Η ποιητική συλλογή «Νησί που ψάχνει χάρτη» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022), της Μαρίας Μπουρμά, προτεινόμενη στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» (Σταδίου).
***
Νησί που ψάχνει χάρτη
Στην πρώτη της ποιητική συλλογή η Μαρία Μπουρμά οριοθετεί τη θέση της στα γράμματα με έναν τρόπο παιγνιώδη και ταυτόχρονα βαθύ. Στο αιώνιο παιχνίδι ζωής-θανάτου με τα ζάρια που ρίχνει ο Μεγάλος Ταχυδακτυλουργός. Στην αφή και την έλλειψή της. Στο υπαρξιακό άγχος, στη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου και στην τελική κάθαρση που επέρχεται όταν κάποιος μετατρέπει το φόβο, τον πόνο, τον έρωτα σε λέξεις επάνω στο χαρτί.
***
Για τη συγγραφέα
H Μαρία Μπουρμά γεννήθηκε το 1986 και κατοικεί στην Ορεστιάδα Έβρου. Έχει σπουδάσει Βουλγαρική Γλώσσα, Φιλολογία και Πολιτισμό και είναι κάτοχος των μεταπτυχιακών τίτλων «Σπουδές στον Παρευξείνιο Χώρο» και «Δημιουργική Γραφή». Εργάζεται ως καθηγήτρια βουλγαρικής γλώσσας και συντονίστρια ομάδων γραφής και ανάγνωσης. Ασχολείται με τη μετάφραση βουλγαρικής ποίησης. Είναι υπεύθυνη του τμήματος ποιητικής και μετάφρασης του Φιλολογικού Ομίλου Θεσσαλονίκης. Ποιήματα και μεταφράσεις της έχουν δημοσιευθεί στον Τύπο. Η ποιητική συλλογή Νησί που ψάχνει χάρτη είναι το πρώτο της βιβλίο.
***
…Διότι, η ποιήτρια μέσα από τα λεκτικά σχήματα και την εικονοποιία, με έντονα τα ρεαλιστικά και υπερρεαλιστικά συνδετικά στοιχεία, έχει εκ των πραγμάτων πια προσδιορίσει την σωματική απόληξη του έρωτα ως το αντίδοτο στην πληκτική ατμόσφαιρα της ματαίωσης των προσδοκιών. Λειτουργεί με τρόπο υπονομευτικό ως προς την ενοχή της συμμετοχής σε έναν κύκλο παρεμβάσεων και εκτροπών από την συμβατική αντίληψη περί σύμπλευσης των συμβαλλόμενων μερών, έως ότου καταφέρει να εκθρονίσει την απαίτηση για επικύρωση του βιώματος ως θετική ταύτιση της πραγματικότητας εν συνόλω. Με άλλα λόγια, δεν επιδέχεται ερμηνείας και ετεροκατευθυνόμενης προσέγγισης η θέση περί έρωτος, παρά μόνο ως τεχνική ομολογίας μίας πράξης (με υλική αφετηρία και κλιμάκωση). Τα συναισθήματά της διαρκώς εντείνουν την αναμέτρηση με την αυτοκριτική. Μεταχειρίζεται την αίσθηση του θανάτου ως τμήμα αναπόσπαστο της ερωτικής ηδονής, ακόμα και στην περίπτωση εκείνη κατά την οποία η εικόνα ολικής σύνθεσης της πραγματικότητας, με όρους ύλης («τριγύρω στο δρόμο σκουριασμένοι πεζοπόροι»), δεν επιδέχεται διαβαθμίσεων και ετεροχρονισμών. Επενδύει τη μοναξιά των τετελεσμένων επιθυμιών στην ποθητή απονέκρωση των δεδομένων μίας αναπτυγμένης -σχεδόν ολιστικής- γεφύρωσης της απόστασης μεταξύ του Είναι του μη-Είναι. Δεν επιτρέπει, δηλαδή, στον αναγνώστη, πέραν των ιδιομορφιών της γραφής, να διαπλάσει, μέσω περιττών ερμηνειών, τα μειονεκτήματα της προσωπικής συστολής σε μεγέθυνση των απαραίτητων νοητικών διευκολύνσεων…
Πηγή: Αντώνης Χαριστός | tetragwno.gr
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.