Τρία ποιήματα του Ν. Παπάνα | Homo Universalis

Νίκος Παπάνας – Τρία ποιήματα
από την ποιητική συλλογή «Πρώτη Δημοτικού και άλλα» (Εκδόσεις Ιωλκός, 2019)

 

ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΤΣΑΪ

Μετανάστευσε, λοιπόν, ο ουρανός
στην κούπα ετούτη
─ τρέμω και να σ’ αγγίξω.
Άφθαρτη παρουσία στην καθημερινή φθορά μου,
δέρμα που κληρονόμησε τα μυστικά των αστεριών,
ευφροσύνη που μου δίνεται μονάχα στάλα στάλα.
το τσάι αυτό ποτέ να μην τελειώσει.

 

***

 

ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Όταν μεγαλώσω, θα γίνω αστροναύτης
να σε κοιτώ από ψηλά.

Όταν μεγαλώσω, θα γίνω λαχειοπώλης
να βρω με ποιο λαχείο θα σε κερδίσω.

Όταν μεγαλώσω, θα γίνω ένα μικρό σκυλάκι
μέρα νύχτα να σ’ ακολουθώ.

Όταν μεγαλώσω, φοβάμαι ότι θα σε προδώσω
κι όταν το μετανιώσω, θα’ ναι αργά.

 

***

 

ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ

Ποιος θα επινοήσει,
γιατί δεν ωφελεί, όσο κι αν προσπαθώ,
να μη σε συλλογίζομαι.

Ποιος θα επινοήσει,
νύχια μπηγμένα στις παλάμες
κι όμως, τα δάχτυλα νιώθουν ότι σε αγγίζουν.

Ποιος θα επινοήσει,
γιατί όλο οικοδομείς με την ανάσα μου
πύργους, λιμάνια, γέφυρες.

Ποιος θα επινοήσει
του έρωτα τη μεθαδόνη;

 

*. από τη συλλογή «Πρώτη δημοτικού και άλλα», εκδόσεις Ιωλκός, 2019.