«Ψιλά γράμματα» | @philologytips

Ποίημα από τη συλλογή «Ψιλά γράμματα» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), του Κωνσταντίνου V. Νικολόπουλου, στο @philologytips (Instagram).

 

 

*

 

Evi’s

Από το πάτωμα για καιρό
μάζευα τις βλεφαρίδες σου σωρό
σε ιχνογραφία να σχηματίσω, μάτια μου,
ει δυνατόν τα μάτια σου,
ως συστοιχία,
που μαύρα μάτια
έχω κάνει να τα δω.
Κουράστηκαν τα μάτια μου,
μάτια μου,
εξαίσια για καλλιγραφία.

«Ψιλά γράμματα», Κωνσταντίνος V. Νικολόπουλος, εκδ. Ιωλκός, σελ. 15

 

***

Ψιλά γράμματα

Κάθε γράμμα από το αλφάβητο ξεκλειδώνει μια ιστορία και τη διηγείται τραγουδιστά για να μην ξεχαστεί. Ιστορίες, που θα μπορούσαν να αποτελούν εικόνες από πίνακες ζωγραφικής στοιβαγμένους σε αποθήκη, που ανακατεύτηκαν με χρώματα θυμικού. Αυτές οι κοντές διηγήσεις μπορεί να αφορούν σε ένα παροπλισμένο καράβι, σε μιαν αδικημένη κόρη, σε έναν απαθή πλανήτη, σε κάποιον βαριεστημένο θεό, σε μια συναλλαγή που ανταλλάσσει ψυχές, σε κάποιο αποδημητικό πουλί ενόσω αποφασίζει το ταξίδι του.

Στο τέλος, η αλφάβητος θα μπορούσε είτε να ξαναρχίσει από το άλφα είτε να σιωπήσει διά παντός.

 

 

***

Για τον συγγραφέα

Ο Κωνσταντίνος V. Νικολόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητής Οικονομικών και Κοινωνικής Πολιτικής. Έχει εκδώσει βιβλία Οικονομίας, Διοίκησης, Κοινωνικής Πολιτικής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σ’ επιστημονικά περιοδικά. Στο πεδίο της λογοτεχνίας έχει ατομικές εκδόσεις και συμμετοχή σε συλλογικές καθώς επίσης, διακρίσεις σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

 

 

[ΕΠΟΧΕΣ]

Υποβρύχιο της εποχής του χαλκού
– μεταίχμια εποχή.
Όσοι είχαν ξεμείνει από τα παλιά
–μελαγχολικοί και φοβισμένοι–
πετούσαν πέτρες στους μοντέρνους
και οι τελευταίοι τούς χλεύαζαν
αποκρούοντας με ασπίδες.

Αφότου έρθει ο σίδηρος,
οι άνθρωποι θα βαρύνουν,
θα σκουριάζουν και θα τρίζουν
μέχρι να επέλθει
η εποχή του λαδιού.