«Οι άλλες γλώσσες» και η Ελισάβετ Χ. Γρηγοριάδου
Η Ελισάβετ Χ. Γρηγοριἀδου κατάγεται από το νομό Κοζάνης. Μάλιστα το χωριό από το οποίο κατάγεται, πρόκειται να μετεγκατασταθεί ύστερα από χρόνιο αίτημα των κατοίκων. Ο λόγος; Επειδή βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τα ορυχεία που είναι ανοιχτά ορύγματα βάθους πενήντα και πλέον μέτρων, και έχουν ολέθριες συνέπειες στην υγεία των κατοίκων. «Σε όλες τις οικογένειες υπάρχει ένα άτομο ή και περισσότερα που πάσχουν από καρκίνους. Καρκίνους που σχετίζονται με το αναπνευστικό σύστημα κυρίως». Μας λέει η Ελισάβετ και συνεχίζει: « Από τα δεκαεπτά μου, δε ζω πια στο χωριό. Πονάω όμως που θα χαθεί το χωριό μου. Αλλά μπορώ να καταλάβω πως νιώθουν οι κάτοικοι. Θα χάσω τον τόπο της παιδικής μου ηλικίας, ενώ εκείνοι, παραμένοντας εκεί, θα χάσουν τη ζωή τους».
Μία βεράντα με θέα το Αιγαίο
Σήμερα, η Ελισάβετ ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Μέση Εκπαίδευση. Ένα βράδυ σε μία βεράντα με θέα το Αιγαίο, η Ελισάβετ διηγείται σε φίλους μία ιστορία της «το ζευγάρι». Ένας από τους φίλους που ήταν εκεί, της είπε: «γιατί δεν το γράφεις;» Μέχρι τότε δεν είχε γράψει απολύτως τίποτα. Αυτό όμως το ερέθισμα του φίλου, ήταν και η αφορμή να ξεκινήσει λίγα χρόνια αργότερα ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής και να γράψει το πρώτο της βιβλίο.
Κοπτοραπτική
«Είχα συγκεντρώσει κάποιες ιστορίες, ανεξάρτητες μεταξύ τους, όταν άκουσα την ιστορία μιας γειτόνισσας που υπήρξε παιδί του Εμφυλίου και είχε ζήσει στην Ουγγαρία και στην πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. Την γνώριζα όλη μου τη ζωή, αλλά φαίνεται πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να μου μιλήσει. Ακόμη κι εκεί όμως, χρειαζόμουν κι άλλα πράγματα για να φτιάξω ένα διήγημα. Οι ιστορίες που γράφω απαιτούν χρόνο. Τις αφήνω σ’ ένα συρτάρι και τις ξαναπιάνω μετά από καιρό. Όταν κατάλαβα πως θα μπορούσα να βρω ένα κοινό νήμα που να συνδέει όλες τις ιστορίες, έπρεπε να φτιάξω ένα σχεδιάγραμμα, με ημερομηνίες και να αλλάξω πολλά πράγματα στα πρόσωπα και τα γεγονότα. Μια αληθινή κοπτοραπτική.
Οι άλλες γλώσσες
Ο τίτλος του διηγήματος, αλλά και όλης της συλλογής «Οι άλλες γλώσσες» οφείλεται στο ότι δεν μου αρέσει ο όρος «ξένες γλώσσες». Όταν μαθαίνεις μια γλώσσα που δεν είναι η μητρική σου, μαθαίνεις τη γλώσσα του «άλλου» δηλαδή, επιθυμείς να καταλάβεις τη νοοτροπία και την κουλτούρα του. Δεν τον νιώθεις «ξένο» και δεν είναι «ξένη» πλέον η γλώσσα».
Οι ιστορίες του βιβλίου «Οι άλλες γλώσσες» αποτελούν μυθοπλασία. «Μερικές έχουν έναν πυρήνα αλήθειας, ενώ άλλες όχι. Υπάρχουν ιστορίες που άκουγα από παιδί, όπως στο διήγημα «Το ζευγάρι» ή γεγονότα που συνέβησαν σε συγγενικά μου πρόσωπα, όπως στο «Να πάμε με το δικό μου αμάξι». Η αρχική ιδέα ήταν ένα περιστατικό τριών, τεσσάρων γραμμών…
Copyright: www.humanstories.gr, Μάκης Χριστοφορίδης
Όλο το κείμενο: https://www.humanstories.gr/oi-alles-glosses-kai-i-elisavet-ch-grigoriado/
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.