Η ποιητική συλλογή «Νησί που ψάχνει χάρτη» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), της Μαρίας Μπουρμά, παρουσιάζεται από τη @liakoumariasw (Instagram).
***
«Η ποίηση πρέπει να εκπλήττει με κάποια λεπτή υπερβολή, και όχι με το ασυνήθιστο. Πρέπει να δημιουργεί στον αναγνώστη την εντύπωση ότι είναι η έκφραση των δικών του υψηλών σκέψεων, που θα πρέπει να μοιάζουν περισσότερο με ανάμνηση» έγραφε ο Τζων Κητς και τα λόγια του έρχεται να επιβεβαιώσει με τρόπο χειροπιαστό η ποιήτρια Μαρία Μπουρμά. Στην πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Νησί που ψάχνει χάρτη», η έκθεση στον δημόσιο λόγο, υπό το βάρος τής ευθύνης αυτού, εγκολπώνεται την αφετηριακή αίσθηση σύνδεσης με τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις βαθύτερες επιθυμίες και τους, πολλαπλώς, υφιστάμενους περιορισμούς τού αναγνώστη, για να ξεδιπλώσει αριστοτεχνικά τους δεσμούς αυτούς, μέσω των οποίων η ποίηση μετατρέπεται η ανοιχτό διάλογο και εξομολόγηση.Ήδη από τους πρώτους στίχους διακρίνει ο αναγνώστης την αισθητική της σωματικής δομής. Πράγματι, το σώμα για τη Μαρία Μπουρμά αποτελεί ένδειξη υλικότητας του χώρου. Μέσα στον τελευταίο αυτόν εντάσσεται η δημιουργική παρουσία τού υποκειμένου ως ψευδαίσθηση. Μολονότι αυτού του είδους η αντίληψη, περί σωματικής αναλογίας μίας πράξης, συνδέεται άμεσα με την έννοια του προσωπικού βιώματος της υπονόμευσης (βλ. εξωτερικό περιβάλλον), η ποιήτρια μεταφέρει και, ταυτόχρονα, μετασχηματίζει τον χώρο ως ενέργεια επανάληψης ενός, εκ των προτέρων, δεδομένου αποτελέσματος. Το τελευταίο αυτό λειτουργεί ως καθρέφτης τής αντιστοιχίας ανάμεσα στο δρων υποκείμενο και τις διαψεύσεις τις οποίες υφίσταται. Με άλλα λόγια, το σώμα για την ποιήτρια, στην υλική του όψη, καθρεφτίζει την απώλεια της παιδικής αθωότητας ως προμαχώνα αποσταγμένης αλήθειας. Δεν αναζητά άλλοθι για την συνενοχή στην ήττα. Αποδέχεται και υιοθετεί τα συμπεράσματα αυτής μέσα από την επανάληψη. Όταν, ωστόσο, το σώμα καταλήγει στην αποσύνθεση των βαθύτερων επιθυμιών, η δημιουργός δεν αποδέχεται ούτε παραδέχεται την ήττα. Μεταπλάθει την πραγματικότητα σε έναυσμα μίας νέας, κατασκευασμένης αυτή τη φορά, εξωτερικής συνθήκης, όμοιας με την αντίθεση της περιορισμένης ζωής σε φάσμα ατέρμονης εναλλαγής εικόνων και προθέσεων.
Πηγή: Αντώνης Χαριστός | tetragwno.gr
***
Νησί που ψάχνει χάρτη
Στην πρώτη της ποιητική συλλογή η Μαρία Μπουρμά οριοθετεί τη θέση της στα γράμματα με έναν τρόπο παιγνιώδη και ταυτόχρονα βαθύ. Στο αιώνιο παιχνίδι ζωής-θανάτου με τα ζάρια που ρίχνει ο Μεγάλος Ταχυδακτυλουργός. Στην αφή και την έλλειψή της. Στο υπαρξιακό άγχος, στη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου και στην τελική κάθαρση που επέρχεται όταν κάποιος μετατρέπει το φόβο, τον πόνο, τον έρωτα σε λέξεις επάνω στο χαρτί.
***
Για τη συγγραφέα
H Μαρία Μπουρμά γεννήθηκε το 1986 και κατοικεί στην Ορεστιάδα Έβρου. Έχει σπουδάσει Βουλγαρική Γλώσσα, Φιλολογία και Πολιτισμό και είναι κάτοχος των μεταπτυχιακών τίτλων «Σπουδές στον Παρευξείνιο Χώρο» και «Δημιουργική Γραφή». Εργάζεται ως καθηγήτρια βουλγαρικής γλώσσας και συντονίστρια ομάδων γραφής και ανάγνωσης. Ασχολείται με τη μετάφραση βουλγαρικής ποίησης. Είναι υπεύθυνη του τμήματος ποιητικής και μετάφρασης του Φιλολογικού Ομίλου Θεσσαλονίκης. Ποιήματα και μεταφράσεις της έχουν δημοσιευθεί στον Τύπο. Η ποιητική συλλογή Νησί που ψάχνει χάρτη είναι το πρώτο της βιβλίο.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.