«Σκοτεινό ψυγείο» | Νέες κυκλοφορίες | Bookpress

Σκοτεινά, μαύρα, κατάμαυρα, μαύρα σαν το κατράμι παραμύθια, παραμύθια αλλιώς, όχι από το στόμα της γιαγιάς, αλλά από τη μήτρα της αρχαιολογίας του παρόντος μας, ενός παρόντος που βιώνεται ως τόπος άγονος και χρόνος σκληρός.

Ένα σύμπαν αλλόκοτων μικροϊστοριών, σκοτεινών και ταυτόχρονα λαμπερών, που όλες μαζί θυμίζουν έναστρο ουρανό. Τις συνδέει η πεποίθηση πως η συγγραφή είναι μαζί κατάρα και ευλογία, είναι μια πράξη που ενώνει, όχι γραμμικά αλλά οργανικά, το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, μια πράξη μαγική που συγχωνεύει τους ζωντανούς με τους πεθαμένους, το λαϊκό παραμύθι με τους αστικούς μύθους των μεγαλουπόλεων και τέλος τον έρωτα με το θάνατο.

***

Για τη συγγραφέα

Η Χριστίνα Καράμπελα είναι κοινωνιολόγος, μητέρα δύο παιδιών και εθελόντρια με ανθρωπιστική δράση. Το 1998 ίδρυσε την εταιρία κοινωνικών κι εμπορικών ερευνών qed, την οποία διευθύνει μέχρι σήμερα. Από το 2017 υπηρετεί την ActionAid ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της. Το Σκοτεινό ψυγείο είναι το τέταρτο βιβλίο της.

***

Στο Σκοτεινό ψυγείο, έκκεντρες καταστάσεις, φροϊδικά συμπλέγματα και τραγελαφικά στιγμιότυπα αναδεικνύουν πικρές αλληγορίες του κόσμου που μας περιβάλλει. Η γλώσσα είναι σκληρή και απογυμνωμένη, δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Η αφήγηση είναι συνειρμική, με τον συμβατικό χρόνο να καταλύεται από τον χρόνο της μνήμης και των αισθήσεων. Χαρακτήρες, εικόνες, μοτίβα, εναλλάσσονται ή σηματοδοτούνται αλλιώς από διήγημα σε διήγημα, αποδημίες και αποδημήσαντες υφίστανται αναπάντεχες μεταμφιέσεις και μεταμορφώσεις σε ένα ανορθόδοξο πανηγύρι υπερφυσικού λυρισμού και σκληρού ρεαλισμού, όπου γονείς και παιδιά, γυναίκες και άντρες, παίρνουν ο ένας τη θέση του άλλου, γερνούν ή επιστρέφουν στην παιδική τους ηλικία.

Στα πρώτα πέντε διηγήματα της πρώτης ενότητας, (Μαύρο σαν το κατράμι, Coitus interruptus, Ο μετρονόμος, Πιγκάλ, Αγάπη μονομερής –τα τρία από αυτά αμιγώς διαλογικά), κοφτές ατάκες και αιχμηροί διάλογοι αποκαλύπτουν τις ανελέητες ρήξεις, την έλλειψη νοήματος και τον ακραίο κυνισμό ενός σκοτεινού, αδιέξοδου έρωτα, ικανού να τυφλώσει τα πρόσωπα και να τα οδηγήσει στην απόγνωση και τον παραλογισμό. Η βία και η σεξουαλική κακοποίηση που περιγράφονται στο Μαύρο σαν το κατράμι και Μετρονόμος, ο ερωτικός παροξυσμός του Coitus interruptus, η παραφορά της ζήλιας στο Πιγκάλ και το Αγάπη μονομερής, δίνουν τη σκυτάλη στην γκροτέσκα, «εξαγνισμένη» σεξουαλική έλξη μιας «θεούσας» που βλέπει στο πληγωμένο σώμα ενός άγνωστου άντρα τον Νυμφίο της (Ιδού ο Νυμφίος έρχεται), και στη συνέχεια στην τρυφερή και συνάμα ψευδαισθησιακή επαφή ενός άντρα με την πεθαμένη σύζυγό του (10:10΄-11:00΄).

Ξεχωριστή θέση κατέχουν τα απροσδόκητα και φευγάτα: Υπόγειος Οργασμός και Οι απέναντι, ενώ στο διήγημα που κλείνει την πρώτη ενότητα (Η θηλιά του Έρωτα), μια κακοήθης ασθένεια μέσ’ από μια φανταστική, άλλοτε τραχιά κι άλλοτε μεταξωτή θηλιά, ενώνει και ταυτόχρονα διαχωρίζει τον τρόπο που αντιμετωπίζει ο αφηγητής τη μοίρα του.

Πηγή: ΕΦΣΥΝ