24/5/1940: Ο Λέων Τρότσκι διασώζεται από την απόπειρα εναντίον του στο Μεξικό όπου είναι εξόριστος. Λίγους μήνες μετά δολοφονείται…
***
Η τελευταία… εκδοχή αυτής της νοοτροπίας λειτούργησε –αναποτελεσματικά, όπως αποδείχθηκε το 1991– στην τότε Σοβιετική Ένωση. Όπου, όχι μόνο αφαιρούνταν σελίδες και κεφάλαια ολόκληρα της τότε «Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας», για να εξαφανισθεί –επί Στάλιν αυτό– πρώτα ο Τρότσκι και αργότερα –επί Χρουστσόφ– ο ίδιος ο Ιωσήφ Στάλιν. Ενώ, με την πρόοδο της ηλεκτρονικής επεξεργασίας, άρχισαν να εξαφανίζονται από τις φωτογραφίες των προηγουμένων εορτασμών, οι …εκπεσόντες εντωμεταξύ ηγέτες, όπως εμφανίζονταν στα παλαιά στιγμιότυπα επί της «Εξέδρας των Επισήμων» στην Ερυθρά Πλατεία της Μόσχας… Ποιος κέρδισε; Και τι κέρδισε;
«Πώς δενόταν το ατσάλι, Τα πικρά, μεγάλα, ωραία χρόνια»,
Αγαμέμνων Φαράκος, εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 151.
***
Ο Λέων Τρότσκι (κανονικό όνομα Λεφ Νταβίντοβιτς Μπρονστέιν) ήταν Ρώσος επαναστάτης, πολιτικός και θεωρητικός του Μαρξισμού. Γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου του 1879 στο χωριό Γιάνοφκα της Ουκρανίας. Οι γονείς του ήταν εύποροι κτηματίες.
Στα 9 του χρόνια στάλθηκε να μορφωθεί στην Οδησσό και το 1896 πήγε στο Νικολάγιεφ για σπουδές. Εκεί ήρθε σε επαφή με τον Μαρξισμό, δραστηριοποιήθηκε στην ένωση εργατών νότιας Ρωσίας τυπώνοντας προκηρύξεις και οργανώνοντας απεργίες και διαδηλώσεις. Το 1898 συνελήφθη μαζί με άλλα 200 μέλη της ένωσης, στην φυλακή όπου κλείστηκε παντρεύτηκε την μαρξίστρια Σοκολόφσκαγια και μελέτησε φιλοσοφία.
Η πρώτη συνάντηση με τον Λένιν
Το 1900 στάλθηκε σε εξορία στην Σιβηρία, όπου τον ακολούθησε η γυναίκα του, εκεί γεννήθηκαν οι δύο κόρες του. Το 1902 έφτιαξε ένα πλαστό διαβατήριο με το όνομα Λέων Τρότσκι και από τη Σιβηρία βρέθηκε στο Λονδίνο, όπου πρωτοσυναντήθηκε με τον Λένιν και εντάχθηκε στην συντακτική ομάδα του περιοδικού «Ίσκρα», επίσημου οργάνου του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της εποχής.
Το 1903 συγκρούστηκε με τον Λένιν, θεωρώντας τον υπεύθυνο για την διάσπαση του κόμματος, ενώ έκανε και έναν δεύτερο γάμο από τον οποίο απέκτησε άλλα δύο παιδιά. Το 1905 η Ρωσία βρέθηκε σε αναβρασμό. Μια ειρηνική διαδήλωση χτυπήθηκε άσχημα από την τσαρική αστυνομία, με συνέπεια την γενίκευση των διαδηλώσεων και των απεργιών. Ο Τρότσκι μπήκε παράνομα στην χώρα και βοήθησε στην οργάνωση των σοβιέτ, ομάδων εργατών που αποκτούσαν τον έλεγχο στις περιοχές τους.
Στην Πετρούπολη το σοβιέτ υπό την καθοδήγησή του κράτησε τον έλεγχο της πόλης για 52 ημέρες μέχρι που αναγκάστηκε να παραδοθεί στην αστυνομία του τσάρου. Η επανάσταση απέτυχε επειδή δεν κατάφεραν να πάρουν με το μέρος τους τον στρατό. Ο Τρότσκι καθώς οδηγείτο στην Σιβηρία για καινούργια εξορία κατάφερε να διαφύγει, βρέθηκε για λίγο στο Λονδίνο, σε μια διάσκεψη του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Το κόμμα είχε χωριστεί σε δύο φράξιες, τους μπολσεβίκους και τους μενσεβίκους.
«Πράβδα»
Αργότερα βρέθηκε στην Βιέννη όπου συνεργάστηκε στην έκδοση της εφημερίδας «Πράβδα» για το δίκιο των εργατών. Η εφημερίδα κυκλοφόρησε παράνομα στην Ρωσία και το 1910 έγινε επίσημο όργανο του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Το 1912 ο Λένιν, που ήταν μπολσεβίκος, κατάφερε να πάρει με το μέρος του κάποιους μενσεβίκους και να διώξει όλους του υπόλοιπους από το κόμμα αποκτώντας την απόλυτη κυριαρχία. Με το ξέσπασμα του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, ο Τρότσκι πήγε στην ουδέτερη Ελβετία και αργότερα στην Γαλλία απ’ όπου απελάθηκε. Κατέφυγε στην Ισπανία απ’ όπου επίσης απελάθηκε και κατέληξε στις ΗΠΑ.
Ζούσε στην Νέα Υόρκη όταν ξέσπασε η επανάσταση του 1917 και επέστρεψε στην Σοβιετική Ένωση, όπου ανέλαβε σημαντικό ρόλο στην επαναστατική κυβέρνηση, τα υπουργεία πολέμου και εξωτερικών. Από τα μεγάλα του επιτεύγματα ήταν η συγκρότηση του Κόκκινου Στρατού, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην υπεράσπιση του επαναστατικού κράτους απέναντι στο προηγούμενο καθεστώς και στις δυνάμεις της δύσης που το υποστήριζαν.
Σε μερικά χρόνια ωστόσο, το 1923, η χώρα και μετά από συνεχή εμφύλιο βρέθηκε οικονομικά κατεστραμμένη. Μετά τον θάνατο του Λένιν υπήρξε διαμάχη Τρότσκι με Στάλιν για την διαδοχή και το μέλλον της επανάστασης. Επικράτησε ο Στάλιν και όταν ο Τρότσκι επέκρινε την γραφειοκρατία και την απολυταρχία του νέου καθεστώτος καταδικάστηκε το 1928 σε εξορία στο Καζακστάν, ενώ το 1929 εκδιώχτηκε από την χώρα. Έζησε για λίγο στην Τουρκία και μετά στην Γερμανία, μέχρι το 1933 που ανήλθε ο Χίτλερ στην εξουσία. Πήγε στην Νορβηγία, αλλά αντέδρασε η Σοβιετική Ένωση και έφυγε για το Μεξικό. Αυτά τα χρόνια έγραψε πολύ σημαντικά βιβλία, ευφυέστατες αναλύσεις για το φασισμό, για το εργατικό κίνημα στη Γαλλία, την επανάσταση στην Ισπανία, την επικράτηση του σταλινισμού τον οποίο κατέκρινε.
Η δολοφονία του
Έγινε μία αποτυχημένη απόπειρα εναντίον του από πράκτορα του Στάλιν, όταν πυροβολήθηκε έξω από το σπίτι του. Ύστερα από καιρό, στις 20 Αυγούστου του 1940, ένας ισπανός κομμουνιστής, που είχε αποκτήσει την εμπιστοσύνη του περιβάλλοντός του, βρέθηκε δίπλα του και χρησιμοποιώντας μια ορειβατική αξίνα του άνοιξε το κεφάλι. Πριν χάσει τις αισθήσεις του, είπε στην γυναίκα του, που έτρεξε δίπλα του: «αυτή τη φορά φαίνεται πως τα κατάφεραν». Πέθανε την επομένη στο νοσοκομείο.
Πηγή: Hall of people
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.