Μαριάνθη Μάνη | «Πέιπερ κατ» | «Εκ βαθέων» συνέντευξη | Literature

Η Μαριάνθη Μάνη σε μία «Εκ βαθέων» συνέντευξη με το περιοδικό Literature, με αφορμή την πρόσφατη έκδοση του μυθιστορήματός της «Πέιπερ κατ».

 

***

Για ποιον λόγο ασχοληθήκατε με τη γραφή;

Είναι το μοναδικό είδος ψεύδους που δε στιγματίζει. Μπορεί να είσαι ψεύτης και κανείς να μη θυμώνει με αυτό. Μοιάζει διασκεδαστικό αλλά δεν είναι. Όπως κάθε παιχνίδι, απαιτεί κανόνες και ψυχή.

 

Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η συγγραφή για εσάς;

Έχει τις μέρες της. Και ποιος δεν τις έχει. Όμως τα πιο αναπάντεχα όμορφα χαμόγελα βρίσκονται στα πρόσωπα που γελάνε σπάνια.

 

Μοιραστείτε μαζί μας τη στιγμή που αποφασίσατε να γράψετε το πρώτο σας βιβλίο.

Το πρώτο βιβλίο ήταν ένα παραμύθι που έγραψα για τα παιδιά μου. Τελικά μπήκε σε πολλά παιδικά δωμάτια. Όταν κάνω αυτή τη σκέψη αισθάνομαι ωραία.

 

Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που διαβάζει το βιβλίο σας όταν το τελειώσετε;

Ένας φίλος κάνει μια πρώτη επιμέλεια και το συζητάμε.

 

Εμπεριέχουν οι ήρωές σας ένα κομμάτι του εαυτού σας και σε ποιον βαθμό;

Όπως στα όνειρα οι πρωταγωνιστές είναι κομμάτια μου έτσι είναι και στις αφηγήσεις που κατασκευάζω. Κι όπως στην οθόνη του μυαλού έτσι και στη γραμμένη σελίδα ο ήρωας ξεπροβάλλει αυθύπαρκτος και αγνώριστος σε σχέση με την πρώτη ύλη του.

 

Απευθύνεστε σε συγκεκριμένο πρόσωπο όταν γράφετε ένα βιβλίο;

Αν εννοείτε μήπως πετάω σφραγισμένα μπουκάλια με χειρόγραφα στο πέλαγος για να βρεθεί κάποιος να σώσει την ναυαγισμένη μου ψυχή η απάντηση είναι όχι. Αφήστε που γράφω στα ελληνικά και τις θάλασσές μας σήμερα τις οργώνουν νοικιασμένα ιστιοπλοϊκά με αλλοδαπούς τουρίστες.

 

Έχετε αγωνία για τις αντιδράσεις των αναγνωστών σας;

Προσπαθώ να μην έχω. Όταν τελειώνω με το βιβλίο θέλω να τελειώνει και εκείνο με εμένα.

 

Πόσο τολμηρή είστε στη γραφή σας; Θέτετε περιορισμούς στον εαυτό σας λόγω κοινωνικών συμβάσεων;

Είναι ελάχιστες οι φορές που χτενίζοντας το κείμενο λέω στον εαυτό μου «κάνε κράτει». Αλλά ο εαυτός μου γενικά διαφωνεί.

 

Από τι πάσχει κατά την γνώμη σας η ελληνική λογοτεχνία;

Από αυτοαναφορικότητα. Από επαρχιωτισμό. Από μιζέρια και προχειροδουλειά. Από έλλειψη χορηγών, ατζέντηδων, θεσμικών κριτικών και αναγνωστών. Μήπως νοσεί επειδή πλέον αποτελεί μόνον άσκηση ύφους και καταπιάνεται με τα μεγάλα τίποτα που, κυρίως, μας απασχολούν;

 

Ποια ήταν η αφορμή για το τελευταίο σας βιβλίο;

Το «Πέιπερ κατ» προέκυψε σαν ιδέα όταν προσπάθησα να αναπαραστήσω τον λόγο ενός ανθρώπου που αδυνατεί να φιμώσει τις σκέψεις του και έτσι αυτές κατρακυλάνε ανεμπόδιστα στη γλώσσα. Γύρω από αυτό το πρόσωπο έστησα μία λογοτεχνική παρτίδα όπου ανακυκλώνονται τα ίδια χαρτιά, η παρουσία του γέννησε τον βασικό ήρωα και το περιβάλλον. Είναι ένα μυθιστόρημα που δικαιώνει όλους όσοι φοβούνται ό,τι κρύβει η καρδιά ενός συμπαθούς ανθρώπου.

 

Ένα παιδί πετά μια πέτρα στο νερό. Το Πέιπερ κατ καταγράφει τη σοδειά εκείνης της πετριάς στα χρόνια που θα ακολουθήσουν και αναρωτιέται ποιος είναι δράστης, ποιος υποκινητής και πώς εκεί ανάμεσα ξεφυτρώνουν οι ιστορίες που μας ανατρέφουν.

Οι ήρωές του πλατσουρίζουν στα ρηχά νερά της δημοκρατίας, παρασύρονται από έρωτες και ανεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλησίας για να εξασφαλίσουν ένα κορμί στο κρεβάτι τους, κλέβουν ευτυχία για να την καταψύξουν και αγωνίζονται να πειστούν ότι ανήκουν σε ανώτερη κοινωνική τάξη.

Είναι οι βασιλιάδες, και είναι γυμνοί.

 

Συγγραφέας

Η Μαριάνθη Μάνη έλαβε μαθήματα κλασικού χορού στη σχολή του Γιάννη Μέτση. Εργάστηκε ως αρχισυντάκτρια και κριτικός σε μηνιαίο καλλιτεχνικό περιοδικό για τον έντεχνο χορό. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και είναι απόφοιτη του μεταπτυχιακού τμήματος Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Το Πέιπερ κατ είναι το πρώτο μυθιστόρημά της.

Πηγή | Copyright: Literature