Ο Ν. Παπάνας για το «Πέρα από τους φράχτες» | «Νέο υπόστεγο»

Κριτική του ποιητή Νίκου Παπάνα («Σε ανακηρύσσω νικήτρια», «Πρώτη δημοτικού και άλλα») για την ποιητική συλλογή της Μπρικένας Γκίστο, «Πέρα από τους φράχτες» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022). Στο 3ο τεύχος του διαδικτυακού περιοδικού «Νέο υπόστεγο».

 

***

Για την ποιητική συλλογή «Πέρα από τους φράχτες» (Εκδόσεις Ιωλκός, 2022) της Μπρικένας Γκίστο

Χαρούμενο πέταγμα προς το φως και την ελευθερία

Γράφει ο Νίκος Παπάνας

Η ποιητική συλλογή «Πέρα από τους φράχτες» (Εκδόσεις Ιωλκός, 2022) είναι η πρώτη της Μπρικένας Γκίστο. Περιέχει 36 ποιήματα. Το κύριο θέμα της αποτελεί η αγάπη για τη ζωή. Αυτή εκφράζεται με ιδιαίτερη ευφροσύνη. Ήδη από το πρώτο ποίημα, το εγώ δηλώνει ότι έχει έναν ήλιο εντός του, ότι πασχίζει να μετατρέψει κάθε λυγμό σε τραγούδι. Δε λείπουν, βέβαια, οι πρόσκαιρες στιγμές παραίτησης ή κόπωσης. Ωστόσο, τα περισσότερα ποιήματα καταυγάζονται από αισιοδοξία. Πράγματι, το τελευταίο ποίημα της συλλογής μάς ελευθερώνει από την ξηρασία, το σκοτάδι, το θάνατο  ̶  μας ντύνει σε μιαν άλλη ευγένεια, καθιστώντας μας φωτεινούς κι ανάερους.

Το δεύτερο θέμα της συλλογής είναι η ανάγκη της δικαιοσύνης, η αλληλεγγύη. Ή, όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται, η αέναη ανάγκη του «ανήκειν». Η κοινωνική αδικία, η καταπίεση, η άσκηση της εξουσίας στηλιτεύονται. Θριαμβεύει η ελπίδα ότι θα γελάμε πιο συχνά / και θα μετράμε τα αστέρια / που πέφτουν απ’ τον ουρανό ψηλά.

Η γραφή είναι συναισθηματική. Συνήθως η διατύπωση είναι ιδιαίτερα αναλυτική. Οι επαναλήψεις ρημάτων ή και ολόκληρων φράσεων χρησιμοποιούνται για έμφαση. Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούν και οι βραχείες περίοδοι ελάχιστων λέξεων, στις οποίες θα συναντήσουμε μόνο το υποκείμενο ή μόνο το αντικείμενο χωρίς ρήμα. Ενδιαφέρουσα είναι και η χρήση ορισμένων λέξεων, που επανέρχονται ως μοτίβα, συντελώντας στην ενότητα ατμόσφαιρας και συναισθήματος: ήλιος, φως, γέλιο, άνοιξη, πτήση, φτερά, δρόμος, σκέψη.

Τελικά, η ποιητική συλλογή «Πέρα από τους φράχτες» επιχειρεί τη λύτρωση του ποιητικού εγώ και, μέσω αυτού, όλων μας, πέρα και πάνω από τους περιορισμούς που μας πνίγουν, σ’ ένα χαρούμενο πέταγμα προς το φως και την ελευθερία:

θα φορέσουμε τα ψάθινα καπέλα μας
και θα πετάξουμε πάνω από τα σώματά μας.

 

Πηγή: Νέο υπόστεγο | ΣΦΓΤ Καβάλας, σελ 62.