Γεννήθηκε ο Ευγένιος Ιονέσκο

Ο Ευγένιος Ιονέσκο Ρουμάνος στην καταγωγή, αλλά Γάλλος πολίτης – όπως ο ίδιος δήλωνε και όπως οι περισσότεροι τον θυμούνται – γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου του 1912 και μετανάστευσε σαν βρέφος με την οικογένειά του στη Γαλλία, από όπου καταγόταν η μητέρα του. Το διαζύγιο των γονιών του, όμως, κατά τα σχολικά του χρόνια, τον πήγε πίσω στη γενέτειρά του Ρουμανία, όπου πήρε και πτυχίο γαλλικών σπουδών από το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Αν και δούλεψε για μερικά χρόνια στο Πανεπιστήμιο, η διδακτορική διατριβή του τον οδήγησε, μαζί με τη σύζυγό του και τη νεογέννητη κόρη τους, και πάλι στη Γαλλία και συγκεκριμένα στο Παρίσι, που έγινε πλέον το «σπίτι» τους.

Εκεί, ο Ιονέσκο ασχολήθηκε με την εκμάθηση αγγλικών, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως διορθωτής τυπογραφικών δοκιμίων για διάφορους εκδότες. Η δουλειά του δεν είχε τίποτα το συναρπαστικό, τίποτα το δημιουργικό. Ο Ευγένιος στεκόταν σαν εξωτερικός παρατηρητής στην δική του ανιαρή καθημερινή ρουτίνα. Η κενότητα της ατέρμονα βαρετής καθημερινότητας και το «ανούσιο» των ανθρώπων με τους οποίους συναναστρεφόταν, άρχισαν σταδιακά να τον δελεάζουν. Έτσι, επιχείρησε να μεταφέρει το «αδιάφορο» των ωρών κάθε ημέρας του στο χαρτί, δημιουργώντας αλλόκοτα «αντι-έργα» και παίρνοντας τον τίτλο του «θεατρικού συγγραφέα» ή ορθότερα του «συγγραφέα του θεάτρου του παραλόγου».

Μέσα από τα «αντι-έργα» του ο συγγραφέας προσπάθησε να επικονωνήσει την δυσπιστία του στις κοινωνικές σχέσεις και την απέχθειά του για το συμβατικό (Ντελίριο για δύο, Ο Βασιλιάς πεθαίνει, Ο πεζός του αέρα, Η δίψα και η πείνα). Το 1970 η Γαλλική Ακαδημία τον εξέλεξε ως μέλος της. Ο Ιονέσκο έκτοτε στράφηκε και στη συγγραφή δοκιμιακών μελετών για τα ζητήματα αυτά που τον απασχολούσαν και συνέχισε τη συγγραφή μικρών ιστοριών σε μορφή νουβέλας (που είχε ξεκινήσει ήδη από τη δεκαετία του 60).

Πέθανε στο Παρίσι στις 28 Μαρτίου του 1994.

Πηγή: Maxmag