Εγκρίνεται η απόβαση στη Νορμανδία

28/11/1943: Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Στάλιν, Ρούσβελτ,Τσόρτσιλ δίνουν το «OK» για την απόβαση στη Νορμανδία κατά του Χίτλερ. Το τέλος των ναζιστικών δυνάμεων πλησιάζει…

***

Στο σύντομο διάλειμμα που προηγήθηκε της επιχείρησης «Bagration», τον Ιούνιο του 1944, οι Δυτικοί Σύμμαχοι κατάφεραν να αποβιβάσουν μεγάλες δυνάμεις στη Νορμανδία. Η επιχείρηση «Overlord» («Επικυρίαρχος») ήταν μικρότερη από την επιχείρηση «Bagration», αλλά άλλαξε ριζικά το στρατηγικό πλαίσιο του πολέμου. Στο εξής το Ράιχ θα βρισκόταν πιασμένο σε λαβίδα.

Από την άποψη των Δυτικών, η αποστολή των βρετανικών και αμερικανικών στρατιών ήταν δύσκολη, αλλά ξεκάθαρη. Η πολιτική ήταν παράδοση του εχθρού άνευ όρων. Αφού διασφάλισαν το προγεφύρωμα στη βόρεια Γαλλία, σκοπός τους ήταν να κινηθούν ορμητικά προς το Ράιχ, να ενώσουν σε κάποιο σημείο τις δυνάμεις τους με τους Σοβιετικούς που έρχονταν από την Ανατολή, και κατόπιν να στραγγαλίσουν μαζί την ύδρα μέσα στη φωλιά της.

Από την άποψη του Στάλιν, όμως, η ασυμμετρία της κατάστασης, απαιτούσε κάποιες πονηρές αποφάσεις. Οι στρατιές των Δυτικών βρίσκονταν σε τριπλάσια απόσταση από το Βερολίνο σε σχέση με το Ροκοσόφσκι, και δεν ήταν πιθανό να παρατάξουν κάποια δύναμη μεγαλύτερη από ένα κλάσμα μόνο του μεγέθους του Κόκκινου Στρατού. (Στη Δύση, η Βέρμαχτ παρέτασσε το ένα τέταρτο μόνο των συνολικών της δυνάμεων – περίπου 60 μεραρχίες). Διαγραφόταν συνεπώς η προοπτική, όχι μόνο να καταλάβουν οι Σοβιετικοί μόνοι τους το Βερολίνο, αλλά επίσης και το μεγαλύτερο μέρος της Γερμανίας, πριν από την αναμενόμενη ένωση των δυνάμεων. Ασφαλώς, σε μια τέτοια περίπτωση, το ναζιστικό καθεστώς θα ανατρεπόταν και, σύμφωνα με τις προβλέψεις τής κομμουνιστικής ιδεολογίας, υπήρχε ο κίνδυνος να προσχωρήσει αυτή η μεταναζιστική Γερμανία στο «καπιταλιστικό στρατόπεδο» και σε μια αντισοβιετική σταυροφορία. Κάποιες παράξενες τροπές της τύχης διαφαίνονταν ήδη.

Δυστυχώς, οι ιστορικοί δεν απέκτησαν ποτέ πρόσβαση στα αρχεία που μπορεί ακόμα να περιέχουν τις λεπτομέρειες των σκέψεων του Στάλιν, καθώς αυτός παρακολουθούσε την επιχείρηση «Overlord» να εξελίσσεται παράλληλα με την «Bagration». Δεν είναι όμως πολύ δύσκολο να μαντέψουμε τις κύριες ανησυχίες του. Μία από αυτές, χωρίς αμφιβολία, αφορούσε στην Πολωνία, όπου η εξέγερση της Βαρσοβίας συνεχιζόταν ανεξήγητα. Ειδικά ο Στάλιν, που η προσωπική του σταδιοδρομία βρέθηκε στο χείλος της καταστροφής κατά τον Πολωνικό Πόλεμο του 1920, δε θα επαναλάμβανε το λάθος του Λένιν να θεωρήσει τους Πολωνούς «δεδομένους». Το τελευταίο που θα ήθελε, θα ήταν να προχωρήσει στη Γερμανία, και κατόπιν να διαπιστώσει ότι οι γραμμές του Κόκκινου Στρατού απειλούνταν από τα νώτα.