Ραλφ Έμερσον

25/5/1803: Έρχεται στη ζωή ο Ραλφ Έμερσον.

 

«Η ποίηση μας μαθαίνει πόσο μεγάλη δύναμη έχουν ακόμα και οι ελάχιστες λέξεις».

 

«Ανθολόγιο Ιδεών» (επιμ.: Ι. Ευαγγέλου, Μ. Κώνστα), εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 256.

 

***

 

Αμερικανός λόγιος, φιλόσοφος, ποιητής, κληρικός, ο πιο σπουδαίος αντιπρόσωπος του Υπερβατισμού στη Νέα Αγγλία. Γεννήθηκε στη Βοστόνη, πέθανε στο Κόνκορντ της Μασαχουσέτης. Το 1812 γράφτηκε στο Κρατικό Λατινικό Σχολείο της Βοστόνης όπου το ταλέντο του στην ποίηση και λογοτεχνία αναγνωρίστηκε. Το 1817 γράφτηκε στο Κολέγιο του Χάρβαρντ. Εκεί άρχισε να γράφει τα «ημερολόγια-diaries» του τα οποία μπορεί να θεωρηθούν τα πιο σημαντικά χρονικά της πορείας του πνεύματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1821 αποφοίτησε και άρχισε να διδάσκει ως βοηθός δασκάλου στο σχολείο θηλέων του αδελφού του. Ταυτόχρονα, σπούδαζε στη Θεολογική Σχολή του Χάρβαρντ.

Το 1829 χειροτονήθηκε ιερέας στη Βοστόνη και επίσης συνάντησε τη γυναίκα του, ο θάνατος της οποίας το 1831 ήταν τέτοιο σοκ γι’ αυτόν που λέγεται ότι έχασε την πίστη του στο Θεό και εγκατέλειψε την Εκκλησία το 1832. (Υπάρχει επίσης η εκδοχή ότι δήλωσε ότι η Θεία Ευχαριστία δεν ήταν ιερό μυστήριο, και εξαιτίας αυτού υποχρεώθηκε να παραιτηθεί). Από τότε έγινε ιεροκήρυκας.

Επαφή με το Ρομαντισμό

Το 1832, ταξίδεψε στην Ευρώπη, στο Παρίσι, στη Σκοτία και Αγγλία, όπου συνάντησε και έγινε φίλος με τον Κόλεριτζ, τον Καρλάυλ και τον Γουέρντζγουερθ, σε αναζήτηση επαφής με το Ρομαντισμό, για τον οποίο είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Το 1833 επέστρεψε στην Αμερική και άρχισε να δίνει διαλέξεις πάνω σε επιστημονικά, λογοτεχνικά, ιστορικά και φιλοσοφικά θέματα. Το δοκίμιό του Περί Φύσεως (About Nature) τράβηξε την προσοχή του κοινού, ενώ η ομιλία του Αμερικανός Λόγιος (The American Scholar) χαρακτηρίστηκε από τους Αμερικανούς σαν η διακήρυξη της πνευματικής τους ανεξαρτησίας. Το 1838 οι ομιλίες του στο Θεολογικό Κολέγιο του Καίμπριτζ (Μα­σαχουσέτη) προκάλεσαν πολλές συζητήσεις ανάμεσα στους συντηρητικούς και Ριζοσπάστες.

Οι διαλέξεις του είχαν τα χαρακτηριστικά τού σπινθηροβόλου πνεύματός του, ήταν γεμάτες από αποφθέγματα, ανέκδοτα, ρομαντικά στοιχεία και πρόσφεραν φιλελεύθερη μόρφωση στους ακροατές του προωθώντας τις θεωρίες του για τον Υπερβατισμό. Ο Έμερσον πίστευε ότι υπάρχει μια κρυφή σχέση ανάμεσα στον Άνθρωπο και τη Φύση (μηνύματα από τη Φύση). Σαν αποτέλεσμα αυτών των πεποιθήσεών του ίδρυσε μια λέσχη όπου γράφτηκαν πολλοί νέοι.
Το 1847 επισκέφθηκε πάλι την Αγγλία και έγραψε το βιβλίο Αγγλικά χαρακτηριστικά (English Traits).

Για τον Άνθρωπο

Ο Έμερσον ήταν δημοκράτης στις αρχές του, αλλά αριστοκρατικής διάθεσης. Αγαπούσε τους ανθρώπους, αλλά τους απέφευγε. Συνήθιζε να κηρύττει ότι ο Άνθρωπος είναι κύριος της ζωής του. Επίσης έδωσε έμφαση στο ρόλο της Φύσης για τον Άνθρωπο. Θεωρούσε ότι τα βιβλία είχαν δευτερεύοντα ρόλο και ότι οι πράξεις, οι δραστηριότητες και η συμμετοχή στη ζωή ήταν τα πιο σπουδαία. Ακόμη, φτάνοντας στα άκρα, είπε ότι η Χριστιανική Παράδοση ήταν νεκρή και ότι ο Ιησούς Χριστός και οι θρησκευτικοί θεσμοί δε συντελούσαν στην καλυτέρευση της ανθρώπινης ζωής. Ο Άνθρωπος έπρεπε να προσπαθήσει και να αντιμετωπίσει τη θεότητα με ένα προσωπικό άμεσο τρόπο. (Αυτές οι απόψεις προκάλεσαν την αποβολή του από το Χάρβαρντ). Επίσης τόνισε το σημείο ότι ο κύριος στόχος του Ανθρώπου πρέπει να είναι ο εξαγνισμός της ψυχής από κάθε εγωισμό ούτως ώστε να μπορέσει να ενωθεί με το Θεό.

Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου υποστήριξε τις ιδέες του Λίνκολν και την κατάργηση της δουλείας. Καθώς ήταν άνθρωπος με όραμα, μύστης και προφήτης, έγραψε υπέροχους λυρικούς στίχους, οι οποίοι μας μεταφέρουν τα συναισθήματά του και τον θρήνο του. Τα πεζά του έργα προέρχονται κυρίως από το υλικό των διαλέξεών του και αποκαλύπτουν τα φιλοσοφικά του ιδεώδη, το θαρραλέο επαναστατικό του πνεύμα. Ο Έμερσον, μια μεγάλη φυσιογνωμία, θεωρείται ένας πρωταγωνιστής της Αμερικανικής Λογοτεχνικής Αναγέννησης.

 

Ελένη Β. Πίππα, «Παγκόσμια Ποίηση» (Τόμος Γ’), εκδόσεις Ιωλκός, σελ. 329-331.

Κλείσιμο
Κλείσιμο
Καλάθι (0)

Κανένα προϊόν στο καλάθι σας. Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.