2/3/1943: Έρχεται στη ζωή ο Λου Ριντ, εκ των σπουδαιότερων Αμερικανών ροκ μουσικών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος των θρυλικών – μα ελάχιστα εμπορικών – The Velvet Underground, επηρεάζοντας βαθιά την πορεία της ροκ μουσικής σκηνής.
«Διανύουμε τρομακτικά σκληρούς καιρούς και θα πρέπει στ’ αλήθεια να προσπαθήσουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο καλοί ο ένας προς τον άλλο»
Λου Ριντ, στο βιβλίο του Παύλου Ηλ. Αγιαννίδη, «Με μουσικές εξαίσιες, με φωνές», εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 147.
***
…Η ατάκα του Λου Ριντ σε μία από τις –γενικώς ελάχιστες– τελευταίες συνεντεύξεις του φαντάζει και λίγο σαν κληρονομιά, που μας άφησε ύστερα από δεκαετίες στη «σκοτεινή πλευρά» του ροκ, βουτηγμένος συνειδητά σε καταθλιπτικά τραγούδια, ιστορίες για πόρνες και ναρκωτικά και σε μια ζωή απομόνωσης, παρέα –από το 1995– με την επίσης μουσικό Λόρι Άντερσον, τη δεύτερη σύζυγό του που έμεινε κοντά του ως το τέλος (ο πρώτος του γάμος, που δεν κράτησε πολύ, ήταν με την σχεδιάστρια μόδας Σίλβια Μοράλες).
Kill your sons
Ένα αγόρι που από νωρίς δεν έκρυψε τις «ομοφυλοφιλικές τάσεις του» αλλά, αντίθετα προς τους μετέπειτα φίλους του, εξαναγκάστηκε από τους εβραίους γονείς του να υποβληθεί σε σκληρά ηλεκτροσόκ –τρεις φορές την εβδομάδα, επί μήνες, με παράλληλη λήψη ισχυρών ψυχοφαρμάκων– «για να τις ξεπεράσει», δεν είχε άλλη διέξοδο από τα τραγούδια του για να λέει όσα τον σημάδεψαν. Αυτή ήταν η «άλλη» ζωή του Λούις Άλεν Ριντ ή Ραμπίνοβιτς ή Φέρμπανκ –όπως του άρεσε να συστήνεται– από το Μπρούκλιν. Τα ηλεκτροσόκ και τη στάση των γονιών του τα έκανε τραγούδι με τον τίτλο το «Kill your sons» («Σκότωσε τους γιους σου»).
Όπως αργότερα, όταν βούτηξε στον υπόκοσμο της Νέας Υόρκης, μεταποίησε στο πιο εμβληματικό, πιο παράξενο και πιο συμβολικό τραγούδι του τη φράση που φώναζαν οι πόρνες τραβεστί στους πελάτες τους: «Take a walk on the wild side» [«Πήγαινε μια βόλτα στην άγρια πλευρά (σου;)]. Σημειωτέον πως μ’ αυτό το θρυλικό τραγούδι του ’72, ο Ριντ κατάφερε να περάσει από τη βρετανική λογοκρισία –κυρίως του BBC– εκείνων των χρόνων τη φράση «getting head» (που στην αμερικανική αργκό υπονοεί το στοματικό σεξ). Αλλά δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον ίδιο σκόπελο στην πατρίδα του. Η δισκογραφική του εταιρεία, RCA, θεώρησε σκόπιμο να προμηθεύσει τους ραδιοφωνικούς σταθμούς με μια «καθαρισμένη» στο στούντιο (ή πολιτικώς ορθή) εκδοχή του τραγουδιού στην οποία η φράση «and the coloured girls say» (και τα έγχρωμα κορίτσια λένε) είχε αντικατασταθεί με τη φράση «and the girls say»…
Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης, «Με μουσικές εξαίσιες, με φωνές», εκδόσεις Ιωλκός
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.