Οι ποιητικές συλλογές «Τα διάκενα του χρόνου & Πρελούδιο στο νέο κοσμικό ψύχος» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023), του Δημήτρη Τ. Άναλι και «Τέχνη προς αποφυγή» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023), της Καλλιόπης Αλεξιάδου, συμπεριλαμβάνονται στις «30 συλλογές που διαβάσαμε και ξεχωρίσαμε το 2023» από τον Διονύση Μαρίνο και το Bookpress.
Ελληνική ποίηση: 30 συλλογές που διαβάσαμε και ξεχωρίσαμε το 2023
Τριάντα ποιητικές συλλογές που εκδόθηκαν μέσα στο 2023 και ξεχώρισαν για την πρωτοτυπία τους, τις θεματικές τους και το αισθητικό τους αποτύπωμα.
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος
Η ποίηση θα είναι πάντα το καταφύγιό μας. Όσα μυθιστορήματα κι αν «καταναλώσουμε» μέσα στη χρονιά. Όσα διηγήματα ή νουβέλες κι αν μας συνεπάρουν με τους ήρωες και τις περιπέτειές τους, οι ποιητικές συλλογές θα έχουν στην καρδιά μας ξεχωριστή θέση. Είμαστε άλλωστε χώρα που δοξάζει την ποίηση ποικιλοτρόπως. Μπορεί να μην είναι ευάριθμοι οι αναγνώστες που αγοράζουν ή διαβάζουν ποίηση (οι περισσότεροι γράφουν…), ωστόσο και φανατικοί είναι και εκλεκτικοί.
Επιλέξαμε τριάντα ποιητικές συλλογές που εκδόθηκαν μέσα στο 2023 και θαυμάστηκαν για την πρωτοτυπία τους, τις θεματικές τους και το αισθητικό τους αποτύπωμα.
[…]
Ο Δημήτρης Άναλι υπήρξε μια σημαντική φυσιογνωμία που έγραψε κυρίως στα γαλλικά, κι όμως, δεν έγινε ευρύτερα γνωστός στην Ελλάδα. Την παρούσα έκδοση Τα διάκενα του χρόνου (εκδ. Ιωλκός) δεν πρόλαβε να την δει καθώς πέθανε το 2012.
Βάσει του ιδιόχειρου σχεδιασμού του βιβλίου από τον ίδιο τον ποιητή, σ’ αυτό δεν περιλαμβάνει μόνο η δεύτερη συλλογή της παρούσας έκδοσης –με τίτλο Πρελούδιο στο νέο κοσμικό ψύχος, που μετέφρασε στα γερμανικά, αλλά και τέσσερα επιπλέον ποιήματα, τα οποία –με γενικό τίτλο Τα διάκενα του χρόνου– προτάσσονται του Πρελούδιου, καθιστώντας το των Διάκενων προφητική προοπτική.
Είναι ένα ύστατο χαίρε αυτό το βιβλίο προς τον ποιητή. Τη μετάφραση των ποιημάτων έκαναν η Αντιγόνη Βλαβιανού και ο Σπύρος Μοσκόβου, ενώ η έκδοση συνοδεύεται από επίμετρο της Τιτίκας Δημητρούλια.
Ενδεικτικά:
(ΤΑ ΚΕΝΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΣΠΕΡΙΑ): «Πριν από τη λησμονιά που θα κρατήσει πολύ/Μερικές αγαπημένες εικόνες, σώματα, λοξές οπτικές/Πίνακες, γλυπτά, αποχαλινωμένες θάλασσες, ξερολιθιές/Κι όλα όσα καταφθάνουν μόνα τους, καλεσμένα/Από τις παράταιρες φωνές της μνήμης,/Αναμνήσεις, παρ’ όλα αυτά ξεκάθαρες/Παρούσες κάθε στιγμή.//Ανάμεσα στην τελεσίδικη ακινησία/Της τελευτής και την ανάρμοστη,/Υστερική τύρβη των ημερών μας/Απομένει ένα βλέμμα, απομένει ένα χέρι».
[…]
Πρώτη ποιητική συλλογή για την Καλλιόπη Αλεξιάδου. Τέχνη προς αποφυγή (εκδ. Ιωλκός) είναι μια φρέσκια ματιά πάνω στην τέχνη της ποίησης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αλεξιάδου όχι μόνο δεν την θεοποιεί αλλά πολύ συχνά στα ποιήματά της παίζει μαζί της, την αποστρέφερται χωρίς ενοχές, για να επιστρέψει πάλι σ΄αυτήν. Μια πρώτη εμφάνιση που αξίζει να την προσέξουμε.
Ενδεικτικά:
(ΚΟΡΗ ΜΙΑ): «Έριξα μια κρυφή ματιά έξω από μένα/και είδα την ολότητα/και είπα, ναι,/είναι μία από σένα,/είναι εσύ/και είσαι εκείνη/από το ίδιο άχρονο υλικό./Ποιος θα πει πως δεν υπήρξε;/Ποιος θα πει πως δεν υπήρξα;/Ποιος θα τολμήσει να πει πως δεν υπήρξα·/κι έτσι πασχίζω,/πασχίζω για το αποτύπωμα/το έξω από μένα/και κάπου εκεί τη χάνω,/γιατί εκείνη/είναι ελεύθερη της μακρόστενης ανάγκης μου./Εκείνη δεν είναι εγώ·/είναι άνεμοι, είναι άστρα, θάλασσες, ουρανοί, είναι ήλιοι·/κι ας λέει πως είναι απλώς/ένα κορίτσι/σαν όλα τ’ άλλα».
Πηγή: Bookpress
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.