Η ποιητική συλλογή «Πέρα από τους φράχτες» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), της Μπρικένας Γκίστο, παρουσιάζεται στο @mimblewimble_elli (Instagram).
***
Τι είναι για εσάς ποίηση;
Για μένα είναι λέξεις αραδιασμένες η μία πίσω από την άλλη, άναρχα. Είναι φθόγγοι που εγγράφονται και καταγράφονται, δημιουργούν τον καμβά και τα χρώματα, τον δημιουργό και το δημιούργημά του. Είναι η κοινωνία ώρα μηδέν, χωρίς φτιασίδωμα, που ερχόμενη, μαζί με τις λέξεις της, δημιουργεί και να διεκδικεί.
Είναι εκείνη η κοπέλα, που περπατά ονειροπόλα, σχεδόν ακροβατώντας, και σου συστήνει ένα ένα τα παιδιά της, που απαιτεί ορατότητα, για ‘κείνη, για ‘κείνον, για όλες και όλους όσους υπέφεραν και υποφέρουν, για τους πνιγμένους, τους κατατρεγμένους, για τους “πέρα από τους φράχτες”, για κείνους που δίνουν ραντεβού στα οδοφράγματα.
Την Μπρικένα την γνώρισα προτού με γνωρίσει και συγχρονιστήκαμε στον ίδιο ρυθμό. Ύστερα νοηματίσαμε παρέα τραγούδια που μόνο παιδικά ματιά μπορούν “ν’ ακούσουν”, τα χέρια μας έφτιαξαν ελεφαντάκια και παγωτά φράουλα-κεράσι.
Είμαστε όλ@ μαζί σε αυτό
Σήμερα παίρνει φορά και έρχεται με ορμή να αυτοσυστηθεί, ουρλιάζει και ψιθυρίζει ταυτόχρονα, τον πόνο γυναικών, προσφύγ@, αλλά και παιδιών που χάθηκαν, που χάσαμε, που σβήστηκαν από του κόσμου τον χάρτη. Μιλάει για το θάνατο, γιατί γνωρίζει πως μόνο έτσι μπορεί κανείς να μιλήσει για την ίδια τη ζωή, για τις έμφυλες, φυλετικές και ταξικές διακρίσεις, για τα όπλα που οπλίζονται από κρατικούς μηχανισμούς, που σκοτώνουν όνειρα και όταν αυτά δεν πεθαίνουν σκοτώνουν τ@ αιώνια πιστ@ τους προστάτ@. Είμαστε όλ@ μαζί σε αυτό, μαζί πονάμε, μαζί διεκδικούμε, μαζί χάνουμε και χανόμαστε. Η κοινωνική αδικία, η φτώχεια και η πατριαρχία είναι ζητήματα που μας αφορούν όλ@ και θέλουμε να ακουστούν από κάθε πλευρά της γης.
Θα ήθελα το βιβλίο αυτό να ήταν δίγλωσσο, η αλβανική ποίηση, εδώ και καιρό, διεκδικεί τη θέση της στον κόσμο της Λογοτεχνίας και η Μπρικένα όντας δίγλωσση φωνάζει με δυο φωνές που γίνονται ένα.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.