21/3/1920: Έρχεται στη ζωή ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Μανώλης Χιώτης, από τους σημαντικότερους του λαϊκού τραγουδιού και άριστος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού.
***
Σε μία από τις επισκέψεις της στην Αθήνα, τον Σεπτέμβριο του 1961, η Μαρία Κάλλας έκλεισε τραπέζι στην περίφημη Σπηλιά του Παρασκευά στον βράχο της Καστέλλας για τους υψηλούς φιλοξενούμενους του Αριστοτέλη Ωνάση: τον πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό και την Γκρέις Κέλι. Στο κέντρο έκαναν εκείνη την εποχή πιένες με πενιές και το πρόγραμμα «Περασμένες μου αγάπες» με το Μανώλη Χιώτη και τη Μαίρη Λίντα. Τα δύο διάσημα ζεύγη το καταδιασκέδασαν και στη συνέχεια πήγαν να συγχαρούν τους λαϊκούς καλλιτέχνες. Η Κάλλας, σύμφωνα με αφήγηση του δημοσιογράφου-συγγραφέα Δημήτρη Λυμπερόπουλου, εξήγησε στον Χιώτη ότι η Γκρέις της ζητούσε μετάφραση των τραγουδιών. Όταν δε ρώτησε η πριγκίπισσα ποια είναι η διαφορά της κιθάρας των Μπιτλς από το μπουζούκι, ο μετρ έδωσε τη θρυλική απάντηση: «Οι χορδές της ηλεκτρικής κιθάρας δονούνται από την πρίζα, οι χορδές του μπουζουκιού κατευθείαν από την καρδιά»!
Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης, «Με μουσικές εξαίσιες, με φωνές», εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 120-121.
***