Δεν έχετε προϊόντα στο καλάθι αγορών.
Δεν βρέθηκαν τίτλοι.
Γαργαρώνης, Νικόλαος
Ο Νικόλαος Γαργαρώνης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα της Ηλείας το 1934 από πατέρα δάσκαλο και μητέρα αγρότισα. Απόφοιτος εξατάξιου Γυμνασίου, ήρθε στην Αθήνα μόνος του για να ξεκινήσει τη φοίτησή του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (Ανωτάτη Εμπορική).
Σε ηλικία 26 ετών μεταναστεύει στη Γερμανία, αφού ήδη είχε παντρευτεί και κάνει μία κόρη. Εκεί έμεινε 5 χρόνια. Παράλληλα με την εργασία του στην Bayer, παρακολουθεί και μαθήματα γερμανικής γλώσσας για αλλοδαπούς στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, το οποίο και του έδωσε το Πτυχίο και τα εφόδια ώστε να εξασκήσει τη διδασκαλική σε φροντιστήρια εκμάθησης της Γερμανικής με την επιστροφή του στην Ελλάδα.
Εμπνεύστηκε τον πρώτο του στίχο από τον πρώτο του εφηβικό έρωτα περπατώντας μία διαδρομή 6 χιλιομέτρων, από το χωριό του προς την Αμαλιάδα. Λίγα χρόνια μετά, υπηρετώντας τον ελληνικό στρατό, έγραφε και πούλαγε τους στίχους του για ένα χαρτζιλίκι. Αρχίζει σιγά σιγά και δημοσιεύει ποιήματα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα μόνιμα, παντρεύτηκε ξανά, έκανε 3 παιδιά και ενώ δούλευε ως λογιστής, η δημιουργική και ρομαντική του σκέψη εξακολουθούσε και δημιουργούσε ποιήματα. Το 1977 και σε ηλικία 43 ετών εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή «Παραληρήματα στην Άβυσσο» στο κατάστημα φωτοτυπικών και φωτοαντιγραφικών υπηρεσιών που είχε ήδη ανοίξει.
Στην δεκαετία του 1980 συνεχίζει να γράφει για τον άνθρωπο, την ειρήνη και τον πόλεμο, την εξουσία και την αναρχία, την αγάπη και το μίσος, τον έρωτα και το πάθος. Έφυγε από το «μάταιο τούτο κόσμο» σε ηλικία 53 ετών το 1987, ύστερα από εγχείριση ανοικτής καρδιάς, χωρίς να προλάβει να εκδώσει άλλο βιβλίο.
Αναφορές, κριτικές και παρουσιάσεις ωστόσο για την ποίησή του πρόλαβε να δει από πολλούς επιφανείς Έλληνες: Μ. Γ. Μερακλή, Μίμη Φωτόπουλο, Δημήτρη Μυράτ, Βασίλη Βασιλικό, Αλίκη Νικολαίδου, Λία Παπαχρήστου Πάνου κ.α..
Μετά το θάνατό του, υπήρξαν αναφορές από τον ιστορικό και συγγραφέα Αλέκο Κουτσούκαλη (στο βιβλίο «Ιστορία της Ελληνικής Λογοτεχνίας»), από τον καθηγητή Γερμανικής στην Φιλοσοφική Αθηνών Paul-Ludwig Volzing (στο βιβλίο «Literarische Spaziergange Athen insel taschenbuch»), από το δημοσιογράφο, συγγραφέα Γιάννη Κορίδη κ.ά.
Ένα χρόνο μετά το θάνατό του, το 1988, η πολυαγαπημένη του σύζυγος μερίμνησε για την έκδοση της δεύτερης ποιητικής συλλογής του «Σκόρπια στάχυα» (εκδόσεις Ιωλκός).
Παραμένουν έως και σήμερα πάρα πολλά ποιήματά του ανέκδοτα.
Γαργαρώνης, Νικόλαος
Ο Νικόλαος Γαργαρώνης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα της Ηλείας το 1934 από πατέρα δάσκαλο και μητέρα αγρότισα. Απόφοιτος εξατάξιου Γυμνασίου, ήρθε στην Αθήνα μόνος του για να ξεκινήσει τη φοίτησή του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (Ανωτάτη Εμπορική).
Σε ηλικία 26 ετών μεταναστεύει στη Γερμανία, αφού ήδη είχε παντρευτεί και κάνει μία κόρη. Εκεί έμεινε 5 χρόνια. Παράλληλα με την εργασία του στην Bayer, παρακολουθεί και μαθήματα γερμανικής γλώσσας για αλλοδαπούς στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, το οποίο και του έδωσε το Πτυχίο και τα εφόδια ώστε να εξασκήσει τη διδασκαλική σε φροντιστήρια εκμάθησης της Γερμανικής με την επιστροφή του στην Ελλάδα.
Εμπνεύστηκε τον πρώτο του στίχο από τον πρώτο του εφηβικό έρωτα περπατώντας μία διαδρομή 6 χιλιομέτρων, από το χωριό του προς την Αμαλιάδα. Λίγα χρόνια μετά, υπηρετώντας τον ελληνικό στρατό, έγραφε και πούλαγε τους στίχους του για ένα χαρτζιλίκι. Αρχίζει σιγά σιγά και δημοσιεύει ποιήματα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα μόνιμα, παντρεύτηκε ξανά, έκανε 3 παιδιά και ενώ δούλευε ως λογιστής, η δημιουργική και ρομαντική του σκέψη εξακολουθούσε και δημιουργούσε ποιήματα. Το 1977 και σε ηλικία 43 ετών εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή «Παραληρήματα στην Άβυσσο» στο κατάστημα φωτοτυπικών και φωτοαντιγραφικών υπηρεσιών που είχε ήδη ανοίξει.
Στην δεκαετία του 1980 συνεχίζει να γράφει για τον άνθρωπο, την ειρήνη και τον πόλεμο, την εξουσία και την αναρχία, την αγάπη και το μίσος, τον έρωτα και το πάθος. Έφυγε από το «μάταιο τούτο κόσμο» σε ηλικία 53 ετών το 1987, ύστερα από εγχείριση ανοικτής καρδιάς, χωρίς να προλάβει να εκδώσει άλλο βιβλίο.
Αναφορές, κριτικές και παρουσιάσεις ωστόσο για την ποίησή του πρόλαβε να δει από πολλούς επιφανείς Έλληνες: Μ. Γ. Μερακλή, Μίμη Φωτόπουλο, Δημήτρη Μυράτ, Βασίλη Βασιλικό, Αλίκη Νικολαίδου, Λία Παπαχρήστου Πάνου κ.α..
Μετά το θάνατό του, υπήρξαν αναφορές από τον ιστορικό και συγγραφέα Αλέκο Κουτσούκαλη (στο βιβλίο «Ιστορία της Ελληνικής Λογοτεχνίας»), από τον καθηγητή Γερμανικής στην Φιλοσοφική Αθηνών Paul-Ludwig Volzing (στο βιβλίο «Literarische Spaziergange Athen insel taschenbuch»), από το δημοσιογράφο, συγγραφέα Γιάννη Κορίδη κ.ά.
Ένα χρόνο μετά το θάνατό του, το 1988, η πολυαγαπημένη του σύζυγος μερίμνησε για την έκδοση της δεύτερης ποιητικής συλλογής του «Σκόρπια στάχυα» (εκδόσεις Ιωλκός).
Παραμένουν έως και σήμερα πάρα πολλά ποιήματά του ανέκδοτα.