ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
Όταν μεγαλώσω, θα γίνω αστροναύτης
να σε κοιτώ από ψηλά.
Όταν μεγαλώσω, θα γίνω λαχειοπώλης
να βρω με ποιο λαχείο θα σε κερδίσω.
Όταν μεγαλώσω, θα γίνω ένα μικρό σκυλάκι
μέρα νύχτα να σ’ ακολουθώ.
Όταν μεγαλώσω, φοβάμαι ότι θα σε προδώσω
κι όταν το μετανιώσω, θα’ ναι αργά.
—
PREMIERE ANNEE A L’ECOLE PRIMAIRE
Quand je serai grand, je deviendrai astronaute
pour te regarder de haut.
Quand je serai grand, je deviendrai vendeur de billets de loterie
pour chercher par quel gros lot je te gagnerai.
Quand je serai grand, je deviendrai un petit chien
pour te suivre jour et nuit.
Quand je serai grand, j’ai peur de te trahir
et quand je le regretterai, il sera trop tard.
Μήπως θα βρούμε κάτι σαν αιωνιότητα.
φιλί με τη διάρκεια τ’ ουρανού,
αγκάλιασμα που δεν κυοφορεί την πλήξη,
βότσαλο που θα στίλβει αδιάκοπα έξω απ’ το νερό.
Μήπως θα βρούμε κάτι σαν αιωνιότητα.
μιας κόρης το άγαλμα σε πείσμα ενός φτερού,
κλειδοκύμβαλου γαλήνιαν όψη.
Μήπως αβύθιστη μπρατσέρα της βροχής,
μάτι ασημένιο που δε γνώρισε τα δάκρυα.
Trouverions-nous quelque chose comme l’éternité;
un baiser avec la durée du ciel,
un câlin qui ne porte pas l’ennui,
un caillou qui brillera constamment hors de l’eau.
Trouverions-nous quelque chose comme l’éternité;
la statue d’une koré au mepris d’une plume,
la vue sereine d’un piano.
Peut-être un insubmersible voilier de la pluie,
un œil d’argent n’ayant pas connu les larmes.
*.από την ποιητική συλλογή του Νίκου Παπάνα, «Πρώτη δημοτικού και άλλα», εκδόσεις Ιωλκός.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.