Η ποιητική συλλογή του Άλκη Παπαντωνίου, «Σχεδόν τίποτα» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), προτεινόμενη στο βιβλιοπωλείο «Public» (The Mall Athens).
***
Για το βιβλίο
ΠΡΕΦΑ, ΜΑΘΗΜΑ Α΄
[ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ: Η ΕΥΘΥΜΙΑ, Ο ΖΟΡΟ,
ΕΝΑΣ ΤΑΔΕ ΚΙ ΕΝΑΣ ΤΕΜΠΕΛΗΣ]
Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή·
έβρισκα πάντα λίγο χρόνο
να προσευχηθώ στον καλό θεό.
Τον αγαθούλη.
Και του ζητούσα την ηρεμία μου,
την υγεία μου,
τα λουλούδια να συνεχίζουν να ανθίζουν,
να τα βλέπω,
να αγαλλιάζω.
Όπως ανοιγοκλείνουν οι γλυκιές νουβέλες της Ήμερης Δύσης.
Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο·
οι προσευχές μου πιο προσεγμένες,
κατευθύνονταν στο θεό, του φωτός και του σκότους,
τον αμαρτωλό.
Και του ζητούσα εις υγείαν:
Να πλένομαι στο κύμα,
να στεγνώνω στους αέρηδες,
να ανθίζω άνθη ακμάζοντα
και της παρακμής (της παρ’ ολίγον ακμής).
Να αναγουλιάζω ποιοτικά.
Την Κυριακή στήναμε οι τρεις μας μια πρέφα,
με είκοσι εννέα αργύρια η κάσα, όμως,
τι και ποιος να πρωτοαγοράσει;
Μπλόφα, λοιπόν, ο ένας, μπλόφα ο άλλος,
μπλόφα και οι τρεις μαζί.
Ο τεμπέλης χρόνος έγραφε.
Μια να μικραίνει η χασούρα του ενός,
μια να μεγαλώνει του άλλου η προσμονή.
Κι ο τρίτος, συνήθως,
–ημέρα Κυριακή–
αμαρτωλά κέρδη να κερδίζει.
Έτσι καθυστερούσαμε το θάνατο.
«Σχεδόν τίποτα», Άλκης Παπαντωνίου, εκδ. Ιωλκός, 2022, σελ. 44-45.