31/10/1985: Φεύγει από τη ζωή ο σουρεαλιστής ζωγράφος και ποιητής, Νίκος Εγγονόπουλος.
«Τα δάκρυα λερώνουν τη ζωή / εκλάψατε τόσο πολύ / και τώρα τα μάτια σας εστέρεψαν / γυναίκες της Ελλάδας / εκεί που επέσαν τα ματόκλαδά σας / φυτρώνουν κυπαρίσσια / μα πάντοτε στην κορυφή τους / ένα πουλί».
***
Ποιητής και ζωγράφος. Μεταφραστής. Η ποίηση και η ζωγραφική συνυπάρχουν στο έργο του. Καθηγητής στο Πολυτεχνείο Αθηνών. Σκηνογράφος, ενδυματολόγος. Γεννήθηκε στην Αθήνα, καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και την Ύδρα. Μεγάλωσε στην Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και το Παρίσι όπου τελείωσε γαλλικό λύκειο (εσωτερικός). Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (Πολυτεχνείο), είχε σπουδαίους καθηγητές, σημαντικές επιρροές. Κατά την παραμονή του στο Παρίσι μελετά την Κλασική Γαλλική Ποίηση, επηρεάζεται από τους Γάλλους Συμβολιστές για να υιοθετήσει τελικά τον «Αγνό Ορθόδοξο Σουρεαλισμό» και στη ζωγραφική και στην ποίηση.
Παθιασμένος υπερρεαλιστής, δημιούργησε έργο μιας δικής του ατμόσφαιρας. Πρωτοπόρος, φίλος του ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκου και του ζωγράφου Τζόρτζιο Ντε Κίρικο, ο Ν. Εγγονόπουλος θα δώσει μέσα από τα έργα του σπουδαία μηνύματα που μας οδηγούν από την Αρχαιότητα στο Βυζάντιο, από την περίοδο της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα μέχρι τον πόλεμο του 1940 στην Αλβανία, τον Εμφύλιο Πόλεμο και τη Μετεμφυλιακή Περίοδο. Όλα αυτά επιτυγχάνονται με σκληρή δουλειά και είναι αποτέλεσμα όχι μόνο ενός καλλιτέχνη, του οποίου η τρυφερή διεισδυτική ευαισθησία κυριαρχεί, αλλά επίσης ενός σοβαρού στοχαστή.
Απόλυτα πιστός στον «Αγνό Ορθόδοξο Σουρεαλισμό», επαναστατικός, θα δημιουργήσει μεγάλη αντίδραση με τις δύο πρώτες ποιητικές του συλλογές (1938-1939) «Μην ομιλείτε εις τον Οδηγό», «Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής». Εξακολουθεί να είναι ένας αδιάλλακτος σουρεαλιστής και μετά τον πόλεμο του 1940 ενώ η δουλειά του χαρακτηρίζεται από ένα εσώτερο πικρό λυρισμό και ζωγραφική ενάργεια. Είναι εντελώς ιδιότυπος και ως ζωγράφος και ως ποιητής με ιδιότυπη γλώσσα με άφθονα στοιχεία από το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής (1944), θα γράψει ένα μεγάλο ποίημα «Μπολιβάρ» –ένα ελληνικό ποίημα– και θα ξεπεράσει πρόσκαιρα τον Υπερρεαλισμό. Η μορφή του Νοτιαμερικανού επαναστάτη συμβολίζει την επανάσταση, την ελευθερία, τον αγώνα και ο ποιητής επεκτείνεται στην Ελληνική Ιστορία, στους ήρωες, στα ηρωικά σύμβολα. Το ποίημα αυτό, μια ωραία εξωπραγματική ενότητα, αποτελεί αντίσταση κατά του Γερμανού κατακτητή, μια ευτυχισμένη στιγμή στην Ελληνική Νεώτερη Ποίηση. Επίσης μετέφρασε άλλους ποιητές. Ποιήματά του μελοποιήθηκαν. Ο Νίκος Εγγονόπουλος και ως ποιητής και ως ζωγράφος κυριαρχείται από τις αρχές: ελευθερία, πειθαρχία, αυθεντικότητα.
Ελένη Β. Πίππα, «Παγκόσμια Ποίηση» (Τόμος Β’), εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 226-227.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.