Εφ’ ενός λυγμού – Κωνσταντίνος Γυπαράκης
Της Συλβάνας Παπαϊωάννου
…Έχει έναν ωμό ρεαλισμό το μυθιστόρημα, και μια γλώσσα κοφτή και σκληρή κάποιες φορές. Πηδάει από ανάμνηση σε ανάμνηση, χωρίς όμως να αφήνει κενά ή απορίες. Κινείται ομαλά πάνω σε έναν, άτυπα,«χρονικό» άξονα. Ρέει όμως τόσο εύκολα και ευχάριστα, που έχεις ήδη διαβάσει το μισό, πριν καλά το καταλάβεις. Μεταφέρεσαι στις γειτονιές της Αθήνας, τότε. Να μπαίνεις σε σπίτια με τα εργαλεία ελαιοχρωματισμού στο χέρι. Να βιώνεις στο πετσί σου όλα τα κακώς κείμενα και τις αντιλήψεις των ανθρώπων…
Πηγή | Copyright: PastaFlora | Συλβάνα Παπαϊωάννου
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.