Ποίημα της συλλογής «Εκπνοή συναισθημάτων» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), της Μαρίας Πολυμήλη, στο @to_saravalo (Instagram).
*
Ημέρεψα κάποτε
Αγρίμι η ψυχή
στο φως της μοναξιάς.
Τι χρειάζεται
ο άνθρωπος
για να ημερέψει;
Ν’ αγαπήσει
και
ν’ αγαπηθεί.
«Εκπνοή συναισθημάτων», Μαρία Πολυμήλη, εκδ. Ιωλκός, σελ. 35.
***
Για το βιβλίο
Ροή
Παράτολμα
αφήνομαι στη ροή,
αδιάφορα.
Λέω· αυτή θα ξέρει καλύτερα.
Μιας και αδυνατώ να βρω άκρη με τον εαυτό μου,
τις συνθήκες, τα άστρα, το Θεό, τη συγκυρία…
Μπούχτισα με όλα δαύτα,
θαρρείς και ξέρουν καλύτερα,
περιγελούν τα συναισθήματα
δίνοντας σπίτι προσωρινό στην ελπίδα.
Αλλά φροντίζουν ν’ ανανεώνουν τη μίσθωση
λες και το τέλος δε θα ’ναι το ίδιο.
Λίγη ζωή στο ενδιάμεσο ζητώ
απελπισμένα να αισθανθώ πως υπήρξα.
«Εκπνοή συναισθημάτων», Μαρία Πολυμήλη, εκδ. Ιωλκός, σελ. 42.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.