360 μοίρες εκτός
Πάνε τώρα κάμποσα χρόνια που αποφάσισα
την περιστρεφόμενη πολυθρόνα μου
στο πεζοδρόμιο να βγάλω.
Τα πρωινά τη στρίβω προς την ανατολή,
τον ήλιο να δω να βγαίνει ορμητικός
χωρίς εμπόδια τα κλειστά παράθυρα
ή τις πόρτες ασφαλείας.
Κι έπειτα, το μεσημέρι, προς το νότο τη γυρνώ,
ν’ αντικρίζω τη θάλασσα και τα νησιά,
να σχεδιάζω ταξίδια και πορείες
και χίμαιρες ελκυστικές.
Σαν έρθει το απόγευμα, προς τη δύση τη γέρνω,
ν’ αναλογίζομαι τι πέρασα
και τι ακόμα θα ’ρθει.
Μα σαν νυχτώνει, ώθηση δίνω
και τη στρέφω προς το βορά
κι αφήνω κρύο το αεράκι να φυσήξει εντός μου
οδηγώντας με σ’ ένα δεύτερο κόσμο καλύτερο απ’ τον πρώτο.
Και είναι αυτή,
η εκτός των τειχών περιστροφή,
δικαίωμα κι αφορμή
για ένα δριμύ, εκστατικό παρόν
μιας διαρκώς μεταβαλλόμενης πραγματικότητας
εντός.
«360 μοίρες εκτός», Λίλλυ Κοτσώνη, εκδ. Ιωλκός, σελ. 9.
*
Εντός ενυδρείου
Είναι η σιωπή που σκίζει το σκοτάδι,
είναι η άκρη της αβύσσου
που χάσκει έξω απ’ το κουτί που κρύβεσαι,
είναι τα λόγια που δεν έφτασαν στον προορισμό τους.
Είναι ο πόνος τις νύχτες που ξαγρυπνάς,
είναι το φως της αλήθειας στις σκιές του αύριο.
Είναι οι μορφές που κρύβονται στο νερό,
είναι οι ψυχές που άλλαξαν στερέωμα.
Είναι οι λέξεις που ψάχνουν τη γέννηση,
είναι η απογοήτευση της επίγνωσης,
είναι ο αέρας που λείπει απ’ τα πνευμόνια σου.
Είναι η παλίρροια εντός ενυδρείου.
«360 μοίρες εκτός», Λίλλυ Κοτσώνη, εκδ. Ιωλκός, σελ. 24.
***
360 μοίρες εκτός η νέα ποιητική συλλογή της Λίλλυς Κοτσώνη, που έρχεται, μετά από μια δύσκολη περίοδο εγκλεισμού, σηματοδοτώντας τη λυτρωτική έξοδο από τον ασφυκτικό κλοιό μιας προδιαγεγραμμένης πορείας.
Μια περιστρεφόμενη πολυθρόνα στο πεζοδρόμιο γίνεται το σύμβολο της αβίαστης εξωστρέφειας των συναισθημάτων και της ελεύθερης κυκλικής ματιάς στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα της νέας μέρας.
Αγάπη, αφοσίωση, φιλία, πόνος, νοσταλγία, ρεαλισμός, ματαίωση, μα και ελπίδα, γεμίζουν τις σελίδες της συλλογής και παρασύρουν τον αναγνώστη στην επίγνωση της δικής του πολύτιμης αλήθειας.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.