Η Δανάη Αυγουστή στο «Εργαστήρι του συγγραφέα»

Η Δανάη Αυγουστή στο «Εργαστήρι του συγγραφέα» του περιοδικού Fractal, για τη συλλογή ποιημάτων της, «Συμφωνία γαλάζιου» (εκδόσεις Ιωλκός, 2024). 

 

Η Δανάη Αυγουστή στο «Εργαστήρι του συγγραφέα»

 

Η «Συμφωνία γαλάζιου» είναι μια ποιητική συλλογή στην οποία πρωταρχικό ρόλο διαδραματίζουν τα στοιχεία της φύσης, η θάλασσα, ο ουρανός και τα πλάσματα που κατοικούν σ’ αυτή, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου. Το άλλοτε γαλήνιο και ταξιδιάρικο κι άλλοτε φουρτουνιασμένο πέλαγος είναι το ορόσημο, η πηγή έμπνευσής μου και το μέσο για την πραγμάτωση των ονείρων των ηρώων των περισσότερων ποιημάτων μου. Συμβολίζει -μεταξύ άλλων- τα υψηλά ιδανικά, τις βαθιά ανθρώπινες ηθικές αξίες που διατρέχουν ως ραχοκοκαλιά το σύνολο του έργου και αποτελούν τον πυρήνα και το επιμύθιο πολλών εκ των ποιημάτων. Στη συλλογή το βλέπουμε συχνά να μεταφέρει ένα καράβι ή μια βάρκα, οδηγώντας τα σε άγνωστο προορισμό, με οδηγό την ελπίδα για ένα μέλλον διαφορετικό, πέρα από τις νόρμες που περιόριζαν ως τα τώρα τη ζωή των επιβατών τους.

Ο ήλιος, η σελήνη, τ’ αστέρια, αργοντύνουν κι αυτά με το φως και τη διαχρονική μαγεία τους -άλλες φορές κυριολεκτικά κι άλλες μεταφορικά- τις πτυχές της ζωής των ηρώων, τους έρωτες, τα πάθη, τις θυσίες και τους πόνους τους. Σημαντική θέση κατέχει ο έρωτας, ως κινητήρια δύναμη της ζωής και σπόρος της γέννησης και αναγέννησης των πάντων. Τον ρόλο τους και την τιμητική τους στην ποίησή μου έχουν και τα ζώα, το αηδόνι, ο γλάρος, ο γάτος, το άτι, καθώς ενσαρκώνουν έμμεσα ανθρώπινους χαρακτήρες, διηγούμενα ιστορίες και μεταφέροντας μηνύματα για την αγάπη, τη ζωή και τον θάνατο, ως άλλοι σοφοί, που παρατηρούν από τη δική τους διαφορετική οπτική, αντικειμενικά και ίσως ορθότερα, τον κόσμο και τις παθογένειες του ανθρώπινου είδους. Το ύφος της «Συμφωνίας Γαλάζιου» είναι λυρικό, γλαφυρό, παραστατικό, ουκ ολίγες φορές αλληγορικό και στοχαστικό και παράλληλα ζωντανό, με τη συχνή χρήση εικόνων, παρομοιώσεων και ρητορικών ερωτήσεων.

Δεν είναι εύκολο να περιγράψω γιατί γράφω ποίηση και με ποιον σκοπό. Γράφω απλούστατα γιατί το έχω ανάγκη, μια εσωτερική ανάγκη που αναβλύζει από μέσα μου σαν χείμαρρος και κοπάζει μόνο όταν μετουσιωθεί σε λέξεις. Κάθε ποίημα αυτής της συλλογής -που αποτελεί μια σύνθεση ποιημάτων διαφόρων χρονικών περιόδων των τελευταίων είκοσι ετών- είναι και μια ιστορία που θέλω ν’ αφηγηθώ. Μια ιστορία γεμάτη παραστάσεις, έκφραση, ευαισθησία, έρωτα, αλλά και κάθε έντονο ανθρώπινο συναίσθημα, ήχους, χρώματα, άλλοτε βγαλμένη απ’ τη ζωή και τα προσωπικά μου βιώματα κι άλλοτε απ’ τον κόσμο των ονείρων, όπου συχνά παρασύρομαι και ταξιδεύω. Το ίδιο επιθυμώ και για τον αναγνώστη αυτού του βιβλίου. Να παρασυρθεί από τις εικόνες και το συναίσθημα κάθε ποιήματος, ίσως και να ταυτιστεί με ορισμένα από αυτά, να προβληματιστεί, να ανατρέξει -έστω στιγμιαία- στο εγώ, τα θέλω του, τα λάθη του και τελικά να αφεθεί να πορευτούμε μαζί -μέσ’ απ’ την ποίηση- στα μονοπάτια των ονείρων μας.

 

 

Πηγή: Fractal

 

***

Για το βιβλίο