ξένων Γλωσσών και των Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και το Πτυχίο Ιταλικής Ιστορίας και Φιλολογίας (με τον Πετρουτσιάνι) στο Πανεπιστήμιο του Ουρμπίνο. Στη συνέχεια κάνει τη διδακτορική του διατριβή στο τμήμα Επιστημών Λόγου και Γλωσσικών Ιδιωμάτων του Πανεπιστημίου της Γαλλικής Κοντέας στη Besançon (Γαλλία), όπου και διδάσκει από το 1997 έως το 2004. Για δέκα χρόνια περίπου εργάζεται ως αρμόδιος γλωσσολόγος-μεταφραστής στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λουξεμβούργο, όπου γίνεται και αρχισυντάκτης του περιοδικού Revue Internationale Nouvelle Europe μαζί με το M. Morina. Έχει το ρόλο του Εισηγητή και του Γραμματέα της Επιτροπής των Παγκοσμίων Ποιητικών Συνεδρίων, όπου Πρόεδρος είναι ο Γάλλος Ακαδημαϊκός L. S. Senghor, στο Μαρακές-Μαρόκο (1984), στην Κέρκυρα-Αθήνα (1985), στη Φλωρεντία (1986), στην Κρήτη-Αθήνα (1991), στη Σίντρα-Λισαβόνα (1995), στο Μακάου-Κίνα (1998). Γνωρίζει, μεταφράζει και παρουσιάζει στην Ανθολογία Les Ducats (Eureditor-Lussemburgo) τον ίδιο το Senghor και τους Depestre, Sjöstrand, Chouraqui, Vela, Astalοs, Blaise, Guillevic, Péguy Leroux κ.ά. Εκθέτει τις θεωρητικές του ιδέες για το έργο ενός μεταφραστή στo Les Traductibilités Plurielles (2004) και στο Teoria della Traduzione. Ασχολείται με τη Θεωρία της Μετάφρασης και τη Φιλοσοφία των Γλωσσικών Ιδιωμάτων.
Προς τιμήν της μνήμης του A. Valentini, του απονεμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Ποιήσεως (Fermo, 1999) για το έργο του Grekìa.
Ο Πίνο Μαριάνο εμφανίζεται και στις ποιητικές Ανθολογίες που συντάχθηκαν με τη φροντίδα του E. Itterbeeck, Poets and Poetry in Europe 1950-1980 (Λοβάνιο, 1980), των L. S. Senghor και G. Vigorelli, Thalatta (Κέρκυρα-Αθήνα, 1985), Espaces (Λουξεμβούργο-Φλωρεντία, 1989).
*. Γκρίκοι, αυτοαποκαλούνται οι Ιταλιώτες Έλληνες της Κάτω Ιταλίας της περιοχής του Σαλέντου της Απουλίας.
BIOGRAFIA
Pino Mariano (1947) è nato a Minervino di Lecce da madre “grika”. Studi secondari superiori al Liceo Papio di Ascona (CH) con i Benedettini dell’Abbazia di Einsiedeln. Segue i corsi di Letteratura Tedesca di Staiger a Zurigo e di Mittner a Venezia. Si laurea in Lingue e Letterature Straniere a Milano e in Scienze e Storia della Letteratura Italiana (con Petrucciani) ad Urbino. Dottorato in Scienze del Linguaggio all’ Università di Franca-Contea a Besançon (F), dove insegna dal 97 al 2004. Per dieci anni (72-82) è Funzionario- Linguista presso l’Unione Europea a Lussemburgo; qui è Redattore-Capo con M. Morina della Revue Internationale Nouvelle Europe. E’ Relatore e Segretario di Commissione ai Congressi Mondiali di Poesia presieduti dall’Accademico di Francia L. S. Senghor a Marrakech-Marocco (1984), Corfù-Atene (1985), Firenze (1986), Creta-Atene (1991), Sintra-Lisbona (1995), Macau-Cina (1998). Ha conosciuto, tradotto ed introdotto per la Collana Les Ducats (Eureditor-Lussemburgo) lo stesso Senghor, Depestre, Sjöstrand, Blaise, Guillevic ecc. Si occupa di Teoria della Traduzione e di Filosofia del Linguaggio.
In memoria di A. Valentini gli è stato conferito il Premio Nazionale di Poesia (Fermo, 1999) per Grekìa.
Opera poetica Pino Mariano figura nelle Antologie poetiche curate da E. van Itterbeeck, Poets and Poetry in Europe 1950-1980 (Lovanio, 1980); da L. S. Senghor e G. Vigorelli, Thalatta (Corfù-Atene, 1985), Espaces (Lussemburgo-Firenze, 1989).
Μαριάνο, Πίνο
Ο Πίνο Μαριάνο (1947) γεννήθηκε στο Μινερβίνο από μητέρα Γκρίκα*, κοντά στην πόλη Λέτσε. Ολοκληρώνει τις σπουδές της δευτεροβάθμιας ανώτερης εκπαίδευσης στο Πάπιο Λύκειο της Ασκόνας με τους Βενεδικτίνους μοναχούς του Αβαείου του Einsiedeln. Ακολούθως, παρακολουθεί μαθήματα Γερμανικής Λογοτεχνίας του Staiger στη Ζυρίχη και του Mittner στη Βενετία. Λαμβάνει το Πτυχίο των Ξένων Γλωσσών και των Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και το Πτυχίο Ιταλικής Ιστορίας και Φιλολογίας (με τον Πετρουτσιάνι) στο Πανεπιστήμιο του Ουρμπίνο. Στη συνέχεια κάνει τη διδακτορική του διατριβή στο τμήμα Επιστημών Λόγου και Γλωσσικών Ιδιωμάτων του Πανεπιστημίου της Γαλλικής Κοντέας στη Besançon (Γαλλία), όπου και διδάσκει από το 1997 έως το 2004. Για δέκα χρόνια περίπου εργάζεται ως αρμόδιος γλωσσολόγος-μεταφραστής στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λουξεμβούργο, όπου γίνεται και αρχισυντάκτης του περιοδικού Revue Internationale Nouvelle Europe μαζί με το M. Morina. Έχει το ρόλο του Εισηγητή και του Γραμματέα της Επιτροπής των Παγκοσμίων Ποιητικών Συνεδρίων, όπου Πρόεδρος είναι ο Γάλλος Ακαδημαϊκός L. S. Senghor, στο Μαρακές-Μαρόκο (1984), στην Κέρκυρα-Αθήνα (1985), στη Φλωρεντία (1986), στην Κρήτη-Αθήνα (1991), στη Σίντρα-Λισαβόνα (1995), στο Μακάου-Κίνα (1998). Γνωρίζει, μεταφράζει και παρουσιάζει στην Ανθολογία Les Ducats (Eureditor-Lussemburgo) τον ίδιο το Senghor και τους Depestre, Sjöstrand, Chouraqui, Vela, Astalοs, Blaise, Guillevic, Péguy Leroux κ.ά. Εκθέτει τις θεωρητικές του ιδέες για το έργο ενός μεταφραστή στo Les Traductibilités Plurielles (2004) και στο Teoria della Traduzione. Ασχολείται με τη Θεωρία της Μετάφρασης και τη Φιλοσοφία των Γλωσσικών Ιδιωμάτων.
Προς τιμήν της μνήμης του A. Valentini, του απονεμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Ποιήσεως (Fermo, 1999) για το έργο του Grekìa.
Ο Πίνο Μαριάνο εμφανίζεται και στις ποιητικές Ανθολογίες που συντάχθηκαν με τη φροντίδα του E. Itterbeeck, Poets and Poetry in Europe 1950-1980 (Λοβάνιο, 1980), των L. S. Senghor και G. Vigorelli, Thalatta (Κέρκυρα-Αθήνα, 1985), Espaces (Λουξεμβούργο-Φλωρεντία, 1989).
*. Γκρίκοι, αυτοαποκαλούνται οι Ιταλιώτες Έλληνες της Κάτω Ιταλίας της περιοχής του Σαλέντου της Απουλίας.
BIOGRAFIA
Pino Mariano (1947) è nato a Minervino di Lecce da madre “grika”. Studi secondari superiori al Liceo Papio di Ascona (CH) con i Benedettini dell’Abbazia di Einsiedeln. Segue i corsi di Letteratura Tedesca di Staiger a Zurigo e di Mittner a Venezia. Si laurea in Lingue e Letterature Straniere a Milano e in Scienze e Storia della Letteratura Italiana (con Petrucciani) ad Urbino. Dottorato in Scienze del Linguaggio all’ Università di Franca-Contea a Besançon (F), dove insegna dal 97 al 2004. Per dieci anni (72-82) è Funzionario- Linguista presso l’Unione Europea a Lussemburgo; qui è Redattore-Capo con M. Morina della Revue Internationale Nouvelle Europe. E’ Relatore e Segretario di Commissione ai Congressi Mondiali di Poesia presieduti dall’Accademico di Francia L. S. Senghor a Marrakech-Marocco (1984), Corfù-Atene (1985), Firenze (1986), Creta-Atene (1991), Sintra-Lisbona (1995), Macau-Cina (1998). Ha conosciuto, tradotto ed introdotto per la Collana Les Ducats (Eureditor-Lussemburgo) lo stesso Senghor, Depestre, Sjöstrand, Blaise, Guillevic ecc. Si occupa di Teoria della Traduzione e di Filosofia del Linguaggio.
In memoria di A. Valentini gli è stato conferito il Premio Nazionale di Poesia (Fermo, 1999) per Grekìa.
Opera poetica Pino Mariano figura nelle Antologie poetiche curate da E. van Itterbeeck, Poets and Poetry in Europe 1950-1980 (Lovanio, 1980); da L. S. Senghor e G. Vigorelli, Thalatta (Corfù-Atene, 1985), Espaces (Lussemburgo-Firenze, 1989).