«Εκπνοή συναισθημάτων» | @love_and_light_by_marie

Απόσπασμα από ποίημα της συλλογής «Εκπνοή συναισθημάτων» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), της Μαρίας Πολυμήλη. (φωτογραφία: @love_and_light_by_marie).

 

Θνητή

Ένιωσα εύθραυστη και ντράπηκα…

Ντρέπομαι να βλέπεις την ευάλωτη γύμνια μου.
Στάσου να ντυθώ με λίγη περηφάνια,
να ρίξω λίγη σιγουριά στους ώμους μου.
Για σκουλαρίκια να βάλω αυτοπεποίθηση
και για παπούτσια σταθερότητα.

Το βράδυ, όμως, πάλι θα γδυθώ.
Ένα ένα θα τα αφαιρέσω από πάνω μου.
Θέλω να νιώθω ελεύθερη μονάχη
κι ας είμαι ευάλωτη γυμνή μπροστά σε άλλα μάτια.

Αν θέλεις να με αγαπήσεις,
μείνε κοντά μου,
αλλά όχι πλάι μου ακόμα.

Κοίτα με
να βγάζω όλα όσα με κάνουν να νιώθω
ασφάλεια στον έξω κόσμο.

Μέχρι να μπορώ να σταθώ μπροστά σου άδεια·
ένα με το τίποτα,
ένα με το όλο,
άδεια από εικόνα.

Κοίτα με
μέχρι να μπορείς να δεις μες στα μάτια μου.
Να μη σε σταματά το κορμί μου.
Να μη σε περιορίζει η ύλη που με έπλασε.
Κοίτα με
μέχρι να δεις την ψυχή μου.

Αν θέλεις να με αγαπήσεις,
στάσου υπομονετικά.

Σιγά σιγά αγκάλιασέ με
μέχρι να μη νιώθω πια ευάλωτη.

Μέχρι να νιώσω πως μπορείς να αγαπήσεις εμένα
την εύθραυστη.

Χωρίς ντροπή.
Χωρίς κορμί.

 

«Εκπνοή συναισθημάτων», Μαρία Πολυμήλη, εκδ. Ιωλκός, σελ. 14-15.

 

 

 

***

Για το βιβλίο