Γεννήθηκε ο Έντγκαρ Άλαν Πόε

19/1/1809: Έρχεται στη ζωή ο Έντγκαρ Άλαν Πόε.

 

«…Γιατί το φεγγάρι ποτέ δεν λάμπει χωρίς να μου φέρνει όνειρα…»

***

Αμερικανός ποιητής και συγγραφέας κυρίως γνωστός για τα ποιήματά του, τις σύντομες ιστορίες και τη λογοτεχνική του κριτική. Έχει επαινεθεί για την επινόηση της αστυνομικής ιστορίας και τα ψυχολογικά του θρίλερ έχουν επηρεάσει πολλούς συγγραφείς σε όλο τον κόσμο. Γεννήθηκε στη Βοστώνη. Οι γονείς του Πόε ήταν ηθοποιοί. Ο Έντγκαρ, ο αδελφός του και η αδελφή του έμειναν ορφανά προτού ο Έντγκαρ γίνει τριών χρόνων, και υιοθετήθηκε από κάποιο πλούσιο καπνέμπορο, τον Τζον Άλλαν, στο Ρίτσμοντ. Οι Άλλανς φρόντισαν την εκπαίδευση του Έντγκαρ και καθώς έζησαν στην Αγγλία για πέντε χρόνια (1815-1820), ο Έντγκαρ επίσης φοίτησε σε σχολεία εκεί. Το 1826 μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Βιργινίας. Αν και ήταν καλός φοιτητής, συνήθιζε να χαρτοπαίζει και ο πατέρας του σταμάτησε να του δίνει χρήματα, αρνούμενος να πληρώσει τα χρέη του. Έτσι, υποχρεώθηκε να αφήσει το Πανεπιστήμιο μετά μόνον από ένα χρόνο.

Το 1827 ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, «Ταμερλάνος και άλλα ποιήματα» (Tamerlane and other poems), ανώνυμα, με την υπογραφή «Ένας Βοστoνέζος». Αυτά τα ποιήματα ήταν πολύ επηρεασμένα από τον Βύρωνα και παρουσίαζαν μια στάση νεανική. Αργότερα, το 1827, ο ΄Έντγκαρ κατετάγη στο στρατό με το όνομα Έντγκαρ Α. Πέρρυ. Ο Έντγκαρ πήγε καλά στο στρατό και συμφιλιώθηκε με τους Άλλανς, αλλά, το 1829 εγκατέλειψε το στρατό και απεφάσισε να υποβάλει αίτηση για δόκιμος στη Στρατιωτική Σχολή του Γουέστ Πόιντ. Το 1830 μπήκε στη Στρατιωτική Σχολή, από την οποία απεβλήθη το επόμενο έτος. Τότε οι Άλλανς σταμάτησαν να του δίνουν χρήματα πια.

Προτού μπει στο Γουέστ Πόιντ, ο Έντγκαρ είχε εκδώσει έναν τόμο, με τον τίτλο, «Αλ Ααραάφ, Ταμερλάνος και μικρότερα ποιήματα», (Al Aaraaf, Tamerlane and Minor Poems) όχι ανώνυμα αυτή τη φορά, και προτού φύγει από το Γουέστ Πόιντ, έλαβε οικονομική βοήθεια από τους συμμαθητές του για μια τρίτη έκδοση του βιβλίου· είχε τον τίτλο «Ποιήματα» (Poems) υπό Έντγκαρ Α. Πόε, στο οποίο παρουσιάστηκαν τα φημισμένα ποιήματά του «Στην Ελένη» (To Helen) (μια άλλη έκδοση έγινε το 1848) και το «Ισραφέλ» (Israfel). Αυτά δείχνουν την μουσική εντύπωση που χαρακτηρίζει τα ποιήματα τού Πόε. Μετά από δύο χρόνια μεγάλης φτώχιας, συνεργάστηκε με λογοτεχνικά περιοδικά και έγινε αρχισυντάκτης σ’ ένα από αυτά.

Το 1835 ο Πόε έφερε τη θεία του Μαρία Κλεμ και την πρώτη του εξαδέλφη, Βιργινία, στο Ρίτσμοντ όπου παντρεύτηκε την εξαδέλφη του, που ήταν μόνον δεκατριών χρόνων. Μεγάλο μέρος της δουλειάς του με τα περιοδικά ήταν κριτικής φύσεως αλλά επίσης δημοσίευσε πολλές ιστορίες οι οποίες αύξησαν την κυκλοφορία των περιοδικών· όμως τελικά απολύθηκε επειδή έπινε. Ο Πόε περιπλανήθηκε στη Νέα Υόρκη και τη Φιλαδέλφεια, προσπαθώντας να εδραιώσει ένα όνομα στη λογοτεχνική δημοσιογραφία χωρίς αξιόλογη επιτυχία. Τον Ιανουάριο του 1847 η γυναίκα του πέθανε και ο Πόε στεναχωρήθηκε πάρα πολύ αλλά εξακολούθησε να γράφει (αν και έπινε πολύ), να επισκέπτεται πολλές πόλεις και να δίνει διαλέξεις. Αρραβωνιάστηκε πάλι, χώρισε και τελικά πέθανε το 1849. Ο πρώιμος θάνατός του ωφείλετο στην υπερβολική χρήση ποτού.

Ελένη Β. Πίππα, «Παγκόσμια Ποίηση» (Τόμος Γ’), εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 351-352.