Γεννήθηκε ο Κάρολος Ντίκενς

7/2/1812: Γεννήθηκε ο συγγραφέας Κάρολος Ντίκενς.

 

«Να έχεις μια καρδιά που ποτέ δεν σκληραίνει, ένα χαρακτήρα που ποτέ δεν κουράζει, ένα άγγιγμα που ποτέ δεν πονά».

 

***

Ο Κάρολος Ντίκενς (Charles Dickens, 7 Φεβρουαρίου 1812 – 9 Ιουνίου 1870) ήταν συγγραφέας, από τους κορυφαίους μυθιστοριογράφους της Βικτωριανής Εποχής (19ος αιώνας). Ο Ντίκενς είναι ο συγγραφέας των φτωχών και κατατρεγμένων, ο επικριτής των ανισοτήτων, της φτώχειας, των ταξικών διαιρέσεων. Γεννήθηκε στο Πόρτσμουθ της Νότιας Αγγλίας στις 7 Φεβρουαρίου του 1812, το δεύτερο από τα 8 παιδιά του Τζον και της Ελίζαμπεθ Ντίκενς.

Παιδική ηλικία

Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος στην Υπηρεσία Μισθοδοσίας του Ναυτικού και ξόδευε περισσότερα από όσα κέρδιζε. Το 1822 μετακόμισαν στο Λονδίνο για να ξεφύγουν από τα χρέη. Όμως, το 1824 λόγω αυτών των οφειλών βρέθηκε στη φυλακή. Σε ηλικία 12 ετών, ο Τσαρλς αναγκάστηκε να δουλέψει σε μια βιοτεχνία βερνικιών, για δέκα ώρες την ημέρα, για να βοηθήσει την οικογένεια του. Οι συνθήκες ήταν άθλιες, ωστόσο, άντλησε εμπειρίες και συναισθήματα που χρησιμοποίησε αργότερα στα έργα του.

Μια απρόσμενη κληρονομιά έβγαλε τον πατέρα από την φυλακή και τον ίδιο από τη μισητή δουλειά στη βιοτεχνία. Πήγε για άλλον ένα χρόνο σχολείο και ύστερα έπιασε δουλειά στο γραφείο ενός δικηγόρου. Ούτε αυτή η δουλειά του άρεσε, έμαθε ωστόσο στενογραφία και κατάφερε να γίνει ανταποκριτής εφημερίδας. Διακρίθηκε σε αυτόν τον τομέα καθώς ήταν ακριβής και ταχύτατος στην παρουσίαση των ειδήσεων. Στις ελεύθερες ώρες του έγραφε διηγήματα, παρατηρώντας και περιγράφοντας τους ανθρώπους και τις συνθήκες της καθημερινότητάς του.

Το 1830 ο Ντίκενς συνάντησε τον πρώτο μεγάλο έρωτα της ζωής του, την Μαρία Μπίντνελ, όμως οι γονείς της αντέδρασαν στη σχέση με τον αδέκαρο νέο και την έστειλαν να σπουδάσει στο Παρίσι. Το 1836 κυκλοφόρησε το βιβλίο του τα «Χαρτιά του Πίκγουικ», που είχε αρκετή επιτυχία. Τον Απρίλιο του ίδιου έτους παντρεύτηκε την Κάθριν Χόκαρθμ με την οποία απέκτησε δέκα παιδιά.

Όλιβερ Τουίστ

Το 1838 γνώρισε μεγάλη επιτυχία και καταξιώθηκε ως συγγραφέας με το μυθιστόρημα «Όλιβερ Τουίστ», βιβλίο εμπνευσμένο από όσα είχε δει και γνωρίσει στις περιοδείες του ως ανταποκριτής εφημερίδος. Σε αυτό, όπως και το επόμενο μυθιστόρημά του «Νίκολας Νίκλεμπι», περιέγραψε την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, το έγκλημα και την πορνεία στο Λονδίνο. Από τα πρώτα του μυθιστορήματα ξεκίνησε να κερδίζει αρκετά χρήματα και να μετακομίζει σε διαρκώς μεγαλύτερα σπίτια.

Το 1842 έμεινε για ένα πεντάμηνο στην Αμερική, ενώ το 1844 έγραψε την «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» στην οποία περιγράφεται η φιλοσοφία του για την ζωή. Το 1849 αρχίζει να δημοσιεύει σε συνέχειες το σχεδόν αυτοβιογραφικό «Ντέιβιντ Κόπερφιλντ» στο οποίο κατακρίνεται η στυγνή εργοδοσία, ενώ στα επόμενα βιβλία του, ο «Ζοφερός Οίκος» (1853) και «Μικρή Ντόριτ» (1857), κατακεραυνώνει τους βικτωριανούς θεσμούς και τη βικτωριανή οικονομία, το άδικο δικαστικό σύστημα με τη σωρεία φυλακίσεων για χρέη, την ανελέητη εργασιακή αγορά και την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Το 1855 έκανε σχέση με την πρώτη του αγάπη Μαρία Μπίντνελ, όμως μετά ερωτεύτηκε την 27χρονη ηθοποιό Έλεν Τέρναν. Ο γάμος του κλονίστηκε ύστερα από αυτό και το 1858 ο Ντίκενς χώρισε. Το σκάνδαλο ήταν τεράστιο, αλλά δεν επηρέασε την επιτυχία και τις πωλήσεις των βιβλίων του. Τα επόμενα χρόνια δημοσίευσε δύο από τα πιο γνωστά μυθιστορήματά του, την «Ιστορία των δύο Πόλεων» (1859), που εκτυλίσσεται στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης σε Παρίσι και Λονδίνο και τις «Μεγάλες Προσδοκίες» (1861).

Φιλανθρωπία

Η φιλανθρωπία του Ντίκενς δεν εξαντλούνταν στα έργα του, προσπαθούσε στην πράξη να βοηθήσει τους συνανθρώπους του. Διοργάνωνε εράνους, καθώς και δημόσιες ομιλίες με εισιτήριο, στις οποίες διάβαζε αποσπάσματα έργων του. Στις 9 Ιουνίου 1865, επιστρέφοντας από το Παρίσι με την ερωμένη του Έλεν Τέρναν, το τρένο στο οποίο επέβαιναν εκτροχιάστηκε και αρκετά βαγόνια πέσανε στον ποταμό Μπελτ. Εκείνος δεν έπαθε τίποτε και βοήθησε ηρωικά τους τραυματίες, μέχρις ότου φθάσουν τα σωστικά συνεργεία. Τον επόμενο χρόνο περιέγραψε την εμπειρία του σε ένα διήγημα.

Τον Νοέμβριο του 1867 πραγματοποίησε τη δεύτερη περιοδεία του στην Αμερική με μεγάλη επιτυχία. Την επόμενη διετία πραγματοποίησε περιοδείες με αναγνώσεις έργων του εντός της Μεγάλης Βρετανίας. Στις 22 Απριλίου 1869 έπαθε εγκεφαλικό. Το ξεπέρασε και επιδόθηκε στις συνήθεις δραστηριότητες του, γράψιμο και δημόσιες αναγνώσεις. Στις 8 Ιουνίου 1870 έπαθε ένα ακόμη εγκεφαλικό στην αγροικία του και την επόμενη ημέρα πέθανε.

Πηγή: Hall of people