*
Ακούγοντας Μουσική
Όταν ακούω μουσική,
ψυχή πώς ελαφρώνω,
της έντασής μου τη φραγή
εγώ την ξεκλειδώνω.
Αφήνει ο νους μου το πεζό,
απλόχωρα ξεδίνει,
σε νέους δρόμους το μυαλό
τρεχάτο με βιασύνη.
Και το οκνηρό μου το κορμί
γιομίζει ζωηράδα,
πάντα της μουσικής ρυθμοί
τονώνουν τη φρεσκάδα.
Αποδεσμεύονται, θαρρείς,
τόσο η ψυχή μα και το σώμα,
να αποκτάς φτερά φυγής
από της γης το χώμα.
Πώς ταξιδεύω με χαρά
σε νέες εμπειρίες,
τι κι αν τα βλέφαρα κλειστά,
θωρώ τις οπτασίες.
Παίρνω μηνύματα πολλά
για της ζωής το κάλλος,
νιώθω φωτίζει απαλά
της ύπαρξης ο φάρος.
Η ελπίδα μου κρυφογελά,
το όνειρο ατενίζω
και με τις νότες απαλά
το μέσα μου αγγίζω.
Είναι της λύπης γιατρικό,
της μοναξιάς η φίλη,
κάνει χαρά στο γιορτασμό
και πνεύμα να σπιθίζει.
Σύντροφος είναι του φτωχού,
παρήγορος στην πίκρα,
είναι σφουγγάρι του λυγμού,
της οκνηρίας ήττα.
Των αισθημάτων εκπομπή
δονεί την ύπαρξή μας,
ακούγοντας τη μουσική
είναι απόλαυσή μας.
Από την ποιητική συλλογή «Αγρυπνία ψυχής», Γιώτα Γιουγλή | Εκδόσεις Ιωλκός, 2021, σελ. 32-33
***
Ο λόγος της ποιήτριας διακρίνεται για τη σαφήνεια και το λυρισμό του. Αξίες, πόθοι, σκέψεις, πεποιθήσεις, εκλύουν ένα εσωτερικό φως που αγγίζει τη λογική και την καρδιά και αφήνουν μια αίσθηση θερμότητας στον αναγνώστη. Ποίηση οικεία, ευγενική από μια ψυχή που αγρυπνά για τα μελλούμενα.
***
Η Γιώτα Γιουγλή γεννήθηκε το 1957 στη Θεσπρωτία. Σπούδασε Οικονομικά κι εργάστηκε στο Δημόσιο Τομέα. Είναι παντρεμένη και κατοικεί μεταξύ Αθήνας, Ηλείας, Θεσπρωτίας κι Ερέτριας.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.