13/10/1925: Έρχεται στη ζωή η Μάργκαρετ Θάτσερ, που θα ηγηθεί των συντηρητικών και θα εκλεγεί πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας. Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, θα επηρεάσει όσο λίγοι τη μεταπολεμική ιστορία της Ευρώπης και θα ταυτιστεί με το νεοφιλελευθερισμό.
***
Το αρχικό αποτέλεσμα της εθνικής ασφάλισης ήταν στην πραγματικότητα προοδευτικό για όσο καιρό οι εισφορές (και τα επιδόματα) είχαν ενιαίο συντελεστή. Η πρώτη απόκλιση εκδηλώθηκε το 1959, όταν καθιερώθηκαν επικουρικά –σχετικά με τις αποδοχές– επιδόματα τόσο για συντάξεις όσο και για εισφορές, ενισχύοντας έτσι σημαντικά περισσότερο την προοδευτικότητα του φορολογικού συστήματος. Η δεύτερη απόκλιση εκδηλώθηκε στη δεκαετία του 1980, όταν οι Συντηρητικοί κατάργησαν τη σχέση μεταξύ αποδοχών και κρατικών συντάξεων. Αυτό μείωσε σημαντικά τις επιβαρύνσεις της βρετανικής κυβέρνησης για τις κρατικές συντάξεις σε σύγκριση με πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, η περικοπή που εφαρμόστηκε στις συντάξεις είχε ως συνέπεια εξοικονόμηση περισσότερη από 3% του GDP. Το γεγονός, όμως, ότι δεν επήλθε ρήξη στη σχέση μεταξύ αποδοχών και εισφορών εθνικής ασφάλισης ήταν ένα ακόμα βήμα προς την αντιμετώπιση των εισφορών εθνικής ασφάλισης ως ενός είδους σκιώδους φόρου εισοδήματος. Σπανιότατα επισημαίνεται το γεγονός ότι, παρόλο που έκανε περικοπές στα ποσοστά του φόρου εισοδήματος, η κυρία Θάτσερ αύξησε το κανονικό ποσοστό των εισφορών των εργαζομένων για την εθνική ασφάλιση από 6,5% σε 9%. Για όσους είχαν αποδοχές στο ήμισυ του μέσου όρου, οι εισφορές για την εθνική ασφάλιση έγιναν το ίδιο επαχθείς όπως και ο φόρος εισοδήματος.
Το 1949 ο φόρος εισοδήματος ισοδυναμούσε με το 1/3 όλων των φόρων, ενώ οι εισφορές για την κοινωνική ασφάλιση ισοδυναμούσαν με λιγότερο από 1/10. Έως το 1990 οι αναλογίες ήταν, αντίστοιχα, 28% και 18%. Ακόμα και τότε, ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο το κεφάλαιο δεν έπρεπε να πέσει κάτω από το 1/6 των συνολικών δαπανών για την εθνική ασφάλιση θα είχε καταπατηθεί στη δεκαετία του 1990, χωρίς καν να συμπεριλαμβάνονται πρόσθετα επιδόματα από το Υπουργείο Οικονομικών.
Niall Ferguson, Το πλέγμα του πλούτου, εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 191.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.