Η νουβέλα «Παριστάνοντας τον Μπουκόφσκι» (εκδόσεις Ιωλκός, 2018), του Αντώνη Τζήμα, παρουσιάζεται στο _scorpion.flower_ (Instagram).
«Ξεκίνησες να γράφεις την ιδέα που σου είπα;».
«Ναι».
«Και;».
«Το πέταξα».
«Γιατί, ρε Φρανκ;».
«Δεν μπορώ να γράφω τέτοιες μαλακίες».
«Παριστάνοντας τον Μπουκόφσκι, Αντώνης Τζήμας, εκδ. Ιωλκός, σελ 42.
***
Για το βιβλίο
Ο Φρανκ Κάλερ χτυπάει τα πλήκτρα της γραφομηχανής του με κάθε ευκαιρία. Πίνει και καπνίζει μανιωδώς. Μπλέκει με γυναίκες τρελές, γυναίκες μπερδεμένες, γυναίκες στοργικές. Τρία αγόρια κάθε μεσημέρι παίζουν μπάσκετ έξω από το σπίτι του. Το ένα απ’ αυτά έχει αφήσει στο παράθυρο του Φρανκ ένα πλαστικό μπουκάλι με μια κάμπια μέσα. Ο Φρανκ συναντά εκδότες, ηθοποιούς και ποιητές στην προσπάθειά του να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο.
Όλη αυτή την πολυφωνική φούγκα γεγονότων θα την ανατρέψει η συνάντησή του με το διαβολικό ξανθό άντρα. Ο Φρανκ πατάει το γκάζι, δυναμώνει τη μουσική, περνάει στο αντίθετο ρεύμα, μια νταλίκα έρχεται προς το μέρος του, η κάμπια νιώθει αφόρητους πόνους, το τηλέφωνο χτυπάει και…
***
Για τον συγγραφέα
Ο Αντώνης Τζήμας γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Παρουσιάστηκε στα γράμματα με τη συλλογή διηγημάτων Ιστορίες του ουρητηρίου (εκδόσεις Ιωλκός, 2016).
***
«Τι κοιτάς;».
«Τ’ αστέρια» είπε εκείνη.
Αλλά εγώ δεν κοιτούσα τα αστέρια. Κοιτούσα τα φώτα του δρόμου. Όπως τότε. Που κοιτούσαμε τα ίδια φώτα. Εγώ, το ξανθό αγόρι και η κάμπια μας.
«Και; Και τι με αυτό;» τη ρώτησα και λυπόμουν.
Που δεν μπορούσα. Λυπόμουν που δεν μπορούσα…
«Κοιτάζω τ’ αστέρια. Είναι μόνα τους. Σαν εμένα» είπε εκείνη και ξέσπασε σε λυγμούς.
Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Δεν μπορούσα ν’ απαλύνω κανέναν πόνο. Δεν μπορούσα να προσφέρω καμία ελπίδα. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να την πάρω αγκαλιά κι εκείνη να τρέμει εκεί μέσ’ από το φόβο της.
«Τώρα φεύγω εγώ. Εντάξει;».
«Όλα εντάξει».
«Παριστάνοντας τον Μπουκόφσκι, Αντώνης Τζήμας, εκδ. Ιωλκός, σελ 106-107.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.