Ο ελληνικός στρατός μπαίνει στην Κορυτσά

…Στις 14 Νοεμβρίου άρχισε η μεγάλη ελληνική αντεπίθεση και η προέλαση στο έδαφος της Βορείου Ηπείρου πλέον, που γνώριζε την τρίτη απελευθέρωση μέσα σε τριάντα χρόνια. Από τη ΒΔ Μακεδονία κινούνταν η 9η, η 10η και η 15η Μεραρχία του Γ΄ Σώματος, λίγο νοτιότερα η 11η, ενώ στην Πίνδο βρισκόταν το Β΄ Σώμα (1η Μεραρχία, 5η Ταξιαρχία και Ταξιαρχία Ιππικού).

Στην Ήπειρο μάχονταν η 8η, η 12η και η Μεραρχία Ιππικού του Α΄ Σώματος. Στην ελληνική επίθεση συμμετείχαν οκτώ μεραρχίες και δύο ταξιαρχίες πεζικού και μία μεραρχία ιππικού. Η επίθεση άρχισε στο βόρειο μέτωπο, στην τοποθεσία Μόροβα-Ιβάν, που κάλυπτε την Κορυτσά.

Μετά από πεισματώδεις μάχες η τοποθεσία καταλήφθηκε και στις 22 Νοεμβρίου η 9η Μεραρχία εισήλθε στην Κορυτσά μέσα σε απερίγραπτες πανηγυρικές εκδηλώσεις των κατοίκων της. Ήταν η πρώτη πόλη της Βορείου Ηπείρου που ελευθερωνόταν για τρίτη φορά. Ήταν η πρώτη πόλη που αποσπούσε ο ελεύθερος κόσμος από τις δυνάμεις του Άξονα. Νοτιότερα καταλήφθηκαν η Ερσέκα και η Μόροβα στις 21 και το Λεσκοβίκι στις 22 Νοεμβρίου, την ίδια ημέρα που στην Ήπειρο οι δυνάμεις του Α΄ Σώματος περνούσαν τη μεθόριο. Στις 6 Δεκεμβρίου απελευθερώθηκαν και οι Άγιοι Σαράντα.

Από τις 5 Δεκεμβρίου βρισκόταν στην Κορυτσά ο αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, που διέταξε τη διακοπή της προέλασης του Γ΄ Σώματος, για να προωθηθούν τα νοτιότερα ευρισκόμενα Α΄ και Β΄ Σώμα ώστε να ευθυγραμμιστεί το μέτωπο. Η απόφαση αυτή επέφερε γενική καθήλωση, τη στιγμή που στο ιταλικό στρατόπεδο ξεσπούσε βαθιά κρίση με παραιτήσεις ή ανακλήσεις στρατηγών. Παρά τις συνεχείς ενισχύσεις και τη γενναία πολεμική προσπάθεια του Ιταλού στρατιώτη, η προέλαση του ελληνικού Α΄ Σώματος προς την κοιλάδα του Δρίνου συνεχίστηκε και στις 8 Δεκεμβρίου απελευθερώθηκε το Αργυρόκαστρο μέσα σε γενικό σημαιοστολισμό και εκδηλώσεις ενθουσιασμού. Το Β΄ Σώμα κατέλαβε την Πρεμετή και το Φράσαρι, ενώ το Α΄ Σώμα κινήθηκε προς το Τεπελένι και την κοιλάδα του ποταμού Σιουσίτσα. Στις 22 Δεκεμβρίου απελευθερώθηκε και η Χιμάρα.

Κώστας Χατζηαντωνίου, «Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας», εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 522-523.