5/5/1821: Φεύγει από τη ζωή ο Ναπολέων Βοναπάρτης.
«Συνήθως τις μάχες τις κερδίζουν οι στρατιώτες, αλλά τις καρπούνται οι στρατηγοί».
«Πολεμικό Ημερολόγιο 2008», εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 376.
***
Ο Ναπολέων γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1769 στο Αιάκειο της Κορσικής, έναν μόλις χρόνο μετά την ενσωμάτωσή της στη Γαλλία. Ήταν το δεύτερο τέκνο του Κάρλο Μπουοναπάρτε και της Λαιτίτσια ντε Ραμολίνο. Οι Μπουοναπάρτε (Buonaparte) ανήκαν στην κατώτερη αριστοκρατία της ιταλικής Λομβαρδίας και οι πρόγονοί τους είχαν καταφύγει τον 16ο αιώνα στην Κορσική, τότε μέρος της Δημοκρατίας της Γενούης. Ο Κάρλο Μπουοναπάρτε, ήταν αξιοσέβαστο μέλος της κορσικανής κοινωνίας που είχε υποστηρίξει ένα αποτυχημένο κίνημα ανεξαρτησίας. Δεν διέθετε ωστόσο σημαντική περιουσία και η οικογένειά του, που έφτασε να αριθμεί οκτώ παιδιά, ζούσε με αξιοπρέπεια αλλά φτωχικά.
Η εκπαίδευσή του σε στρατιωτικές σχολές
Ο Ναπολιόνε, όπως ήταν το βαπτιστικό του όνομα, με τον αδερφό του Ζωζέφ αναγκάστηκαν να μορφωθούν σε καθολικό σχολείο. Σε ηλικία 10 ετών εισήχθη στη στρατιωτική σχολή της Μπριέν λε Σατώ (Brienne-le-Château). Εκεί τέθηκαν οι βάσεις που θα διαμόρφωναν την προσωπικότητα του μετέπειτα αυτοκράτορα της Γαλλίας. Ο μικρόσωμος Κορσικανός με τα μεσογειακά χαρακτηριστικά, το περήφανο βλέμμα και το λιπόσαρκο κορμί έγινε γρήγορα στόχος πειραγμάτων των συμμαθητών του. Κορόιδευαν τον μικρό «αριστοκράτη» για την περίεργη ιταλική προφορά και τα τριμμένα ρούχα.
Αυτή η συμπεριφορά κληροδότησε στον Ναπολιόνε περιφρόνηση για την αριστοκρατία. Ακόμη, χαλύβδωσε την πεποίθησή του για αναγνώριση και διάκριση, ενώ ανέθρεψε τον έμφυτο εγωισμό και την αυταπάρνησή του να αγωνίζεται μέχρι να πετύχει τους στόχους του μετερχόμενος οποιουδήποτε μέσου. Αν και υστερούσε στα γαλλικά, διακρίθηκε στην ιστορία, τη γεωγραφία και στα μαθηματικά. Ανέπτυξε έναν υπολογιστικό και απόλυτα προσηλωμένο τρόπο σκέψης, τον οποίο συχνά δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν ούτε οι καθηγητές του.
Εξέγερση κατά των Γάλλων
Το 1784 απεφοίτησε από τη σχολή της Μπριέν και έγινε δεκτός στη Στρατιωτική Σχολή (École Militaire) του Παρισιού, όπου ολοκλήρωσε την τριετή φοίτηση σε ένα μόλις έτος, λαμβάνοντας τον βαθμό του ανθυπολοχαγού του Πυροβολικού. Ο θάνατος του πατέρα του το ίδιο έτος τον επηρέασε βαθιά. Επέστρεψε στην Κορσική όπου έλαβε μέρος στην οργάνωση εξέγερσης κατά των Γάλλων. Οι ανεξάντλητες ωστόσο εφεδρείες της Γαλλίας τον έπεισαν να εγκαταλείψει την προσπάθεια και να σταδιοδρομήσει στον γαλλικό στρατό. Η έκρηξη της γαλλικής επαναστάσεως προσέφερε τεράστιες ευκαιρίες για να κορέσει την άσβεστη φιλοδοξία του. Πολέμησε στο νησί του εναντίον των συμπατριωτών του, γεγονός που τον ανάγκασε να επιστρέψει στη Γαλλία με όλη του την οικογένεια.
Προήχθη σε υποστράτηγο σε ηλικία μόλις 23 ετών. Η φιλία του με το περιβάλλον του Ροβεσπιέρου αποτέλεσε ανάσχεση στην πορεία του προσωρινά. Για μια στιγμή σκέφτηκε να παραιτηθεί και να υπηρετήσει σαν μισθοφόρος στην αυλή του Οθωμανού Σουλτάνου. Όμως οι εξελίξεις στην Γαλλία τον πρόλαβαν. Στις 5 Οκτωβρίου 1795 έπνιξε στο αίμα μια εξέγερση των βασιλοφρόνων στο Παρίσι σώζοντας την επανάσταση. Από εκείνη τη στιγμή το άστρο του λάμπει. Αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της στρατιάς της Ιταλίας ξεκίνησε μια σειρά από κεραυνοβόλες εκστρατείες σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο συντρίβοντας τη μία στρατιά συμμάχων μετά την άλλη.
Ναπολέων Βοναπάρτης
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης, όπως άλλαξε το όνομά του επί τω γαλλικότερο, αποτέλεσε τον ισχυρότερο άνδρα της Ευρώπης για είκοσι περίπου χρόνια και δέκα εκστρατείες που συγκλόνισαν τον σύγχρονο τότε κόσμο. Στηριζόμενος στην ηθική υπεροχή και μαχητικότητα του γαλλικού στρατού, που εμπνεόταν από τα ιδεώδη της επαναστάσεως (ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη), και την στρατιωτική του ιδιοφυΐα καθιέρωσε τη Γαλλία σαν υπερδύναμη της ευρωπαϊκής ηπείρου, τόσο που το 1807 τα όριά της εκτείνονταν από τις ακτές της Πορτογαλίας ως τον ποταμό Έλβα και από τα στενά της Μάγχης ως την Ιταλία.
Η δύση του Ναπολέοντα ήρθε σε δύο εκστρατείες: την Ιβηρική, που εξελίχθηκε σε έναν μακροχρόνιο και αιματηρό ανταρτοπόλεμο και τη Ρωσική, που ο χειμώνας κυριολεκτικά κατάπιε τα 4/5 μιας γιγάντιας για τα δεδομένα της εποχής στρατιάς 600.000 ανδρών. Ως αποτέλεσμα, ο Ναπολέων και ο στρατός του δεν συνήλθαν ποτέ από αυτό το σοκ. Υποχωρώντας, γνώρισε τη μία ήττα μετά την άλλη μέχρι τα προάστια του Παρισιού, ενώ το 1814 εκθρονίστηκε και εξορίστηκε στο μεσογειακό νησί της Έλβα.
Η αλαζονεία της γαλλικής αριστοκρατίας που είχε επανέλθει στη Γαλλία και η ακόρεστη φιλοδοξία του οδήγησαν τον Βοναπάρτη σε μια τελευταία αναλαμπή. Τον Φεβρουάριο του 1815 ο Ναπολέων ξέφυγε από τη φυλακή του. Επέστρεψε στο Παρίσι όπου αποκαταστάθηκε σε κλίμα γενικού ενθουσιασμού. Όμως τα πράγματα είχαν αλλάξει και το ρολόι του πεπρωμένου μετρούσε αντίστροφα στις 100 μέρες της τελευταίας εκστρατείας. Στα νοτερά πεδία του Βατερλώ στις 18 Ιουνίου 1815 ο Ναπολέων ηττήθηκε οριστικά. Οι νικητές του δεν επανέλαβαν τα ίδια λάθη: τον εξόρισαν στο νησί της Αγίας Ελένης στο μέσον του Ατλαντικού. Εκεί έζησε σε πλήρη απομόνωση μέχρι τον θάνατό του, στις 5 Μαΐου 1821 από επιπλοκές της υγείας του.
Πηγή: Cognosco
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.