Ποίημα από τη συλλογή «Η ξένη ιτιά» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023) του Παναγιώτη Χριστοδούλου.
*
Ο εξαγνισμός
Γεμάτος ενοχές για τη φυγή, θυμάμαι,
παρέμεινα στο σώμα με τ’ αλάτι από τη θάλασσα.
Αμέριμνος περπάτησα του βορρά τις δυνατές βροχές.
Το ξέρω, δε θα το πιστέψετε, μα έκτοτε οι δρόμοι που περνώ
μυρίζουνε αλμύρα.
«Η ξένη ιτιά», Παναγιώτης Χριστοδούλου, εκδ. Ιωλκός, σελ. 30
***
Για το βιβλίο
Ανάμεσα στη σκοτεινή άβυσσο που καταλήγουμε και σε εκείνην από όπου ερχόμαστε, περνάμε το χρόνο μας γεμίζοντας συρτάρια με αντικείμενα που μένουν πολύ στο χρόνο. Ανοίγοντας ένα τέτοιο συρτάρι, νιώθεις μια απροσδιόριστη αίσθηση ξενιτεμού, έτσι που ο χρόνος παύει ξαφνικά να υπάρχει. Η ξένη ιτιά του πρωτοεμφανιζόμενου Π. Χριστοδούλου, κρυφοκοιτάζει αυτή την άχρονη στιγμή με μία —ίσως— δόση ιδιοτέλειας. Η ξένη ιτιά δεν είναι παρά το ξύλο με το οποίο κατασκευάστηκε η βάρκα για να γλιστρήσουμε από τη μια ξενιτιά στην άλλη. Κι ένα πουλί που άνοιξε τα φτερά του να πετάξει, το νόμισμα για να μας επικυρώσει. Βέβαια, για όλους εμάς που πάντα αλλάζαμε με ευκολία τις τόσες ξενιτιές, έμεινε εντέλει κάποια πατρίδα για να λησμονήσουμε;
***
Για το συγγραφέα
Ο Παναγιώτης Χριστοδούλου γεννήθηκε το 1988 και μεγάλωσε στο Ζευγολατιό Κορινθίας. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο με μεταπτυχιακές σπουδές στη Νανοτεχνολογία. Απέκτησε διδακτορικό τίτλο από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ και πλέον συνεχίζει ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο ETH Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Έχει εκδώσει μια σειρά από επιστημονικές μελέτες.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.