Νέες κυκλοφορίες των εκδόσεων Ιωλκός στο Fractal

Το αγαπημένο Fractal περιλαμβάνει ποιητικές συλλογές των εκδόσεων Ιωλκός στις προτάσεις του. Επιμέλεια της Ελένης Γκίκα.

 

Ποίηση:

 

Λίλλυ Κοτσώνη «360 μοίρες εκτός», εκδ. Ιωλκός, σελ. 80

Δείγμα γραφής:

ΝΕΚΡΗ ΦΥΣΗ

Κάστανα στο τραπέζι – χειμώνιασε φαίνεται.
Σάπια φύλλα στα λούκια – το δάσος θα ’ναι μουσκεμένο.
Ρόδι σπασμένο στην πόρτα – ίσως να φέρει τύχη.
Μήλα στο πρεβάζι – θα ’ρθουν πουλιά.
Σκόρπιοι σπόροι στο χώμα – μακάρι να βγουν λουλούδια.

Η λάμπα αναμμένη – σε περιμένω.

[Από την έκδοση]

 

 

Έλενα Κτενοπούλου «Αυτά που έριξα στο μπλε», εκδ. Ιωλκός, σελ. 48

Δείγμα γραφής:

ΔΕΝ ΗΤΑΝ εύκολο
μα έμαθα να χτίζω κόσμους στη σιωπή,
πόλεις ολόκληρες με κάστρα.
Να ’ρχεσαι εσύ
να μου πετάς σαΐτες με λέξεις και σημεία στίξης
που διαπερνούν τα κάστρα
κι ας είναι τα δικά μου πέτρινα
και τα δικά σου μόνο από χαρτί.
Έπρεπε να το ’ξερα
απ’ το παιχνίδι που παίζαμε μικροί
πως το χαρτί νικάει πάντα την πέτρα.

[Από την έκδοση]

 

Νίκος Μπελιάς «Στο κεντρί του έρωτα», εκδ. Ιωλκός, σελ. 64

Δείγμα γραφής:

ΠΑΡΑΔΟΧΗ

Τη νύχτα χορταίνεις την πείνα μου,
τη μέρα πεινάω τη γεύση σου.
Στην αρχή,
στη μέση,
στο τέλος,
πάντα σε θέλω.
Τολμηρές εξομολογήσεις
απ’ τις φτερούγες ανεμοστρόβιλου έρωτα.

[Από την έκδοση]

 

Χρήστος Τσιτσιριδάκης «Η αυλαία», εκδ. Ιωλκός, σελ. 96

Δείγμα γραφής:

ΙΛΙΤΣ

Στο μαυσωλείο του Λένιν,
αγέρωχο το κουλουριασμένο του σώμα,
σφηνωμένο σε κάποιο σακάκι,
μα καθαρά τον βλέπεις με την τραγιάσκα
στους δρόμους τους υγρούς των εργατών.

Υπολογίζεις πως όλο τούτο το γυαλί, τον τύμβο και τα λέλουδα
θα παίρνανε στις πλάτες τους επτά με οκτώ παλικάρια.
Της Ρουσίας παλικάρια και καλά,
εργάτες πράγμα με ζήλο και λοιπά.
Τουλάχιστον, επτά ή οκτώ.

Κι αναρωτιέσαι,
σε τούτο το σκεβρωμένο σώμα, το ιλαρό μα κίτρινο,
καχεκτικό απ’ το βιτριόλι και τα χημικά,
τι πλάτες τύχανε, που μας χωρέσαν όλους.
Με το γυαλί μας, τον τύμβο μας, τα λουλούδια και τα όνειρά μας
σ’ ένα μικρό βαλιτσάκι να μη μας σωθούν.

Που ‘χεις, Λένιν και από ώρα πια νεκρός
ένα ανάστημα αψηλό σαν τα αστέρια.
Στη σκιά σου πώς ανθός να φυτρώσει;
Η σκιά σου, Λένιν, που είναι ακόμη τόσο ζεστή.

[Από την έκδοση]

Πηγή: Fractal