Πέντε νέα πεζογραφικά βιβλία από των εκδόσεών μας στις προτάσεις του εξαιρετικού Bookpress.
Πέντε νέα πεζογραφικά βιβλία από τις εκδόσεις Ιωλκός
Τέσσερις συλλογές διηγημάτων και μια νουβέλα από νέες λογοτεχνικές φωνές των εκδόσεων Ιωλκός που αξίζει να προσεχθούν.
Mερικές μικρές μαχαιριές (Βασίλης Δ. Παπαβασιλείου)
Μερικές μικρές μαχαιριές (Εκδ. Ιωλκός) είναι ο τίτλος της συλλογής διηγημάτων του Βασίλη Δ. Παπαβασιλείου.
Το βιβλίο μάς κάνει να αναρωτιόμαστε ποια είναι η γκροτέσκο μορφή που εμφανίζεται στην άκρη του πλάνου από τη μέρα που γεννιόμαστε και, που όσο περνούν τα χρόνια, κάνει όλο και πιο αισθητή κι ενοχλητική την παρουσία της.
Γιατί η γερόντισσα άστεγη στο βασιλικό κήπο αρνείται τα χρήματα και προσβάλλει αυτόν που της τα προσφέρει;
Ποιο, άραγε, είναι το μυστικό της ευθυμίας και πώς η αφήγηση του ονείρου ταιριάζει ακριβώς με το yang της ζωής; Πόσες μάσκες έχουμε; Και πόσες απ’ αυτές έχουν ήδη γίνει δέρμα μας;
Η συλλογή αποτελείται από δώδεκα μικρές μαχαιριές που στάζουν στο γάργαρο ρυάκι της μνήμης και της φαντασίας· ρετουσάρουν τα περιγράμματα, χρωματίζουν τον παλμό.
Χαραμάδες της αιωνιότητας ανάβουν τα μάτια, μαντατοφόροι του βυθού τρυπούν το σκοτάδι, όπως όταν σκεφτόμαστε το φεγγάρι· τα μάτια φωτίζονται κι ας μην το κοιτάμε…
Ιστορίες του φεγγαριού (Γεωργία Κοκκινογένη)
Στη συλλογή διηγημάτων της Γεωργίας Κοκκινογένη, Ιστορίες του φεγγαριού (Εκδ. Ιωλκός), δεκαεπτά γυναικείες μορφές από την ελληνική ύπαιθρο ως το μεγαλοαστικό επίκεντρο βιώνουν τη θέση τους και τη σχέση τους με το άλλο φύλο. Μια διαλεκτική και εν εξελίξει αναφορικότητα του Εγώ και του Εσύ στο φίλτρο της έμφυλης ταυτότητας.
Ο τρόπος αυτός της κοινωνικής δόμησης διαπερνά τις εκφάνσεις σκέψης και πράξης θέλοντας και μη, συνειδητά ή ασυνείδητα, ξυπνώντας πάθη, ένστικτα, ανταγωνισμούς και εμπνεύσεις. Η ματιά της είναι γρήγορη και ανιχνευτική. Ξετρυπώνει τον πόνο και τον μετουσιώνει σε λόγο με την ελπίδα ότι θα κινήσει και πάλι το ενδιαφέρον, θ’ ακουμπήσει καρδιές, θα έλξει. Οι εικόνες είναι που κρατούν το βλέμμα και δίνουν υλικό για αυτογνωσία και ενδοσκόπηση.
Καράβια με ξένη σημαία (Αλέκος Κατσιούρης)
Τα Καράβια με ξένη σημαία (Εκδ.Ιωλκός), του Αλέκου Κατσιούρη, μας ταξιδεύουν στους δρόμους της Κυψέλης, οι οποίοι αποτελούν αγκυροβόλι για πολλά καράβια που φτάνουν από διάφορες χώρες. Συναντά όλους εκείνους που έρχονται στην Ελλάδα με σκοπό ένα νέο ξεκίνημα, μία καινούρια ζωή, καλύτερη απ’ αυτήν που άφησαν.
Ο καθένας απ’ αυτούς έχει μία ιστορία να αφηγηθεί, αλλά δεν το κάνει παρά μόνο αν αναγκαστεί απ’ τις συνθήκες. Συνήθως την κρατά μέσα του, για τον εαυτό του. Σαν φυλαχτό ή σαν ξόρκι. Οι προτεραιότητές τους καθορίζονται από την ανάγκη. Πρέπει να ξεχάσουν πολλά απ’ την παλιά τους ζωή και να μάθουν περισσότερα για τη νέα που ξεκινούν να χτίζουν.
Βιάζονται να αφομοιώσουν και να αφομοιωθούν, για να μπορούν μετά να ονειρεύονται. Με τον καιρό γνωρίζονται με άλλους ξενόφερτους, αλλά και με ντόπιους και δημιουργούν φιλίες. Σιγά σιγά ξανοίγονται, αστειεύονται μεταξύ τους, κλαίνε, γελούν κι ερωτεύονται, γιατί η καρδιά δε γνωρίζει από σύνορα, θρησκείες ή χρώμα επιδερμίδας. Σε κάθε ανθρώπινο σώμα πάλλεται με τον ίδιο ακριβώς ρυθμό.
Ο ήχος της βροχής (Ελευθερία Παπασημάκη)
Ο ήχος της βροχής (Εκδ.Ιωλκός), της Ελευθερίας Παπασημάκη, αποτελείται από δεκαοκτώ ιστορίες δεμένες με μεταξωτά νήματα μεταξύ τους.
Οι άκρες τους αγγίζουν άλλοτε τις μνήμες, άλλοτε τα όνειρα, άλλοτε την καθημερινότητα κι άλλοτε έναν φανταστικό κόσμο που εμείς οι ίδιοι φτιάχνουμε ή και που μπορεί να υπάρχει γύρω μας.
Γιατί μόνο μεταξωτά μπορούν να είναι αυτά τα νήματα — απαλά αλλά και γερά. Οι ιστορίες αντικατοπτρίζουν την ίδια τη ζωή, που είναι γεμάτη αντιθέσεις μέσα στην υπέροχα μοναδική ομορφιά της.
Και που όσο είμαστε ακόμα νέοι, αυτή την ομορφιά δεν μπορούμε να τη δούμε τρέχοντας να προλάβουμε να ζήσουμε, όμως όσο μεγαλώνουμε, ανακαλύπτουμε την τελειότητά της στα πιο απλά πράγματα.
Έναν καφέ σε μια στοά περιμένοντας τον πλατωνικό μας έρωτα, μια βόλτα στα παλιά στέκια της πόλης, συνομιλίες με τους ανθρώπους μας που έχουν πια φύγει, μια φανταστική γνωριμία κάτω από τη βροχή γιατί έτσι θέλουμε, μια επικοινωνία ανάμεσα από τα αστικά δρώμενα. Και είτε υπάρξει κάποιο τέλος, είτε όχι, αυτό που μαθαίνουμε από τη διαδρομή μας είναι ότι τίποτα δεν τελειώνει.
Αποσύνδεση (Νίκος Ιατρού)
Στη νουβέλα, με τίτλο Αποσύνδεση (Εκδ. Ιωλκός), ο Νίκος Ιατρού διηγείται πώς οι ζωές των κεντρικών ηρώων του βιβλίου του διασταυρώνονται τυχαία, καθώς εκείνοι βιώνουν με διαφορετικό τρόπο την απώλεια που προκάλεσε το ίδιο δυστύχημα.
Η επικοινωνία της Μυρτώς και του Ανδρέα ακροβατεί ανάμεσα στον πραγματικό και τον ψηφιακό κόσμο και η σχέση τους εξελίσσεται μέσα από συνομιλίες στα κοινωνικά δίκτυα, σύντομες συναντήσεις και ερωτικές επαφές.
Το βιβλίο, με ψυχρή γραφή, μιλάει για την αποσύνδεση της μνήμης, του πόνου, της επιθυμίας αλλά και την αδυναμία σύνδεσης του ψηφιακού κόσμου με την πραγματική ζωή.
Πηγή: Bookpress
