Έφυγε από τη ζωή ο Έζρα Πάουντ

1/11/1972: Έφυγε από τη ζωή ο Έζρα Πάουντ.

 

***

 

Ο Έζρα Λούμις Πάουντ ήταν ποιητής, συγγραφέας, κριτικός, εκδότης, μεταφραστής, ο οποίος άσκησε μεγάλη επιρροή στην Αγγλόφωνη Λογοτεχνία του 20ού αιώνα. Από τους πιο αντιφατικούς ποιητές, προκάλεσε το λογοτεχνικό και πολιτικό κόσμο με τις ιδέες του και τη συμπεριφορά του, με τραγικές συνέπειες για τη ζωή του. Συγχρόνως, πιστεύεται ότι υπήρξε από τους μεγαλύτερους ποιητές του κόσμου.

Ο Έζρα Πάουντ, λόγω των φασιστικών απόψεών του, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου εργάστηκε στο Ιταλικό ραδιόφωνο (Ρώμη) και μετέδιδε εκπομπές υπέρ του Φασισμού και εναντίον των Αμερικανών και των Εβραίων. Εκείνες οι εκπομπές συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος του πολέμου. Το 1945 συνελήφθη από τα αμερικανικά στρατεύματα που απελευθέρωσαν την Ιταλία και τον απομόνωσαν στην Πίζα, σ’ ένα κλουβί από συρματόπλεγμα· κατόπιν, μεταφέρθηκε στην Oυάσινγκτον για να δικαστεί επί προδοσία. Κρίθηκε διανοητικά ταραγμένος, δεν δικάστηκε, αλλά κλείστηκε σε ψυχιατρική κλινική μέχρι το 1958 οπότε αποφυλακίστηκε. Τότε επέστρεψε στην Ιταλία, όπου έζησε μέχρι το θάνατό του.[…] Κατά τη διάρκεια των εξήντα χρόνων της συγγραφικής του δραστηριότητας, εξέδωσε 70 δικά του βιβλία και χίλια πεντακόσια άρθρα. Ακόμα, συνεργάστηκε για την έκδοση 70 βιβλίων άλλων συγγραφέων.

Ο Έζρα Πάουντ είχε εντρυφήσει στα έργα του Δάντη, των τροβαδούρων του Μεσαίωνα, των Άγγλων Μεταφυσικών ποιητών, των Γάλλων Συμβολιστών, των Ελλήνων Κλασικών, των Κινέζων ποιητών. Είχε την τάση να επιστρέφει στο παρελθόν, και να ερευνά παλιές κουλτούρες και πολιτισμούς· και ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για το «εξωτικό» στοιχείο. Όλα αυτά οφείλονταν σε μια απόρριψη εκ μέρους του της κοινωνίας της εποχής του και του διεφθαρμένου πολιτισμού της που προερχόταν από τον Καπιταλισμό. Η αντίθεσή του αυτή αποτυπώθηκε στα Κάντος του και στην παράξενη ένταξή του στο Φασισμό του Μουσολίνι, παρά την εκλεπτυσμένη παιδεία του και την οδύνη του για τις καθημερινές εμπειρίες της ζωής. Ο Έζρα Πάουντ αγαπούσε τον Άνθρωπο, γι’ αυτό η πίστη του στο Φασισμό και το Ναζισμό και οι επακόλουθες δραστηριότητές του παραμένουν ένα μυστήριο.

Ελένη Β. Πίππα, «Παγκόσμια Ποίηση» (Τόμος Γ’), εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 386-389.