«Εμείς. Τώρα.» | @to_saravalo

Ποίημα από τη συλλογή «Εμείς. Τώρα.» (εκδόσεις Ιωλκός, 2016), του Μιχάλη Κούτρα, στο @to_saravalo (Instagram).

 

*

Αποκάλυψη

Μπρος γκρεμός
–παντού γκρεμός–
και πίσω τα φτερά σου.

 

«Εμείς. Τώρα.», Μιχάλης Κούτρας, εκδ. Ιωλκός, 2016, σελ. 33

 

 

***

Για το βιβλίο

 

Η συλλογή δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ένα κάλεσμα προς όλους• όλους όσοι, απογοητευμένοι απ’ τον κυνισμό, τους συμβιβασμούς και την αδικία του καινούριου κόσμου, ποθούν την ελευθερία και την επανάσταση της ποίησης, των ονείρων, της αθωότητας.

 

 

***

ΔΙΑΦΑΝΟ

Ερχόμαστε απ’ το περιθώριο.
Δίπλα σας.
Ξέρουμε καλά τις γραφές σας.
Αυτές, πάλι, δε μας ξέρουν καθόλου.
Ευτυχώς!
Αφήνουμε πίσω
τις αριστείες των υπηκόων.
Προχωράμε
στις διάφανες φυλλωσιές του ήλιου,
στις διάφανες ολονυχτίες της σιωπής.

Στην αρχή μας είναι το τέλος σας.

Εδώ! Εδώ!
Το διάφανο!

 

 

***

Για τον συγγραφέα

Ο Μιχάλης Κούτρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κι εργάζεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως καθηγητής.
Το Νοέμβριο του 2010 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ιωλκός το «Χιόνι», η πρώτη ποιητική συλλογή του. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σ’ έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά.

 

 

*

ΠΩΣ…

Πώς να με ξεχάσεις;
Τα χείλη μου πάντα
πάνω στα χείλη σου
απλώνονται
– τρικυμία που συναντά
μοιραία
την άγρια βροχή.

Πώς να με ξεχάσεις;
Τα μάτια μου πάντα
πάνω στα μάτια σου
απλώνονται
– καταιγίδα που συναντά
μοιραία
την άγρια θάλασσα.

Πώς να μας ξεχάσουν;
Μαζί πάντα
είμαστε
– ορμητική,
ανήσυχος,
επαναστάτες.

 

«Εμείς. Τώρα.», Μιχάλης Κούτρας, εκδ. Ιωλκός, 2016, σελ. 29